1.113 resultaten.
Kaste
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
596 er kwam iemand binnen
breed
en, dat zag je meteen
vermogend
de ruimte vulde zich
meteen met zijn lucht
hij was beslist van een
koninklijke kaste
toen hij niet meteen
op zijn wenken werd bediend
verdween de koninklijke lucht
door alle kieren en gaten
maar zijn breedte bleef hij houden
hij had drie stoelen nodig
paste amper door een…
De troon kraakt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
684 De koning wankelt langs de bergkloof
Hij grijnst de tanden bloot
In de waan van zijn krom geloof
In de afgrond lonkt het schroot
Doof blijft hij als de troon kraakt
Bijziend als lakeien op listen broeden
En een kraai, de onheilsbode, waakt
Zijn zwart verenkleed doet de val vermoeden
Van een kantelend rijk
Het kon niet anders dan zo gebeuren…
Overwin!
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
747 vergeten
aangespoeld
in verte dor land
vage schim
tastbaar voor enkeling
onrustig in schemering
loze winden dwalen
vermorzeld door
vermalen
opstaan
verdrukking
gesterkt
gericht op
victorie
overwin!…
was jij het kereltje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
835 er is geen pijn
en nooit gemis
je bent zoals een ander is
jij hebt geen benen nodig
ze lijken eerder overbodig
en staan soms in de weg
van jongsaf aan
was jij het kereltje
dat aangaf wat je wilde
je schreeuwde niet
of gilde maar zette de
omgeving naar je hand
stad en land
heb je bezeild, je hoefde
niets meer voetstoots aan
te…
de onwetenden (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
764 voluit valt het doek de onwetenden
verlaten de voorraadschuur handen bebloed
zij krijgen wanhoopsplinters over zich heen
sommigen keren op hun stappen terug
vervloeken de vlag van het vaderland
maar knielen voor de willekeur van meesters
zij ontdoen zich van hun mantel
ontbloten de borst
toch zij zijn beschaamd
al zij die onwetend zijn…
de onwetenden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
697 De appel valt. Wie onwetend is
Verlaat de voorraadschuur met bebloede handen.
Anderen keren op hun stappen terug
En vervloeken de vlag van het vaderland
Zij krijgen de splinters van de wanhoop over zich heen
Knielen voor de willekeur van de meester
Zij zijn verdoemd,
Al zij die onwetend zijn.
Reten morgen hangen boven de mist op het slagveld…
Tijden veranderen terug naar toen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
707 ze heeft genoeg van knoppendrukken
metafoor voor alles gaat vanzelf
rond elf gaat ze naar bed met
lamme vingers die haar man ontregelt
en ontzegeld al het werk dat ze
na het werk moet doen en kijkt ze
uit naar extra handen voor verlichting
want hij werkt zich na het werk
ook nog eens het lazarus om haar
weer automatisch tegemoet te komen
doordat…
geweten
netgedicht
3.2 met 14 stemmen
1.525 ergens
in de geest verborgen
zit het besef
van goed en kwaad
waarnaar men handelt
waarnaar men leeft
waarnaar men schrijft
waarnaar men praat
waarom
maak ik mij dan zorgen
over dat innerlijk
het gemoed
wanneer ik kijk
wanneer ik lees
wanneer ik hoor...
wanneer jij bloedt…
Elke stadje heeft zijn kladje
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
990 Leeuwarden, Ljouwerd, prachtige stad
goudrands gelegen, in rietkraag gehaakt
behangen met kleedjes van kant gemaakt
want voor suïcide was je gelukkig te plat
En mochten er zich toch complexen verhogen
toornen boven jouw schuingebekte Oldehoven
dan pleurden de tegels uit de Donau van boven
daar grauw `t vrij end krachtig af had gezogen…
10 seconden surreëel
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
779 Ik staar naar een flat in de verte, zie de wolken tussen
toppen van een zelfgebouwde stad
roze bergen imiteren op de kussens van hun tenen
voor een lieflijk silhouetje in een paarse wollen vlag
Ik draai naar de zon in mijn ogen, leg mijn
schouders op de koepel van een grote glazen lach
Diep daar beneden produceren / consumeren
de geprogrammeerde…
afwezig kent geen laatste trein
netgedicht
4.8 met 6 stemmen
813 in geluiden van de stad
hoor ik harten kloppen
het bloed is niet te stoppen
in verbluffende activiteit
voorbij de tijd van rusten, als ze
hun welverdiende maaltijd lusten
gaat de drukte onverminderd door
bruisend, is de link naar mijn gehoor
pas als kleine uren minder
mensen langs de muren tellen
vlakt het leven af, fluistert duister…
Bouwval van het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
588 Betonnen woorden
verzonken zinnen
genagelde kreten
ontspoord beminnen
Rottende klanken
gebroken verhaal
een hek om de hemel
gevoelens van staal
De punten omhoog
ijzeren spiesen
het eeuwige raken
de grip verliezen
Instortingsgevaar
verbreekt het geheel
de grondslag doorgronden
bouwt ieder zijn deel…
Kerkgang
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
897 Ze komt binnen, haar voetstappen
klinken hol en leeg in de lange gang,
even lijkt ze klein en bang
en naar lucht te willen happen.
Ze knielt en prevelt iets heel zacht,
en vouwt haar oude handen,
een paar kaarsen laat ze branden,
en het is alsof ze lacht.
Niemand schijnt haar nog te storen,
als ze begint te bidden,
een paternoster ritselt…
is lente wintertje gaan spelen
netgedicht
5.0 met 5 stemmen
705 geen files op de Waterweg
alleen de tijd staat stil
de boulevard, net aangelegd
de horizon, onzichtbaar kil
een wereld drijft voorbij
beladen met containers
een stil gebed, geen averij
maar winst voor ondernemers
ze varen uit, in stalen huid
met vracht, vakantiemensen
op volle snelheid ligt de schuit
een droom met al hun wensen
we…
Madurodam
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
735 Madurodam was tijdelijk gesloten
het plaatsje kreeg bezoek van deze tijd
toeristen raakten portefeuilles kwijt
en lilliputters werden neergeschoten
politiebusjes reden af en aan
agentjes pakten kleine criminelen
in minikassen was men wiet aan ’t telen
moskeetjes zijn in vlammen opgegaan
gevangenisjes bleken veel te klein
en in de iele straatjes…
leugens die je hemel prijzen
netgedicht
3.7 met 9 stemmen
882 ben je te klein
ga maar staan
bal je vuisten
breek de hemel
laat je gaan
tot bloedens toe
proef de pijn
smaak het bestaan
het zijn leugens
die je hemel prijzen
als aan hun verlangen
wordt voldaan
ze blaten, maken
makke schapen in
het doelloos volgen
van de herder op de hei
willoos en niet vrij
de kuddegeest van wij
ik ben niet…
WORDING
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
656 Beton stort zich neer
ijzer buigt en verdraait
vormen keren zich tegen je
wereldwijd verdwijnt in het niets
kolommen staan verbeten recht
resten van verdorven generaties
uitgeproduceerde verwanten
wachtend op een reis in het niets
opgegraven toont alles zich
in realiteit van de wording
niet hier alleen, ook ginds
samengaan in een episode…
Het huilen van een pasgeboren wolf
netgedicht
4.1 met 16 stemmen
1.385 Angst
De lucht lijkt haast bevroren
nog net geen volle maan
een knisper spitst mijn oren
ik blijf gespannen staan
Ik staar naar de struiken
hoor er dwars doorheen
ik kan een doodsangst ruiken
ikzelf heb er nog geen
Mijn ogen blijven staren
ik luister hoe de stilte valt
en ruik de angst bedaren
nu een geweerschot knalt
Jager
een…
Vijand en vriend
netgedicht
2.7 met 47 stemmen
9.958 Veeg elk verschil van mening van tafel
Haal uit de kast je mooiste glazen
Vul ze met wijn of met bier van gember
Laat ons drinken en zuipen als dwazen
Veeg met het schuim onze prilste zonden
Laat ons vergeten wat ons onderscheidt
Laten we klinken op onze banden en standen
Zijn voor altijd, voorgoed, verleden tijd
Veeg met de drank…
naamloos
netgedicht
4.2 met 21 stemmen
1.570 daar waar bomen langzaam sterven
stikkend gras van kleur verschiet
zal de mensheid onkruid erven
omdat het zaad geen wortel schiet
daar waar mensen eenzaam sterven
stikkend in hun eigen leed
zal men zwarte kruisen verven
omdat niemand dan nog namen weet…