229 resultaten.
Afwijzing
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Kom mij niet nader,
want als een tere huid
zijn mij bossen en rivieren.
Ik ben kwetsbaar en
van mijn kleding ontdaan.
Onbeschermd
achtergelaten
door mensen en goden.
Ik ben dof geworden,
zonder glans,
een open wond.
Raak mij niet aan.
Mijn zwakte
is mijn verborgen kracht.
Verschroeiend is mijn hitte.
Je bent niet bestand
tegen mijn…
Geef mij het lichaam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 Geef mij het lichaam
met de kleur van de zee
dat in wind staat
waarin vogels nesten bouwen
waarvan de voeten groen zijn
dat slaapt in het oog
van de wereld
Geef mij het kwetsbare
het lichaam uit de schelp
dat alle gevaren van de wereld
weet en toch zijn plek vindt
Geef mij het lichaam
nat van regen
dat schaduw zoekt
en wachten kan…
Tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 Als de wolken hun tranen
laten vallen in het gras.
huilen de bloemen mee,
van geluk.
Dan trillen de bladeren
van dankbaarheid
Je zou mee moeten doen .
Voel hoe je lichaam
nat wordt
als je deelneemt
aan het landschap
in de regen…
Oogkrijt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Oogkrijt houdt me bezig.
Kleur ik met m'n kijkers?
Crêpelinnen voelt dofjes aan.
Geniet ik van m'n tastzin?
Kralen hebben iets brutaals.
Zie ik iets ongenaakbaars?
Gelukkig kruien er akkoorden...
Naar Parnassus-hoogte?
Glanzende alinea's
vullen mijn klinkerstraat.
Ik pin ze vast voordat ze vloeien
in de inkt van alles en nog wat...…
Grijze woorden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 Alles staat stil terwijl
De wereld verder raast
Het verbaast me niets dat
Blikken staren, alles ruist
En niets lijkt te bedaren
Terwijl de jaren doorfladderen
Als pas uitgevlogen mussen
Die de wereld met liedjes
En zachte veertjes
Tevergeefs trachten te sussen.
Het aanzicht van onheilspellende
Dik gevormde rookpluimen boven een
Stad waarin…
de aarde onder je voeten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 voel waar je bent
in Westerwolde
je herkent
het zand dat kruipt
tussen je tenen
spat omhoog
tegen je benen
wat vuil gaf
maar opdroogt
valt stoffig af
het veen
altijd koud en nat
optrekkend vochtig
om je heen
zompig bruin wat
bij Dollardklei
weer anders is
niet te doen
die plakt met kilo's
aan je schoen
klonten blijven
aan je vingers…
Klimaatrealisten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 230 Klimaatjongeren zijn simplisten
Beweren hoog klimaatrealisten
Deze hebben Vesuviusuitbarstingen
En bedelven gerichte maatregelen
Met tonnen goedkope spot en hoon
Een ecologische voetafdruk
Groter dan hun lange tenen
Een condoom over dwarsdenken
Genieten, ja. Vruchtbaar niet!…
Haiku's voor een beter klimaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 301 Smeltende ijskappen
Doemdenken nergens voor nodig
Opgelucht met fijn stof
IJsberen verdrinken
Hier gekoeld cava klinken
Waarom ijsberen
Ontbossing stopt ooit
Nou, nou. Hout vasthouden
Als wij verdrinken…
Vrienden van de velden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 Moeder natuur schenkt wijze woorden
Waarin de eenvoud van het leven ligt
Natuurvriendelijke oorden
Hier wordt de essentie van het leven belicht
Je leeft er om te geven
Waarin je korenbloemen mag beleven
Op waardige akkergrond
Waar zich zeldzaam onkruid bevond
Je voelt je er thuis
De zon, de wind en een meegedragen pluis
Je beleeft het…
Gif spuiten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 gif spuiten
doe ik niet
zegt buurman
als je hem buiten
bezig ziet
alles biologisch
toch snapt geen mens
tot 10 centimeter
over de erfgrens
al mijn gras dood.
zie dat nou eens
in het groot
landbouwgif
voor de gewassen
zouden die sproeiers
wel goed oppassen
of waaieren ze uit
over het bos ernaast ?
Natura 2000-gebied
wat stiekem gebeurt…
voorbij Wagenborgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 voorbij Wagenborgen
vergrijst het gras
het kromt, zet zich schrap
maakt zich zorgen.
boven Woldendorp
tussen de windmolens
heeft het grote
industriegebied Delfzijl
dorpen opgeslokt.
chemiereus Aldel
kabouters, sagen, feeen
zijn allang gevlucht
voor de vieze lucht
zij zien het wel.
wat glanst kreeg
een stroef laagje
wat glad is…
Stikvallei
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 105 Haroun Tazieff
Zijn lijf is katachtig
zijn lichaam gekromd
maar innerlijk een en al
tegenstrijdig
Hij stelde zich op
als strijder
bij het ontrafelen
van de ramp
de raadsels
rond het meer
van de stikvallei
Een strijdbare
eminence grise
op onderzoek
in Kameroen
Zijn vader Mohammed
Sabir Tazieff
was telg uit…
Liefstinghsbroek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 68 Liefstinghsbroek bestaat al lang
kwetsbaar natuurgebied
geen toegang
op het bordje aangegeven
oerbos met een eeuwig leven
Natura 2000-gebied dat
je alleen van buiten af ziet
vanaf het zandpad, fietspad
dat is me ook wat.
Omgevallen eikenstammen
alles dik begroeid met zwammen
bomen met een hoge top
volgewoekerd met klimop
oude rivierarm…
Haver, gerst, boekweit en rogge
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 113 Haver, gerst, boekweit en rogge
Biodiversiteit uit een historische tijd
Zelfvoorzienend in voorraad
Het landschap als kameraad
Bij de oogst van spelt
Je stond versteld
Granen met lange sprieten
Aan het randje groeide bieten
Landschappen waarin je kon geloven
De teelt en al die korenschoven
Wisselbouw beleefde je trouw
Er was geen ruimte…
Dan maar verzuipen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 150 Het journaal
ging met mij aan de haal
naar een afgedreven ijsschots
ver noordelijk,
met daarop een beer,
-een fraai beeld
waarin ik me installeer-,
helaas,
zij slonk
zij kromp
zij zonk.
Mee de dieperik in.
Het water toch nog koud.
Té.
Hulpgeroep werd niet gehoord.
‘Wordt’ evenmin.
Dan maar verzuipen.
Niets aan te doen.…
REM
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 Moet het Westen niet eens op adem komen
en haar lifestyle eindelijk screenen
zodat ons milieu weer menswaardiger,
maar ook klimatologischer klopt?
De spreeksnelheid is stressig toegenomen:
vlot willen wij overkomen, snel zaken maken,
de zoveelste miljonair worden
alsof een Grote Manager ons afvinkt bij God.
Door autobeat geregeerd dansen wij…
Denk je een oplossing te hebben
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Er was er eens Pimmetje, een kabouter,
die woonde in een grote holle eikenboom.
Hij merkte dat de kinderen veel stouter
werden en riep de hulp in van zijn oom,
een in het bos heel beroemde tovenaar,
die zorgde dat kinderen met een grote mond,
en dat ging niet helemaal zonder misbaar,
terstond veranderden in een blaffende hond.
Maar toen…
De Djinn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Ons grote lichaam heeft geen gezicht
niemand ziet dat wij het zijn
het is kerosine
de Djinn die ons alles brengt
met een onzichtbaar spoor
van vernieling
voetafdrukken die plattrapten
indeukten en verzuurden
allemaal voor ons
Ik verschans me in mijn huis
vol oude spullen, gerepareerd
met liefde die geen dierenleed eet
Dag vogels,…
toekomst die wij bieden moeten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 als ik de gesprekken luister
over de toestand in de wereld
van ons klimaat en het milieu
vraag ik mij stil stiekem af
wat ons eerder dood doet gaan
ons lichaam dat ten einde is
of uitgeput de aardse bronnen
fervent tel ik daarom mee
de egeltjes en de hommels
de roodborstjes ook en vinken
met vurig vlammend de hoop
op een comeback van de…
Omi en Tropomi
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 Omi is een ruimtesatelliet
die van dag tot dag zonder respijt
stikstofdioxide
in de luchtvervuiling meet
op alle continenten wereldwijd
Dat gebeurt al sinds 2004
en het blijkt dat uitgerekend hier
het klimaat het meest van alle landen
vervuild met stikstof is
- met als gevolg die wantoestanden -
Na Omi werd Tropomi gelanceerd
- een…