Eerst even een gemakkelijke zin nou ja een regel dan, maar zonder punt een verse regel gaat er altijd in ik sla geen kruis, gooi liever nog een munt Zo, die zit en nu dan de essentie de kwintessens de eigenlijke kern in de woestijn waar ik haast nooit een grens zie tussen de rotsen van de dag en nacht Waar Nietzsche Zarathustra had…

De gouden dageraad is onbesmet En is gelijk het leven vol beloften Hoogzwanger van een stralend nieuw begin En zingt de wereld toe "Laat af, bemin Wat van nature tot je is gekomen Zie hoe de steppen regenwouden bomen Voor bruine orang oetans bavianen Schuilplaats zijn geworden ook voor boa's Zwarte chimps en donkere…

Daar op de wadden broeden de ganzen steltlopers, sterns en meeuwen die dansen Uit zicht der duinen vloedlijn en kreken, tussen de schuimkoppen in 't zilte nat Waaien de wieken op windmolenparken midden op zee en stevig verankerd Achter het duin de stem van het water bij onderwater- spiegelbewoners Die ondernemende…

er schommelt een leliebloem van zachtheid een lied van leven, liefde dat zegt dat alles aanwezig is dwars door de angst voor het onheil dat over de kosmos kan komen luisteren naar de stem van het licht, en kijken met ogen dieper dan de zee rondom de klanken van verwarde ranken die ongetemperd zijn zoals de slimme vossen die energie…

In Duitsland werd door ziek beleid een oeroud bos geveld en al wat daarin leefde ligt nu dood in ‘t gapend gat. Voor bruinkool sloopte men de zuurstoftank met grof geweld. Verduiveld! trilt Frau Merkel daarom als een espenblad?…

'Going global' was bij ons op school Een vliegexcursie naar een verre kust Maar maakte dat de leerling wel bewust Van het gevaar dat in die uitstoot school? Een extra lespakket 'Vliegschaamteleer' Draagt veel meer bij aan minder vliegverkeer…

De vernietiging begint zijn geschiedenis te tekenen vergankelijkheid als globale vergane glorie vele diersoorten sterven spoedig uit en we voelen het in onszelf in iedere porie vervuiling vraagt verdwaasd zijn tol de consumptie slaat op hol zelfs in de ruimte zwerft het rond veel te groot is onze mond denken kan niet meer, voor huilen te…

Adembenemend die smeltende poolkappen mag ik een vuurtje?…

'Herinnering aan Volland' Kijkend naar Holland zie ik linten van files stromenderwijs ter bestemming gaan, stuurhutcabines op vier of meer wielen in dampen van diesel aan de einder staan; veen, onder talloze hallen bedolven, varkens in stallen verzurend het land, appartementen- complexen in dorpen, kronen op torens in 't westen…

Witte stenen klokkenklepper, kloeke gouden torengraal, wijze oude schaduwschepper, krijsend nu in kauwentaal, om 't gegekscheer daar beneden, 't zijn de makers van 't fijn stof. Vroeger werd alleen gebeden, was 't enkel de klank van 't lof. En nu ronkt het in de stegen. Wervelend zwerven boven de wegen, kraaien voor de nacht begint.…

Tussen de boomloze vlakte die over de horizon reikt en de rand van het wolkendek, evenwijdig erboven, verdwijnt in blauwe tinten het licht uit het sobere gamma van Opdahl Gelaten hoor ik beschouwingen aan over een duurzaam, klimaatbestendig bestaan - prettig verpakte abstracties, verklaring met sussende data, een slimmigheid, een…

O Aarde!We krijgen je wel plat We maken je tot een Hof van Eden Met onze immer vooruitstrevende rede Vergaarden we macht en middelen zat Er komt een stop op toxische pesticiden We leggen gebieden aan voor wilde bloemen Voor de insecten die we nu zo zeer verdoemen En gaan onze wegwerpcultuur verbieden Slaak het luidkeels van de daken Er…

stil eens hoor ik daar de stilte hoor ik de stilte die ons ontstolen is die ons de ruimte gaf om te bezinnen hoor ik de stilte ronddolen de stilte van ooit uit den beginne die ik nu mis hoor ik die stilte op zoek naar een plek waar ze zich kan verholen of droom ik haar slechts voor ons te kunnen winnen door simpel opnieuw te beginnen…

Alles om mij heen beweegt in de onbewerkte grond, onevenwichtig verhaal in een verzwegen landschap, broosheid tekent halo’s rond kinds zonneogen, die net als ik aan het felste licht steeds weer moeten wennen, alleen de aanhouder bouwt op een twijfelachtige zekerheid, het blijft een zware strijd, door ethiek geslecht kern van niet…

Na ons de zondvloed komt steeds dichterbij het poolijs smeltend de zeespiegel stijgt verantwoordelijk is iedereen maar niemand denkt aan schuld Zij die zouden moeten weten en besluiten kunnen nemen denken alleen aan geld en macht verantwoordelijk is niemand maar iedereen heeft schuld Want we zijn vooral bezig met verkwisting en geweld…

De mintgroene dalen omsloten door heuvels van noordelijk Zweden in midzomernacht schijnen als rendieren- reeën te baden in 't gloedvolle magische schijnsel der nacht toppen en kammen verlenen de wanden een tondeldoosvuur als in sprookjes gedacht de jeugdige Thunberg zag met lede ogen het slinken der sneeuwranden als het bewijs…

Bomen schetsen ragfijn aders op het huis. De bomen worden omgehakt, verschrikte vogels vliegen weg. Het huis ziet nu grijs en grauw. Gestapelde stenen. Na een aderlating. Het lijkt in rouw. De bomen, immer goedschiks, tonen medelijden met het huis. Zij nestelen er zich als meubels in, schenken comfort en warmte. Vergeefs, het huis…

Voorbij aan 's mensen waarnemingsvermogen en aan het zicht onttrokken horizonten, sneeuwbedekte nevelvlakten grenzen overschrijdend en boven schaars begroeide toendrabodem rijzend, lagen tussen brede lagen veilig onder glaciale permafrost fossielen en kadaveren begraven: lang geleden uitgestorven gave mammoetexemplaren -…

Niet te harden stank geeft een onveilig gevoel want wat als echt gif...…

de verschrikkelijke sneeuwman die elk jaar minder eng wordt omdat hij steeds verder wegsmelt maar toch goede hoop houdt weer echt griezelig te worden als hij eenmaal een skelet zal zijn…