Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen. Ontzet mijn hart ontstop dan longen en verdrijf nevel van mijn brein filter de loopbaan van het bloed ontneem mijn ingewanden druk…

Wat is een ketting Vraagt de nieuwe schalm z'n buur Wij met z'n allen; Dan kan ik gemist worden En hij stapt er tussen uit…

We mogen weer hopen Hoorde ik van een buur Er zwemt weer haring In zee Maar wel in het zuur…

de zee brult en spuwt al schuimbekkend rotte vis kokmeeuwen halzen…

vogel vlieg de weg open naar de hemel ik volg je vallende veren besmeurt met olie en gif…

blaast de wind zijn misthoorn sluit dan de luiken en wees gewaar dat er wraak door fuiken raast witte wieven die bedreven zullen lonken met hun rokken van doorschijnend filigrein laverend tussen stam en takken leggen zij hun wil op aan de wind die stilvalt voor hun klaagzang en de dood in ‘t water vindt wee de zee, met het pekelschuim…

Wie nog denkt wilde weelde kan in de stad kan het in Leiden bewijzen in september vallen daar grote prijzen voor meer variatie volgens plan Meng in je oude teil en schoen kers verse koeienmest met potgrond schrijf op wat er in groeit en uit komt de pissebed zal het goed doen Hoewel ze het liefst zien aanwaaien staat nergens dat je niet…

Nee er is geen organisatie die in’t fris geschoren woud tussen het wegrottende hout van een subtropische natie oranje klontjes heeft gevonden waarin versteende bijterbijen -die ooit op raptorsap gedijden- door tijd en ruimte ongeschonden waarmee een maffe wetenschapper (die het idee kreeg bij de kapper) het dinosaurus klonen klaarde…

Hij fietste of zijn leven er van af hing, aan een zijden draad, vandaar dat je hem nog altijd ziet trappen, of zijn leven ervan afhangt.…

Het merelnest van vorig jaar is niet meer te vinden in de groenende bruidssluier. Een winterstorm nam het mee. Ik mis het. Ik mis de bedrijvigheid, de stille schrik van moeder merel, haar ogen die mij volgen als ik haar te na kom. een dichter durfde de lucht een duif te heten op het aardenest toen werd nog niet geweven de wade alverstikkend…

Albert Heijn heeft vandaag een scoop ‘U kunt nog meer genieten van vis als deze duurzaam gevangen is.’ Klus nu zelf aan hun biotoop Je weet de zee die is niet kuis maar de leiding geeft nog schoon water werk aan behoud van soorten voor later Recycle nu je eigen huis Bouw het om tot vissenkom druppel zuiver zout voor de zee van zolder opgelost…

Zeg mij, waar de gletcher is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar de gletcher is Wat is er gebeurd? Gesmolten tot regen en mist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar schone regen is Waar is hij gebleven? Zeg mij, waar schone regen is Wat is er gebeurd? Vuile regen die de lucht bemist En de mensheid zeurt Zeg mij, waar al het vuil is…

de vogel vliegt en vliegt z’ n vleugels moe waar moet ie naar toe om in het land van zijn dromen te komen in een boom blad met roet ontspant hij zijn veren en denkt stilletjes aan een plaats met schone lucht en heldere meren de realiteit doet hem bekeren ontwaakt door uitlaatgassen voelt hij dat de tijd daar is om op te krassen…

de vergiftigde das ligt in het gras en denkt met heimwee aan hoe het vroeger was en dan wij de mens wij trekken geen grens wij denken niet aan die hulpeloze das die ligt in het gras en die met heimwee denkt aan hoe het vroeger was we zorgen ervoor dat wijzelf aan onze trekken komen maar denken niet aan die das die lag in het gras…

nog torst atlas onze wereldbol maar recht de schouders zij wordt uitgehold de motorzagen razen gieren door het amazoneland leggen de rivieren bloot de kaalslag is gigantisch groot in groene longen heerst de pest de bloedsomloop is stopgezet hun dood historisch vastgelegd waar atlas torste met gebogen schouders heeft de mens zijn…

De vogels, ze willen niet meer vliegen, het rijpe granen niet meer oppikken. Vissen blijven lui op het strand liggen. woelen happend in het bruine slik. De woorden die mij ontbreken.. zouden vertellen wat ik in mij voel. De zwarte smurrie, een nachtmerrie. Milieuverontreiniging is aantasting, een handicap en een onmogelijkheid. Verborgen in…

Vanuit de tuin van Eden is er een panoramisch uitzicht, mensen van de blauwe wereld zijn tevreden met wat ze hebben. Luchtige foto's van straten, huizen blauwgetint gelijk inkt. Iedereen bij de blauwe wereld per land gerangschikt.. per soort. De rust, die stille impressie vermeende beschouwing, bijzonder speciale mensen, blauwer kan het…

bladerloze bomen fabrieken stomen vergiftigde wateren stinkende kolken zwarte tranen huilen de wolken…

Water vervalt tot schuim, gestegen golven vallen terug tot zee, horizon en grijze wolven liften samen met de meeuwen mee, een vlucht zweeft daar boven, beducht voor onderaards gebroed en geronnen bloed,wat als metafoor van ondergaande zonnen kleeft aan de schone vleugels, gewogen uit de zuchten van de oceaan, zal die geen veren…

Tussen eindeloze muren van maïs zwerft een zwarte kater. Gans alleen. Hij weet niet waar hij is en verdwijnt in een houterige stoet onder kolven met lange pruiken en wiegende maïskruisjes. De maïsklonen klagen in de wind en balen van hun monotoon bestaan als lid van de “Colonne der stijve harken”.…