De muziek kan niet stuk, dus iedereen mag er -- lekker op losslaan.…

hoe zijn handen het orkest meevoeren naar bergen ravijnen wolken en water hoe hij het koor smeekt om elk woord te bezielen met de hand op zijn hart hoe hij bovenmaats het mysterie zoekt de reis hem naar het oog van de storm voert hoe hij daar pure stilte vindt…

Waarom speel je deze zoete melodie van eenzaamheid mijn zachte lieveling? Hier op aarde is de oude vrouw moe je neemt het op voor haar verlangen om telkens droom te zijn geschreven in brieven nog altijd ongelezen geen vertrouwde plek slechts herinneringen in de heimweehut Waarom luister je naar mijn droeve gezang mijn lieveling…

Ik wil niemand storen maar nu we toch hier Passarellenduet in een winkelpassage Forellenkwintet in parlando vivace Bij1 met z'n 2 Mallebabbe plezier Nee nogmaals, ik wil u in genen deel storen Met Apassionata finale allegro Passaggio in lento largo moderato Muziekintermezzo voor tussen de oren…

Het was het geluid van een waterval waarmee je tegen haar vochtige borsten in slaap viel, terwijl de regen buiten onophoudelijk een zwijglied zong. En je kwam pas tot leven in haar dromenland altijd opmerkzaam voor de uitzinnige liefde wakker en oprecht op zoek naar een doel samen in het leven, zingeving en gevoelens Het was het geluid…

Het kan nog van drummen komen, van heerlijk roffelen, van geweldig tekeer gaan op gespannen vellen, terwijl snaren stevig reflecteren. Ja zeker, van trommels komt geluid, durend slaan stokken heftig neer, een lieve lust maakt klappen hard, zin in leven ktijgt in ritme weerklank. Ik zoek nog ruimte, ruimte voor herrie, waar ik drummen…

Waar het landschap grensgebied vormt bij de rivier in de groene vallei is het zigeunerkamp gelegen maken de zigeuners hun muziek mooie mysterieuze vrouwen dansen terwijl gitaren en violen klinken een paar meiden beginnen te zingen er wordt geproost op de zomer er wordt gelachen en gedronken het maanlicht schijnt over de vallei schaduwen…

sterrennevels filamenten sublieme chaos van gezang en instrumenten geschaard rond de grote magneet de toonaard de veilige planeet…

Ik droomde eens dat jij uit Oostenrijk kwam Om precies te zijn uit Wenen: eeuwen geleden En je woonde daar allang Uit alle ramen klonk muziek Geen toon ontbrak in de straten En vooral de driekwartsmaten trokken veel publiek En uit de bergen kwam een warme wind Die bracht je naar je nieuwe land Geen bergen maar een strand…

iemand voelt in elke vezel de rouw zingt een zeemanslied aan de rand van het koor zingt de pannen van het dak op het ritme van de zee iemand neemt de lichtheid ernstig zij is met alles beladen…

De dood speelt geen theater met de stilte zeg maar niets meer is nu bittere ernst en alles wat er toe deed is fout gegaan alsof heimwee speelt met het vergeten liedjes veranderen door een aai van de wind de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte je slaapt niet, je bent niet herrezen je zweeft ergens rustig en sereen in de gedachten van…

Aanleiding tot deze gedachten vormt het snelsonnet van vandaag. Nee, we noemen geen namen, want om nou te zeggen dat ik ook maar íets afweet van Jerry Lewis, laat staan Jerry Lee Lewis, de schuinsmarcheerder die in het huwelijksbootje stapte van zijn 14-jarige nichtje...Nee, dan liever de echte grote namen, die overal op dansvloeren de wereld veroverden…

Om strijkstok- en harp- snaren trillen de zielen -- van de luisteraars.…

De temperatuur liegt er niet om Morgen gaan we naar de markt Nu het nog kan Je weer maar nooit Springen van vreugde kan nog wel Nog even En we gaan gezellig naar dieselmotor Zonder hel Alles komt goed Maar laat het niet allemaal vallen Lekker lallen En doorgaan Het weekend is daar Loon rekeningen Tekeningen En de puzzel past…

Hoewel de herfst zijn in- trede heeft gedaan Was buitenzitten zeer aangenaam Vliegtuigstrepen tekenen het Luchtruim als teken van voorspoed Vliegen als een vogel, tussen de wolken net Als zij. Vrij zijn op jouw eigen vleugels Tussen de wolken Wilde jij. En jij wilde Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo vaak jij kon. En jij bleef er…

een queeste met flonkerend floret naar het schimmenrijk waar engelen geduldig offers roosteren boven zachte vuren een reis naar hoge hemelse vlakten van euforie en wanhoop tegelijk hoekige stormgoden gewapend met kokers vol rechtlijnige pijlen doemen in bruin-grijze tinten op waar is boven wat onder en opzij verre melancholische klankdichten…

Lekker meedeinen met een melodie of vers de pracht van muziek. Hoe jouw noten in vrijheid en uit liefde door de lucht zweven van waar hun bewegingen geestelijk en lichamelijk, rust en ontspanning geven op hetzelfde moment wekken zij allerlei emoties en gevoelens op; een ontwakend sentiment nabij. Op welke wijze wel of niet zichtbare tranen…

Grote geest Adem van het leven Jij, dolfijn Die onder en boven De golven danst Ik hoorde je zingen Een lied Zo oneindig schoon Nu weet ik Waar de liefde is Nu weet ik Waar ik woon…

Voor Max sr. Stel dat men zong, zou men dan nog wel spreken Zou men het hart juist meer kunnen bedwingen? Als men als Pavarotti wist te zingen Zou men zich nooit het hoofd hoeven te breken Stel dat men zong, zou men de kracht verleren Van woorden die dan slechts symbolen bleken Als beelden, die veeleer op dromen leken Zou men de zin ervan…

Ik surfte, nee, ik googelde op Jazz It Up, een schijfje, nee een dubbelaar uit twintig acht gewoon een analoog fysiek object uit vederlicht synthetisch materiaal van in elkaar geperste muzikale klanken een digitale compactdisc uit lang vervlogen tijd voordat the cloud ons oor en oog verduisterde en met één klik naar Spot de toverfee…