kleuren donkeren in zichtbaarheid van rood en blauwe rotsen naar donkergrijs waarbij het frisse van de vijg een exquise traktatie blijft onbereikbaar ben jij op het tussenpad waar zendgemacht geen soelaas meer geeft op schermen die niet kleuren op elk nieuw gebeuren het is de wereld waar bewegen niet wordt geregisseerd door emoties…

Als ik de radio afzet wordt in de keuken de stilte zowat vloeibaar. Stiller nog dan buiten, je hoort de wind niet noch vogels fluiten. Ik sta omzwachteld met de grote stilte één.…

Decennia lang las ik mijn verwondering, in jouw spiegelschrift, onomwonden, gestreeld door onvolkomenheid, verbaasd over zoveel wederkerigheid, gegrift in het schijnsel van het schoonste uur dat met de liefdesmantel is gedeeld. het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw…

Decennia lang las ik mijn verwondering, in jouw spiegelschrift, onomwonden, gestreeld door onvolkomenheid, verbaasd over zoveel wederkerigheid, gegrift in het schijnsel van het schoonste uur dat met de liefdesmantel is gedeeld. het sterven herkent zich in de kleine dood van afscheid, elk moment van minnekozen verlegt de schaduw…

ik houw een standbeeld uit vruchtbare gedachten ingegeven door mijn hart vorm het met slanke lijnen woorden die het stenen leven kunnen verzachten ik geef het kleur met grootse tinten zoals de natuur ons aldoor schenkt het is mooier dan alleen het naakte omdat echtheid uitsluitend weet heeft van schoonheid en niet aan enige duisternis is…

Ik droom van een tropisch eiland vol met engelachtige harpisten en beeldschone sopranen, die mij met de mooiste klanken benevelen. Er vliegen duiven van bergkristal en ik zie er pinguïns met parasols, wat ongekend grappig zou zijn indien er geen serieuze ondertoon zou zijn net als in de spirituele wereld en vanuit de zandstormen op het…

Kijk naar de maan wat is zij weer vol ver weg en toch dichtbij afstand speelt geen rol kijk in het water grote en kleine gedachten spiegelen het heldere schijnsel duister is je gezicht maar langs de omtrek verlicht als een soort aura de nacht is nog lang het leeslampje de maan in een aantekenschriftje verschijnen alle gedachten…

Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet En de ziel, de ziel geniet Schreeuw het niet van hoge daken Dit is heilig en mystiek Dit betreft occulte zaken Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet Tot aan het verbaasd ontwaken Om wat binnen is geschied Introvert, kosmopoliet Laat de alchemie u raken Niemand,…

Het is te horen, 's nachts in die kamers ver weg, of was het ook bij jou onderweg op tonen in de wind ook echt duidelijk te verstaan niet ver hier vandaan. Ik zag het zelf in hun ogen intens bewogen al was en is het in een herhalende flits snel gegaan ik zag in werkelijkheid ook jou weer hier bij ons staan. Een punt zetten maakt wellicht…

Aan de rafelranden van de nacht in 't schaduwrijk zwijmelen verzonkene gedachten in vergetelheid donkerblauw en violet van diepgezonkenheid in sepia en indigo van nachtdoorwakenheid overvaart naar duisternis als tijdelijk anonymus een verblijf incognito naar een etherisch geestenrijk vergetelheid, gezapig slapend in het…

vaak word ik door schoonheid verblind het is een tint die mij met haar verbindt en ik de blauwe lucht zie als hemel terwijl het gras ruikt naar parfum dat ik ooit rook in Leningrad het is de dag voelen in een zachte zwoele schemer zonder dat ik het licht verlaat naakt is dan ook de werkelijkheid die na verloop van tijd het vlies…

als hete hangijzers brandt de zon haar woorden neem en lees daarvan en zoek naar blinde zinnen koel als ochtenddauw vraag niet om de laatste dans kijk niet naar het kruipend zweet roep niet om de ober maar huil om de honderdduizend jaren van de volle maan vergeet dat ik een dichter was met heet gewassen vleugels vind mij in de zon…

Ik Droom Zit hoog in een boom Die tot aan de hemel reikt Ik zie een ladder als ik naar beneden kijk Een lied laat mij iets beseffen Ik hoor de titel ‘stairway to heaven’ Het is de 222e droom welke ik noteer en gaat over die hemelse trapleer Dan een dag daarna Wordt mij een wonder gewaar Ik pendel Amethist, Lapis Lazuli en Sodaliet…

natuurlijk zweefde jij niet wel dansten je voetafdrukken op het zand in een choreografie van zee en een warme zomerdag die golfjes transparant het strand opbracht waar zij en passant de sporen wisten van wandelaars en mensen aan de kant je hebt de ruimte waar jij zeegezichten schrijft tot mystiek decor verheven ook schepping…

Bron zonder einde (was er niet wel een begin?) iedere minuut één druppel, iedere druppel één leven, geschakeld, verbonden meer stil in de grot. Druppels blijven volgen, versmelten en toch hebben ze geen weet van elkaar, anders dan via water. Maan trekt aan het meer onder de rots, al zien ze elkaar nooit. Meer zonder…

Er was de Kelk: de levensbron en de eenheid Het is het Zwaard dat het heeft gespleten in twee Om te kunnen ervaren dat wij zijn bevrijd helpt het Pentakel daarmee Na in ons aardse lichaam te zijn gekomen zullen wij met de Staven van vuur verder dromen En komen we zonder het schap van weten met de Lotus in het vijfde element ether…

het antwoord ligt in het ruizen van de wind het ligt in de onbedoeld diepzinnige vraag van een kind ligt in die ene warme zonnestraal waarin het ijs z’n onvermijdelijk afscheid vindt het ligt in dat misleidend liefdevolle schrikbewind het ligt in de niet geuite liefde waarmee men elkaar bemint in de oorsprong van een zoektocht die men…

Uitgestrekt tussen schelpen en aangespoeld zeewier, drijfhout beweegt zich mee met de zee. Zon vraagt: ‘Zou je vlees zich hechten aan je beenderen, als je ‘nee’ zei tegen mijn zomer?’ drijfhout drogend Maan trekt aan mijn water, maakt vloed en ebt weg drijfhout neemt gewicht Sterren banen zich stil een weg van licht.…

We willen graag iets vasts Een man of vrouw, een kind, een dier een mens, een land of stad, een boek, idee, bekends, een vorm, ons lijf, de taal, iets wat je wilt. Maar al dat vervormt een keer, laat los, je lijf, je cellen in zand lossen ze ooit op in as, in bos, in mos, in luchten ooit En dan ineens is er een tros met vruchten…

Mijn troubadour, mijn heraut, de zon, geestdriftig krijger voor de deugd en louter vreugd van velen, zuiverheid als pas gedorst graan, jeugdigheid uit de simpele eenvoud van het hart, een verlosser en boodschapper tegelijk, te zaaien om te oogsten, een verlossende maaier in een wervelende show van purper stralen, in een oceaan van hoop…