zeg speenkruidje fijn, van elke kant bekeken ben jij zonneschijn - zo stralend, zo gul, zo goud, niet vreemd dat ik van je houd!…

We spreken van bloei; op de pianotoetsen valt een tulpenblad. Deftig, fier pronkend wandelt de fazant door stank van het uienveld. Tussen dorre beuken geurt allerlei jonge bloei.…

De wind waait over het land bomen buigen in overgave hun kruinen onder donkere wolken staat het riet langs de sloot te wuiven de wind zweeft verder over zee en draagt de wolkenmassa met zich mee.…

Innerlijke klanken van mijn ziel vallen als gekraakte noten in mijn inmiddels geschoren voorjaarshoofd Mijn hart klopt in ritme op tonen van muziek behorende bij een ondergesneeuwde winter Inmiddels worden nestjes gebouwd van restjes halfbakken wintergoed. Voorbij de tijd, vliegen jonge vogels zomer in…

Luid slaat lucht een kreet vermakelijk de achterliggende wereldbeschouwing ontgocheling de lokroep van.... een adelaar begrijpt er niets meer van, van hangende avonturen onverbiddelijk de scherpe blik ziet hij de aarde in het geheel mijn adelaar, hij zweeft herleefd besneeuwd over droge vlakten opgeschmukt representant op…

gebeiteld in een geut van zonnelicht een naakte vrouw, blanke vlek op het vlekkeloze witte strand schrijdt langs de waterkant, in de speelse branding die haar voeten streeft te strelen. bronstig steigeren aanstormende golven in mannelijke overmoed: hun rollende charge spat open in bruisend geweld om voor haar voeten uit te deinen en…

de winter waait alleen wat kil achter groene voile herfst vertrapt door lentetijd haar strijd heeft aangezet gewassen jaarlijks sterven nu zomaar overleven waar niet altijd het zonlicht straalt naar buiten snel ter been groetend naar de bijna kale wilgen waar al een liaan gedijt boven gekrokust bloemenbed wie wil zo’n beeld niet erven…

Als ik de natuur zou kunnen vangen In haar ware kleurenpracht Maakte ik een schilderij Met verf van bloemblaadjes Na afloop van hun dracht Met ijs uit de Himalaya Smeltend zich een weg banend Door bijna ondoorlatend gesteente Mineralen toevoegend Uiteindelijk stromend Hierin week ik mijn Gedroogde blaadjes Koester hun kleuren En geef…

brede zonnestraal neemt mijn koude weg voedt hersenspinsels…

de zee zwelt met haar baren mee en spoelt uit forten van brak zand een stukje van een kindertand of zij bijt aan 'Huisje Weltevree'. de zee speelt voor zichzelve slee en sliert verwaterd uit op 't strand waar zij gekriebeld door de brand al gierend vlucht. hoezee! hoezee! gezouten zangen over wee polijst en schuurt als Remco C., die…

Een woeste windvlaag zo onverwacht, zo hevig weg is het sprietje…

de lente regeert zelfs het weer fleurt aardig op alles wiekt en veert…

een regendruppel viert zijn thuiskomst op 't water in een kringetje.…

je oor te luister leggen bij het stroompje over stenen stappen en aan de overzijde diep inademen jezelf betrappen op verwondering de geur weer ruiken van het najaarsgroen dit gevoel vertalen in tedere woorden probeer het maar eens…

ik dans langs de schuine kant van licht dat gebroken is door de eerste kou in rijp en vorst de lucht strakt helder in een ijzige noordooster in tinteling kleurt huid van blauw naar rood de wereld in het wit is scheppings groot…

in een vroege koude zon zie ik een paar meeuwen langs de waterkant wie zijn jullie vraag ik me af maar ik fiets verder…

Dat daar gewoon gewoond wordt aan de fjord! Dat daar kostbare schoonheid kosteloos fonkelt, schittert, tintelt, trilt, verzilvert, vermat, vergrijst, verzwart, en van blik tot blik, in schijn van roerloosheid, de wereld vertraagt en vernieuwt!…

het is niet echt koud maar de meeuwen zijn er in het midden van stad aan de randen van de grachten zitten ze te kijken of wat maar als er een paar stukjes brood door de lucht vliegen van een man vliegen ze overal en overal krijsen je zou een meeuw bij de keel willen pakken maar lukt je niet de trams, de auto's, de fietsers de…

Klein roze wilgenroosje, de lente kleurt de zomer op het eerste gezicht heb je leven opzij gestoken ondankst het heerlijke zomerweer verliet langst de zomer, waterkant onder de oude appelboom vertoont het grasveldje enkele groene sprietjes nieuwsgierig op braakliggende velden nauwelijks waard, hier te vermelden, dat ik de schoonheid…

drie oude stronken kijken mij aan met hun noestige doorleefdheid jaren leefden zij van twijgje tot woudreus zij waren goede buren ik hoor hun verhalen over kabouters, vogels elfen en reeën drie oude vrienden die ooit langzaam groeiden in het Deemsterwoud…