460 resultaten.
Afbluuve!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
336 Dat drassig land van Sluis tot Tiengemeten,
Van windkracht acht en 'drie keer met de boot',
In die provincie woon ik, werd ik groot,
En ik verwacht dat Zeeland zo blijft heten.
't Is jammer Ronald, zonde van je werk,
Maar Zeeland bij Zuid-Holland? Lijkt me sterk!…
Politiek
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
313 ik laat me
spindokteren
door 'n libelle
met een meerkoet
aan mijn zij
snap jij 't
of snap ik 't
mijn hoofd
kan er al lang
niet meer bij…
GIJ EUROPA
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
339 Mythologische vrouw
kleurvolle godin
der vruchtbaarheid
omringd door uw kinderen
voer hen op weg
stel uw grenzen
sluit de baarmoeder
laat u niet langer bevruchten
als toegankelijke engel
middelpunt van kuddes schapen
stop uw baren
want de nog korte weg
naar verdoemenis lokt
en staat gewillig open…
Jan Pronk
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
378 Jan Pronk is niet meer lid van 'De Partij':
"Ik wil er tot mijn dood op kunnen bogen
Dat ik partijbeginsels nooit verloochen,
Dus per direct hoor ik daar niet meer bij.
Die socialisten zijn zo diep gezonken,
Ze hoeven met mijn naam nooit meer te pronken."…
Collaborateurs, wegkijkers en verzetsmensen
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
285 Toen ik hoorde
Dat je vandaag
Heen was gegaan
Vanuit je cel
Zwevend naar de
Eeuwige verdoemenis
Moest ik opeens
Denken aan de mensen
Die jou omringden,
Toen jij in jouw land
Je macht misbruikte -
Collaborateurs en massale
Aantallen wegkijkers, en
Daarnaast ook verzetsmensen
Die probeerden waar te maken
Wat het geschenk…
koningstanka
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
253 vluchtig
in schaduwen op de grond
de hoge vogel
en jij door de knieën
voor de ereprijs in het gras…
de aarde is rond (2)
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
299 de aarde is rond, fluistert de kameraad
Shin lijkt het niet te horen, tuurt onbewogen
naar de koeienpoep en peutert de maiskorrels eruit
elke korrel telt in deze verborgen schaarste
er bestaat nog een wereld, klinkt het zacht,
voorbij de hekken van het kamp
Shin verbergt zwijgend zijn verwarring
zijn leven hangt aan een martelende draad…
Protocol
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
326 Het is waarschijnlijk ‘t zeer curieus frustreren
dat wie zijn waardering uit moet spreken
na alle omstandigheden te hebben bekeken
in parlementaire enquête zich wellicht zal keren
tot de onschuldigen terplekke aldaar,
om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen
bij gebrek aan overeenstemming der verhalen
in oogverslagen of andere getuigenschaar…
Vernederland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
472 Nederland is diep gezonken
land en waarden uitverkocht
integriteit is ver te zoeken
soms nog wel in sprookjesboeken
Zelfverminking, pedosex
iedereen heeft wel een ex
voedselbanken voor ontheemden
corruptie, misbruik, illegale vreemden
Antibiotica, glenbuterol
spuit alle dieren maar goed vol
varkens, geiten, kippen, koeien
overal valt…
Gevoelig voor de wens
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
313 Veel mensen die vastlopen
En minstens tien jaar op
Bijstandsniveau moeten leven,
Die het idee hebben dat de
Politiek nadrukkelijk heeft
Gefaald, worden gevoelig
Voor de wens zondebokken
Aan te wijzen, gaan zich
Wenden tot partijen die
Inspelen op emoties -
Daar waar in Nederland toch
Ooit de verzorgingsstaat
Zorgvuldig werd opgebouwd…
De wilde manen van Samsom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
285 Maanden had Samsom
op zijn wilde lokken gespaard:
zijn grijns was eeuwig
zijn leeuwenmuil om van te geeuwen!
Hij leek zo gepast, zo charmant
maar uit niks en niets
omhoog gebracht... niemand had
dan ook verwacht
dat eerlijkheid en hoffelijkheid
uit zijn brein waren gedacht.
Bij het scheren van de wol
waren zijn krachten niet meer vol!…
De modeshow van Mark Rutte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
409 Het leek alsof hij bleekte
bij aanschijn van Gods glorie
in de zonnige harengloed van Geert Wilders.
Het heeft alle schijn van een modeshow: de foto's,
de apenpakken mèt glimlach in camera's.
Slechts deze uiterlijke vertoning
stinkt in duisternis,
want gouden wiegjes bekleed met diamanten stenen...
schenen elke beeldspraak
om eerlijkheid…
De Generaal En De Zee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
397 Het was een extreem nare, kille winterdag
vond de Generaal, die het slagveld overzag.
Kleine wolkjes verlieten telkens zijn mond
als hij bevelen naar zijn manschappen verzond.
Toen de artillerie gaten in 't ruige grasland boorde
en hij niets anders dan ruwe kreungeluiden hoorde
zaten zijn gedachten, zoekend naar rust, aan de kust.
Op een golf…
macht
netgedicht
0.0 met 1 stemmen
334 macht
heeft vele gezichten
dit is geen gezicht
...................................
bij cartoons van krankzinnige krab: http://schrijven.wikidot.com/macht…
Kaars voor geloof&hoop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
405 Klinkt in alle toonaarden uit PvdA
hoewel eerst door VVD’er Rutte
we gaan weer bruggen bouwen
oerdegelijk zunig –
terug naar Drees en companen
om samen weer gevoel te stutten
Maar het was nog niet te laat
om iemand op te halen
toen nog direct vertegenwoordigd
personeel danig uitgesplitst
over alle wederopbouwkabinetten
Samson was er…
Wiegel de giegel.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
394 In de spiegel.
Mark hou je stark
en kijk maar met oprechte trots
in de spiegel,
en zien wij godzijdank
eindelijk
-en wie had dat ooit gedacht-
een sociale VVD
Maar wacht!
er komt nog de grote dictator,
Heer Wiegel de piegel
met z’n grote eigenwijze giegel,
en die spoelt weer alles,
alles wat is bereikt, zó
door zijn asociale plee…
de opstandeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
314 de opstandeling
hij slingert wat stenen
en Assad wankelt
vervolgens slokt de grond
dromer en droom op…
in valle lacrimarum
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
311 het mistroostig ras
van assad en trawanten
heerst op aard
in dit dal van tranen slapen
vooralsnog de zachte krachten
…...........................................................................................................
In mijn tekst citeer ik van Henriette Roland Holst
‘‘t mistroostig ras dat heerste op aard’ en
‘de zachte krachten…
De wind weerstaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
270 De harde wind verwaait het land naar zee
en rotsen slechts weerstaan hier nog de druk.
Men loopt en masse elkaar nadravend mee,
weet zich geen raad en kiest op goed geluk,
zonder idee. De wind slaat alles stuk.
Die tiert hierbij, slechts geremd door schermen
van enkelen, die zich wel ontfermen
over waarde en pal zijn blijven staan.
Zij vechten…
toespraak
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
239 De grote spreker
had iets met van alles
en hij ronkte vrolijk voort.
Maar ik had pijn en
een trein die ik moest halen,
een trein die ik echt halen moest.…