Stormvloed van 1509 golven beukten tegen de Magnuskerk van Bellingwolde gek, want die ligt niet op een lage plek we hebben de neiging dit te vergeten maar met zeespiegelstijging kunnen de dijken weer breken zee overstroomt land de nieuwe waterkant bij Bellingwolde rolt branding op het strand tussen Blijham en Winschoten varen boten tegen…

met kleuren tussen sepia en rood kijk ik naar iets wat dicht bij eenzaamheid ligt een auto rijdt de dag in als een nacht beroete bomen heffen de armen ten hemel onscherpe snapshots van een desolate leegte na die verpletterende allesverzengende hitte…

is er bij het menselijk programmeren ergens een fout in de broncodes gemaakt is het systeem door een hacker gehackt heeft de beveiligingssoftware gefaald zijn de veiligheidsdiensten al naarstig op zoek naar de dader vragen vragen (eerst mijn laptop aan de lader) wanneer het vroeger penibel werd bad men het onze vader ging ter kerke savoureerde…

Rampen die we afroepen over onszelf en over al wat leeft en adem heeft. Omdat wij mensen niet luisteren willen naar de stille stem van moeder Aarde. Onze goddelijke Moeder Aarde, die ons om boetedoening vraagt. Gelden, die mensen niet betalen willen. Boeten, die we niet voldoen. Moeder laat haar lichaam angstig beven, terwijl mensen haar…

De mozaïeken in de woning Met purperhennen, citrusvruchten Deden de gasten dieper zuchten Ten huize van de vissauskoning Er was even wat consternatie Bezorgdheid onder de vriendinnen Als het maar niet zou herbeginnen Het trillen tijdens glans en gratie De wijn leek zorgen weg te spoelen Maar aan het einde van de nacht Ging alles…

Ik denk nog wel eens aan Kees Boek en hoe hij mij niet meer herkende terwijl hij mij nog op een glas whisky had getrakteerd en mij over de stroeve relatie met zijn vader had verteld en hoe hij zichzelf verloor omdat hij zijn bedrijf moest overnemen en hoe hij die ene dag langs mij liep en ik hem groette alsof hij mij wel zou herkennen…

hoe stemt men grillige goden gunstig hoe wendt men onheil af? ritueel van menselijke wanhoop om de hoogste machten te behagen de grootste offerande een ondenkbare gave het wreedste geschenk over het onbevattelijke sluimert een vliesdun laagje…

Van buiten mooi weer spelend Van binnen- aardverschuivingen Sterk wisselende temperaturen Verhitte winters, bevroren zomers Verschroeid herfstblad, ijskoude Voorjaarsbloemen Hagel in augustus, tropenzon In januari Het staat allemaal in De Bijbel Mijn moeder zegt het Haar gezicht - een donderwolk…

Zonder gedonder verborgen boven wolken bliksemt er onweer een zeer dwingende stilte als een slang onder het loof…

(voor Arnon Grunberg) Je creëert opeens een nieuwe hype door als biechtvader onbekende mensen te gaan verhoren, opgeluisterd door een jongenskoor met afgeknepen rondo's, laat staan dat er heilige wierook in jouw krullenbol schuilt of dat je een certificaat als priester hebt. Je doet maar alsof en elke vrouw die huilt, pak je beet, omdat…

De wereld is leeg. Rood was de hemel. Een vernietigend vuur. Nog hoor ik het gillen, nog zien mijn ogen de lijken. Ik herinner me woorden liefde, schoonheid. Angst overvalt me. De aarde draait door alsof er niets is gebeurd. Hoor je de stilte?…

toen ik laatst wilde bellen kreeg ik maar geen verbinding en moest het daarom uitstellen een vervelende bevinding mijn vriend vroeg toen: wat scheelt eraan? je hebt hem net gekocht is er soms iets mee misgegaan op onze wandeltocht? hij zei: laat mij er eens naar kijken het kan toch niet veel zijn zo'n ding kan niet opeens bezwijken die…

(voor Shirley Jannice Henry) Als de zeer gerespecteerde vrouw van de kunstschilder James Porter hoefde je niet met de benen en al bloot. Als moeder van twee kinderen zag jouw toekomst er florissant uit en dacht men alle tegenslagen weg. Zeker dat meest ongewenste en definitieve. Toch strandde je onherroepelijk in jouw zwaar getormenteerde…

ik heb de massa’s gezien blij de gezichten vlaggen en leuzen om de aandacht te richten het samen verbroedert een leider die moedert zijn maten op weg idealen op spandoek gezet ineens is er drukte gedrang van de kanten het eerste vluchten uit het benauwende zuchten in blinde paniek mensen die vallen niet op kunnen komen vertrapt…

Daar stond hij, op de richel wilde springen, zag geen uitweg zal ik wel-zal ik niet de twijfel sloeg toe. Even zag 'k hem wankelen een poging om niet te gaan daar vloog een meeuw met een dubbele schreeuw, zowel van hem als van het beest werd de keus hem ontnomen Hij stortte dertien verdiepingen naar omlaag wanneer men mij nu vraagt:…

sluimert oude zomer bladrood grauwt daarna doorborduurt de narcis kil krokust jonge lente er trekt een voorhang op boven vluchtende ruïnes ver uit krijsend hete bergen slijkland zompt verdriet naar het westers paradijs somma knijpt een oogje toe ruilen lokt de satan zijn glimlach zegt genoeg…

Als mens weten we ons vaak zo groot blijven we rondlopen met het oeridee dat we zullen overleven maar wanneer er natuurrampen plaatsvinden herinneren we ons soms in een schok weer even de dood…

wie weet hoeveel de aarde torst op de aangestampte hei palen met mokerslagen geïmplanteerd in haar uitgemolken borst wie weet hoeveel gewapend beton de hoogte in geschoten haar grond verduisterend waarop handel in drijfzand floreert wie weet hoeveel schotsen schuren boven laaiende vlammen die aan haar longen likken, er stervuren zaaiend…

als de angst kale egel behaarde octopus zich onweerstaanbaar baan breekt door al mijn poriën mijn onderhuidse weerstand met kracht vermaalt is het nieuwe jaar zes dagen oud heeft een noordwester het land geteisterd bij de koffie de krantenfoto's de platbodems der redders glijden over de verzonken auto's heen de mensen met afgetrokken…

Waar... kan ik vrede brengen? Waar... in de atlas op de kaart? Waar... komt mijn boodschap nog van pas? Ik zie een stroom stroom vluchtelingen Drommen mensen strijd en oorlog ruzie in de rug Over hen hoor ik ongepaste taal woorden,kreten,dingen Onder het mom van vrijheid van meningsuitingen Waar kan ik…