Leer ons begrijpen, wanneer onbegrip ons omgeeft. Bied ons inzicht, wanneer we niets meer kunnen zien. Breng ons weer samen, wanneer we elkaar loslaten. Houd ons vragend verstand bijeen, wanneer niemand ons antwoord geeft. Laat iets van U horen, wanneer niemand iets te zeggen heeft. Leer ons liefde geven, maar laat ons niet met lege handen…

wandelend door zijn gangen stil in gesprek door dagen heen en terug rijpen gedachten van vroeg tot laat, in het licht als vruchten in de zon van druiven tot wijn 2011…

Ach, nu weet ik het wel te benoemen hoop, geloof en liefde en soms ‘klankbord’ hoewel het met de paplepel is ingegeven is het moeilijk loslaten van eerdere namen God, vader, Zoon en Heilige Geest Jezus zal een mens blijven zoals hij was ik bleef met recht opzoek naar God en ben beland bij de drie waarvan ook een hugenoten kruisje rond mijn…

Wat heb ik geleerd "Ren, ren over het water... " Mijn lief ontdooit dat deel van mijn hart dat bij elke herinnering en ongewilde resonantie bevriest. Hij nam de biecht af en vergat mijn naam. Hij herkende geen medemens in mijn ogen. Ik moest eraan geloven. Het eeuwige enerzijds anderzijds, de kronkelredeneringen in de spits van…

Bidden om het koninkrijk helpt niet als patsers geld oppotten voor de oorlog van morgen waar vandaag ongedeeld brood royaal weggesmeten wordt containers vol om te verrotten waar onze grootste nood er mooi uit zien is vol zorgen dat we de laatste mode niet kunnen volgen nee het komt vast niet als je denkt dat alleen jouw mening…

het regent en het regent weer die gedachte aan de regen die maar viel en viel en viel totdat alle diepten van de aarde waren gevuld met water en God scheidde zout van zoet zodat er leven op het land kroop althans het deel dat niet van zout hield ondertussen bleef het maar regenen en regenen en al die levende koppies hieven…

Onze Vader, Uw wil geschiede! Ik blijf U trouw tot in eeuwigheid. Nooit zal ik van U scheiden. Zelfs niet wanneer niet U mijn, maar ik Uw creator blijk te zijn. Wie U ook bent, leg mij eens uit, wat toch de zin is van geweld, en de onzin van het lijden.…

God is van een andere orde ver voorbij aan wat bij ons is en zal bestaan wetende van eindigheid trekken we onze grenzen zinnig praten over God is vanuit je ervaring en als je die Naam noemt moet je weten dat jouw betekenis…

Een diep geworteld verlangen, om gevoelens te uiten. Een dwingende noodzaak, om het onvindbare te zoeken. De urgentie, om ontdekte inzichten te delen. Verlangen, noodzaak en urgentie, maken van een gedicht een gebed, dat ook door atheïsten wordt gebeden.…

Afstand scheppen kan bijna iedereen. Gas geven, en onverschillig achterom kijken. Onderduiken, en niets meer van ons laten horen. Opstijgen, en gewoon uit het zicht verdwijnen. Ondergronds gaan, en naar zwarte olie boren. Wegen aanleggen, dwars door problemen heen. Bruggen bouwen, die meningen verbinden. Waterputten slaan, in denkwoestijnen…

Zonder water zal het niet gaan mijn wortels moeten in aarde staan met licht als zekering voor mijn leven dan pas kan ik bloemen geven die kleur die ik ooit mocht ontvangen als antwoord op mijn diepst verlangen groeien door de adem van Zijn Geest mijn hele leven pinksterfeest…

Niet in de kamer van mijn vreugde, noch in die van mijn verdriet – achter elke deur keer op keer verlatenheid. Maar in de kamer van mijn zonden, daar zit wenend mijn Heer.…

Er bestaan mensen, die niet in God geloven. Ik ben één van hen. Tegen al mijn ongeloof in, geloof ik in het genie van Bach. Genialiteit kan geen toeval zijn, want Bach schreef goddelijke muziek, voor en namens Hem. Bach is een belangrijke reden, dat ik me zeer verbonden voel, en tegendraads gelovig ben.…

als ik verbroeder met de smaak die mij het leven leidt, me musiceer met klanken die me raken, me geef aan de lusten die ik verzin dan zou het bestaan als een icoon uit de oudheid zich verlaten voelen zoals een dal eenzaam ligt te smachten naar het kristal onder de zoden toch heeft kennis het volle begrip naar het weten en smacht mijn adem…

Aanvaarden, wat onbegrijpelijk is. Geloven, wat ongelofelijk is. Verbonden blijven, met wie al gestorven zijn. Liefde geven, aan alles wat nog ademt. Durven zijn, wie ik ten diepste ben.…

Als bioloog, kenner van het leven. Als overtuigd atheïst, geloof ik nog steeds in God. Als nietige dwerg. Als grote Zot. Dat mensen dieren zijn, klinkt zeer vernederend, maar is werkelijk waar. Steeds meer voel ik mij dichter. Dichter bij de werkelijkheid. Dichter bij het mysterie. Dichter bij elkaar.…

Als ongelovige, zal ik in toeval nooit geloven. Ik kan onmogelijk geloven, in ons aller blinde lot. Weet, geluid verspreidt zich in kringen. Hoor, een koor begint zomaar Bach te zingen. Door blind toeval of door het onbedoelde lot. Hoe ik het als onwetende wend of keer, steeds kom ik weer gelovig uit, bij de aandacht van Zen. Bij dat ongrijpbare…

Wanneer ons verstand leert zwijgen, vertelt de stilte ons verhalen. Kijk, de zon breekt door de wolken! Heeft ons leven zin? Wie het weet zal het zeggen. Heeft ons leven zen? Wie aandachtig is zal zwijgen. Hoor, de wilde ganzen vertrekken!…

Niet van buitenaf bepaald kan ik in het goddelijke geloven in dogma of leerstellingen vertaald oorzaak van kerkelijke kloven maar van binnenuit gevoed zal ik het goddelijke beleven die vonk geeft mij de moed om liefde door te geven…

Toen liet God het regenen wel veertig dagen lang. Een ark dreef op de overvloed na de ondergang van het eigen belang. Zijn wereld die hij geschapen had, ging ten onder in geweld. De mens die naar zijn voorbeeld was, ging ten onder aan het grote geld. De duivel die steeds arglistig is, gaf aan de mens maar nooit genoeg. Liet de mens steeds…