Wie bracht jou daar bij Hem, de derde man, want naast de jouwe ging je bij een ander. Ineens is alles over nu, jou wacht de dood want zo zijn toch de wetten in dit land. Ze zijn met velen die een oordeel zullen vellen en onbarmhartig zal dit zijn voor jou. Je voelt al in je hart hoe dit zal lopen en er is niemand die jou hoop geeft, leven.…

Waar wij licht ontsteken wordt ook de schaduw groter ademloos kijk ik hoor ik voel ik mee met de pijn van al die levens uit het lood dan sla ik dicht om het verdriet de bange vragen zonder antwoord om verloren dromen om het verlangen naar vrede in onze dagen om dat verdriet afgetekend tegen het licht dat…

In plaats van het boetekleed aan te trekken zich te bekeren tot de mens blijven ze voor God spelen bepalen met kracht de liturgie van macht exclusief voor heren zij slaan de maat met dissonanten systeembeheerders vol celebranten die niet willen horen hoe we willen bidden wat we willen zingen niet begrijpen hoe we…

Als Zijn lichaam straks gebroken wordt zal er dan iets kostbaars in ons breken iets van hoge waarde niet iets wat je wel missen kan maar wat je alles kost wat je uit handen wil geven want ere wie ere toe komt bij jou en mij moet iets gebroken worden dan pas ruik je die geur van eerbied overal merkbaar waar mensen het kostbare kunnen…

Ze maakte me wijs met mooie christologisch filosofische termen dat god altijd in het centrum staat om zich over mens en wereld te ontfermen een soort levenspolis de hemel in het verschiet als een soort hoofdprijs maar zolang de mens in vrome religie steeds vluchten gaat met opgewekte liederen spirituele gebeden doet het…

Onze Godskennis bestaat uit voorlopigheid onderweg zijn we zoekend naar de ontmoeting blijft God meer dan ons kennen…

Een stoet wil Nain binnen gaan vooraan loopt een mens vol van leven maar bij de poort blijven ze staan een stoet van dood staat hen daar tegen Die éne zoon van God staat stil een andere zoon wordt weggedragen ook kind van God, maar koud en kil een moederhart totaal verslagen Jezus kijkt en wordt beroerd met lijf en ziel is Hij…

Grote God, wij prijzen Uw naam Omdat U ons steeds nabij wilt zijn In blijdschap, verdriet en pijn Grote God, wij prijzen Uw naam Want U hebt de schepping volbracht En aan al Uw mensen gedacht. Grote God, wij prijzen Uw naam Voor de prachtige natuur ons gegeven Dit mogen we elke dag opnieuw beleven. Grote God, wij prijzen Uw naam Omdat…

De behoefte van ons mensen, om ons uit te spreken, is diep geworteld. Meestal praten we tegen God, in de vorm van gebeden, maar we weten niet of hij bestaat. We weten ook niet of hij luistert, naar eigen goddelijke gedachten, of naar onze goedbedoelde raad. Het liefst praat ik tot mezelf, in de vorm van gedichten. Ik schrijf gedachten…

Gedachten verschijnen als hoge muren, die ons omringen in de nacht. Opinies openen enge poorten, die ons zicht vernauwen. Oordelen dringen een gevoel op, van machteloze macht. Plotseling hoor ik de schoonheid, van de stilte. Ineens zie ik mijn gedachten wijken. Muren vallen geluidloos om. Een poortloze deur valt in het slot. Oordelen…

Geloof is ontoereikend. Wilskracht schiet tekort, waar hormonen regeren. Het celibaat is een gevangenis. Priesters zijn gedetineerden. Allen werden gevangen door Pausen, die zelf onbevlekt gevangen leefden, na hun ontvangenis in Rome. Paus Franciscus, bevrijd uw dienaren! Niet zij zijn het maar u bent het zelf, die de misdadigheid kunt…

Ze zullen komen: de sterrenmensen in hun zilveren vogels. Ze zullen komen: tijdruiters van verre, blinkende werelden - engelen zonder vleugels maar met de glans van wijsheid in hun donkere ogen. Ze zullen komen: onze broeders en zusters met wie we speelden in een peilloos ver verleden vòòr de val. Ze zullen komen - en op die dag…

Veertig dagen zijn lang genoeg om stil te blijven staan was het de straf die Hij droeg of is het anders gegaan Jezus het offer of slachtoffer twee verschillende vragen onder het kruis beseffen we Zijn kracht dat Hij het wel heeft gedaan volbracht heeft gedragen veertig dagen zijn lang genoeg om in beweging te komen Hem…

De noodzaak die mensen voelen, om zich uit te kunnen spreken. Tot niemand en tot iedereen. Het verlangen van iedereen, om te worden begrepen en verstaan. De behoefte van bijna ieder mens, om eens zijn gevangenis te verlaten. Dat alles jaagt op het kloppend hart, van ons geheime, dichterlijke bestaan. Met godsdienst heeft dat niets te maken…

als er een storm over ons heenraast en je zit in een hutje onder donder en bliksem die alles wegvaagt net in de tijd dat je een beetje begint te denken is er nog een slimmer iemand misschien wel broer of zeker zus die roept dit is een straf ! een straf van ...de goden ! dus luister naar mij en zie en hoor wat ik doe ! met…

Praten met Vader die mijn leven doorademt, al voor ik er was van me hield, praten met Vader hoeft niet geknield. Hij is als vruchtwater rondom een foetus, luistert zodra ik me tot Hem wend, één en al oor mijn stem al herkent. Praten met Vader is mijn levenskader, of ik fiets, loop of strijk, Hij luistert gelijk, gewoon door er altijd…

Bij het fluisteren van de nacht zag ik een glimlach zo onverwacht van een engel die vertelde over een wonder in het oosten. Ik stond als genageld aan de grond, omdat ik ongewis was van het wonder dat zich onder de mensheid bevond. Bij het fluisteren van de nacht hoorde ik die konde zo onverwacht van die Davidster in het verre oosten. Ik…

Schoonbroek, het fraaie dorp van Job, een man van God. De voorspoed gepenseeld, in hout gebeiteld lijden. Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, ’t verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen. De wanhoop overwonnen. Want, Job, de God getrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen…

Wanneer ik druk blijf doorvragen, volgt er nooit een zinvol antwoord. Wanneer ik alleen maar luister, wordt de wereld wonderlijk stil. Alsof een stem, diep van binnen, woordeloos tot mij spreken wil. Het is een stem die me laat weten: Vraag nooit naar de weg naar huis! Stop met vragen naar het onbekende. Je was hier al voordat je vertrok…

Weg van het momentane geraas, toch in het hart van het dorp, verheft zich uit de Kolkkuil de oude pastorie. Was zij beschermend huis en warme thuis voor hen die eeuwenlang hier woonden? Werd binnen deze muren de kromstaf gehanteerd of overwon de taal van ’t kruis? Stond deze poort wijd open voor schapen die een herder zochten…