Wij zijn even stil om onze enigheid en eindigheid te ervaren maar bovenal onze betrokkenheid bij elkaar hier aan tafel dat willen we delen dat zullen we helen dat het zo mogen zijn en blijven in respect voor ieders geestelijk voedsel eet smakelijk…

We schiepen zelf een paradijs maken ons zelf en anderen wijs dat wij de wereld sturen. Hoe lang het ook zal duren. Een tuin zo vol met dromen in verkeerde handen gekomen. Wij zelf zijn daar gebleven Hem uit ons paradijs verdreven Verdwaalde God,vermist,verloren. Niemand wil nog van Hem horen. Ontgoocheld door de mensen die Hem de kruisdood…

Wie opziet naar het kruis ziet z'n eigen lijden afglijden…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward. Je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan. Je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land maar ik, ik kan je echt niet volgen. Ik begrijp niet veel van wat je zegt Kind van mijn hart…

verberg u niet achter de wolken van de winter ik bespeur immers uw parfum tussen de takken van de tijd smaak uw aanwezigheid op de lippen van mijn ziel de huid van mijn hart tintelt onder de ruis van uw adem u bent er heeft mijn wakker-zijn u niet aanbeden vastgelegd in dit gedicht L.Steenberghs…

Achter die steen is dood verborgen goed verstopt geen kans op morgen zorgvuldig gewikkeld in linnen. Achter die steen ligt een vraag in diepe duisternis die het licht niet kan verdragen. Jezus huilde haal die steen maar weg laten we uit de doeken doen de grootheid van God. Een vriend die sliep mocht daar ontwaken. Zo is de…

Mijn God, ik wil het niet dat Uw Zoon voor mij sterft, ik wil mijn eigen zonden dragen. Ik wil niet dat Hij wordt vermoord, dat kan ik niet verdragen. Het mag toch niet zo zijn dat Hij, onschuldig mens voor mij zou moeten lijden, ik kan mijn eigen strijd toch strijden maar God, wat kan ik anders dan het uit handen geven want ik besef maar…

Kijk daar, kijk westwaarts, want vanaf dit punt, hier in het dorp, bevindt hij zich in ’t westen. Daar staat hij, groot maar onbetekenend, zo lijkt het, wiegend soms op zijn grondvesten. Goed dat het in de lucht van wolken wemelt om hem te schragen, anders viel hij om, alsof een dikke sisser uit de hemel ter aarde stort en inslaat als een bom…

Als poëzie familie, kruimelbeeld van geest, religie of goedkoper nog vizier op kop in overmoed van stof die jou mijn hart terstond de vuilnis geeft de aarde uit haar bol mijn verzen eet de hemel de wijn de hel de wiet vooral de dingen weet die in verschiet het paradijs nooit aan de galg vergeet geloof…

Dromen van verborgen werelden gezang in droefenis gehuld klanken die weerkaatsen tegen oude gewelven Ritselende gewaden van mannen die hun gezicht bedekt houden heen en weer deinende gewaden vol van het ritme het ritme van hun gezang. De trots die mij vervuld hiertussen te mogen staan een te zijn met het eeuwenoude ritme een nimmer vergaande…

Alles wat gebeurt ons leven deze wereld is niet steeds uw wil. Maar altijd wel omsloten met uw eeuwige liefde.…

Onze Godskennis bestaat uit voorlopigheid. Onderweg zijn we. Zoekend, naar een ontmoeting blijft God meer dan ons kennen…

Wat nooit kan winnen van de helende vragen zijn antwoorden die altijd weer antwoord vragen. Daarom blijf altijd vragen.…

Brontekst uit Verzet en Overgave Dietrich Bonhoeffer. Eeuwig Aanwezig Zou de Eeuwige niet groot genoeg zijn om uit allen, ook uit het donkerste wat bij ons vaak diep verborgen zit iets goeds kan en wil laten ontstaan. Zou de Aanwezige niet groot genoeg zijn om zin te geven aan onze fouten die voor het licht te houden te doen…

In Jesus Camp riepen de kinderen keihard huilend om de Here Jezus Maar dat werd de Ster dus net iets te knus de werkelijkheid moet je verzinnen Doop een handvol snikkers in chocola en geloof is weer eetbaar, - kopen maar! "Regisseur Mike van Diem (Karakter) maakte voor de laatste editie van het Internationale Documentary Festival Amsterdam…

Voor haar is tijd geen halszaak meer, is ze nog wel bij de tijd? Soms denkt ze aan vroeger, verdwijnt in zichzelf op haar lippen verschijnt een glimp van een glimlach, dan trekt het weer weg en lijkt ze verstard als iemand zegt: “mevrouw, wilt u thee?” Ze denkt slechts in koffie, thee of etenstijd, dan staat ze op, was het geen bedtijd…

Trekt u zich wel eens terug in uw ‘binnenkamer’ om met God alleen te zijn Zo roerend vrij uitnodigend en open welke thuis een beetje gelovige voelt zich niet aangesproken begon dit jaar de adventsboodschap der Nederlandse bisschoppen Blijkt uit hun brief even later dat je juist na kerst echt meetelt in je solitaire samenzijn met God…

Kerstmis, feest van licht en vreugde om het komen van de Heer; klaarte die de herders heugde, plots zien zij niets anders meer. Kerstmis, feest van licht en vrede dwars doorheen de duisternis, vreugde brengt de dag van heden daar de Heer geboren is. Kerstmis, feest van licht en liefde, banden worden aangehaald; laat vergeven zijn wat griefde…

Als je de ogen sluit, weken woorden in de sneeuw. Een duistere vijver smoort hun leeg geschreeuw. Als je de ogen sluit, wordt het ego gedoofd. Witte rozen wiegen in de wind. Er stijgt een glimlach naar je hoofd. Als je de ogen sluit beademt je buik het warme ei en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed van een avond in mei. Alle…

Je was de grens over op weg naar mijn hart. In gedachten zat Je bij de bron van Jacob. Meer was er niet wat we samen hadden. Ik schrok van Je. Alleen wilde ik zijn! gewoon met mezelf. Je vroeg me om water nam weer een grens. Verward draaide ik overal omheen! Maar elk woord van Jou was sprankelend en tintelend van leven. Je keek naar…