klokken kleppen door heuvels van heimwee en wind van verlangen vangt hemels parfum spraakloze taal strooit stilte naar binnen spreekt luider dan orgel of daver van drum zou ik vergeten, bergen van Sion hoe vrede in brede almen zijn weiden uitspreidt op Salem 's flanken waar banken staan in het licht waar kabbel van kreken tot drinken…

Het verre veld is onvindbaar, de blinde dood zelf ziet het niet. In het landschap is de lucht klaar maar de einder ligt achter ’t riet, waarvan de wuivende pluimen de veerman al eeuwig groeten op zijn tocht over het ruime sop in zijn eindeloze route. Het verre veld blijft uit het zicht door de god'lijke verboden. Dus blijft de bootreis…

Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk Waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat Ze kunnen mijn rug op zei de bisschop…

hij gelooft omdat God de touwtjes vast in handen heeft trekt zijn vlinderdasje recht alvorens hij de deur uitloopt naar buiten waar schommels uit de hemel worden neer gelaten hij zoekt de mooiste uit één die bij hem past niet de grootste, niet de kleinste dan schommelt hij in volle vrijheid tot ver…

Ach tuinman haalde jij mijn Liefste weg ? Waar bracht je Hem naar toe, waar vind ik Hem zo langs de graven van Jeruzalem ? Alvorens ik mijn hoofd te ruste leg ga ik Hem zoeken in de stad, langs heg en steg, bij nacht, als plots een zoete stem mij roept: ’Maria, huil je?’ en ik klem me vast aan Hem. Rabboeni, wat ik zeg: Je nooit meer lossen…

De zon, de sterren en de maan de planeten in hun eeuwige baan het universum zo bijzonder is er door God, dus een wonder De jonge adelaar die zweeft het zonlicht dat goud om de wolken weeft het uitspansel zo heel bijzonder is er door God, dus een wonder De bossen, de hei of een meer en ook de zee trekt ons steeds weer de mooie Aarde zo…

Wanneer je niet gehaast maar vol aandacht naar de luchten kijkt die uit de verte lijken op het blauwe water of de bergen die je ooit zag in Zwitserland of Oostenrijk dan weet je dat dit eindeloze heelal niet eenzaam is maar gekend en bemind; dat de mensen die luisteren naar een symfonie van Beethoven en dit doen met overgave, gelovig kunnen…

Bewakers van de kathedralen Overzien het vlakke land Turend naar de horizon Spuwen water naar de vijand Zij bewaken oude stenen Tegen verval en vergetelheid Dromen soms over het verleden Herinneren zich hun klassieke aanwezigheid Bewakers van de kathedralen Vallen langzaam uit elkaar…

je bent omsloten door duisternis het voelt alsof er geen licht meer is je verlangt naar betere tijden het lijkt alsof je steeds moet lijden je beseft dat dit niet waar kan zijn dat er een einde komt aan die pijn kom maar naar Mij, kom naar het Licht laat Mij het zijn die je pad verlicht laat Mijn hulp over je neerdalen zodat Mijn Licht altijd…

toen je naderkwam zag je mijn vlam ontmoette je mij op blote voeten Moshe mijn vriend ik brandde je niet op roep je nog steeds naar de top van mijn aanwezigheid voor een vurige babbeltijd Moshe mijn vriend…

Hel tot vagevuur, uiterste tot middelmaat, hemelsbreed verschil…

Hij hoorde het gerucht op hem gericht, hij zag de harde haat in hun gezicht en strekte zich halsreikend als een lam naar het zorgvuldig ingewikkeld licht. -------------------------------------------- 29 december 1170 werd de Aartsbisschop van Canterbury in zijn kathedraal vermoord.…

Als jij het even niet meer ziet en bewust of ondoordacht bij vreugde of bij groot verdriet Mijn Naam roept in de nacht: Vrees niet dat Ik je niet zal horen Mijn kind, Ik ben voor jou geboren. Als jij niet steeds het goede kiest of van de weg afraakt en zo steeds meer je doel verliest wat jou onzeker maakt: Aan Mijn hand loop je…

Op elke rotonde staat een tuil van licht, van gemeentewege glinstert het licht. Hebberig legt men hele sparren om en tuigt ze op met slingerend lampjeslicht. Mijn verleden - een afgehouwen stam bezweert het donker eert het eerder licht. De wereld draait nu de schemering in - flitsend doorkruist een meeuw het licht. De dichter staat erbij…

Nu de drukte even wijkt en 's nachts de sterren glanzen weten we misschien voor even wat er echt toe doet en waarvoor we leven; Grauw en grijs zijn soms de luchten en de hemel lijkt van staal; tot er plots een helder schijnsel oplicht en het niet-weten, het niet-begrijpen, niet-kunnen-verklaren openscheurt tot brandende ervaring: alles…

Oom Ewwe in het hooggebergte, evenredig was de zware dag gedeeld, wat kan ik nader vertellen? Ik plak mijn kauwgom op de wekker. Zo, de dag is voorbij. Droom zacht, oom Ewwe, ook de vijand is moe, die monteren we morgen weer op. Lekker slapen nu, meld ik me later, met nieuws van de maan. Amen, ome Ewwe, amen.…

In glanzend wit violieren geuren zoet in klamme handjes heet gekrulde haren gebonden met een strik groter dan het hoofdje van een kind van zes. Verborgen in een rij kleine stapjes zwarte schoentjes zij aan zij het lange pad dat leidt naar de verlossing.…

’t Bestaan in deze biotoop oogt goor. De adders als bezield krioelend water, die slangen brengen nooit iets zinnigs voort, behalve van zichzelf de overmaten. Verifieer wat in beweging is, als bij verkrachte kieren van een kelder. Een herfstochtend die in ontbinding is. Een bitter boek vol scheve antihelden. Nee, dan de mooi gemanicuurde…

Wanneer de mens geluk heeft met z'n lot, en euro's heeft gewonnen, wat 'm zint, dan wint niet hij alleen: een Ander wint dan zijn vertrouwen in de vorm van God. Wanneer 't een mens bijzonder slecht vergaat, doordat een wens alweer niet is vervuld, dan geeft-ie onverwijld aan God de schuld of gaat-ie schelden, dat-Ie niet bestaat. Voelt iemand…

op ’t scherm van mijn gesloten blik zag ik de wit-papieren hemel losgescheurd door wat er lang geleden is gebeurd -vanmorgen dus bij ’t eerste ogenblik dat ik besefte met een hete snik dat vroeger, nu en later feiten kleurt- die lang verleden tijden, opgefleurd tot huidige presenten met een strik -ja toen- zag ik hoe kruisgewijs een scheur…