God waagt niet, hij kent de eerste dag en zag aan de laatste dat het genoeg was; een vader weet tot aan de deur. Daarbuiten begint het wonen, leggen wegen afstand uit, zingen banden over tijd, gaan naar daar waar engelen en demonen zorgen voor sterfelijkheid. Tot hier nu, tot de dood waar God zwijgt en kijkt. Zijn voetvolk…

Alsof ze vastgenageld zijn De mensen bij de grote zilte Een meeuw hangt roerloos in de stilte Weet niet van weduwen en pijn De golfslag is zowaar gestold De vissersvloot ligt op het strand Een ruiterstoet draaft elegant Het schouwspel in dat zich ontrolt Vanaf het allerhoogste duin Zie ik bevroren, dorpse vlijt De mens van toen is er niet…

Een lijn uitgesmeerd de zon brandt strepen geel in de plasjes tussen het gras een lijn in figuur ijle zwaan getrokken er bovenop met vegen van Pruisisch blauw het vermoeden van diep water in een grote cirkel eromheen v- vinkjes in omber met paletmes een sperwer duikt plots mijn blad binnen veegt het omber door het groen van ’t gras een…

zoele nacht vol bloemengeur zie hoe de nacht met sterrenlichten gloeit in diepe flonkerschijn rijpe muskadellen de muziek is van kristal de vlam van licht valt op zomergedicht vol van lust en leven…

mijn penseel danst zwierig op kleurige muziek krult lieve streken op het linnen in de format van een melodie laat licht en donkere partijen niet met elkaar strijden maar middelt met oplichtend perspectief verlopend in diep vergezicht ik voel hoe magie mijn handen overneemt zie ze bewegen in spiritueel leven een mystieke stilte…

Zeeën baren vissersdorpen die tot steden wellen, Mensen kinderen die in kunstenaars vervellen Hij schilderde maskers die gezichten onthullen Stranden bleken bonte tableaus te verhullen Als de noorderwind de kust komt geselen moeten rolluiken Ensors schatten beschermen Voor wie belt neemt een mondain kunstenaarshok grijnzend zijn volks rijhuiswinkelmasker…

Als stille mensen zich gaan roeren lopen veel straten vol, voller, volst geheel roerloos kruipt vervolgens de tijd zonder echt acht te slaan op het heden dat eerder werd doorboord en vervolgens bestookt Syria, ooit een kruidvat, nu slechts kruitvat en wij, naïevelingen, denken: ooit komt het goed Zeer waarschijnlijk is dit zo, met de argeloze…

In tegenstelling tot Holland Met zijn zakelijke georakel Geloofde Vincent van Gogh In moederlijkheid en mirakels Aan de bedrand veertig dagen Bij een verbrande man uit de mijnen Zat hij in navolging van de Heiland Zorgdragend voor diens medicijnen "Zag je hem met de littekenhalen Als een Lazarus wonderdadig monter Opgewekt de schacht…

De kleren van een keizer dragen. Jezelf bloot durven geven in het kostuum van de eerste mens. Laten zien wie je bent. Dat kan de machtigste man op aarde. Dat durft de Amerikaanse president.…

Zet de wereld op zijn kop, trek hem uiteen, scheur hem in stukken, breek hem open Assembleer hem zoals nooit tevoren Hoeken bollen op, rond wordt puntig Dik verschrompelt, dun deint uit tot het gekende tot oud nieuw vervelt Heden met verleden toekomst kleuren Creatief destructief bouwen we voortdurend nieuwe huizen Probeer het gerust ook…

ik heb de polsslag van het leven zien vibreren in de stilte van jouw magisch realisme de ingehouden adem gevoeld van de explosieve krachten die jij met machtige penseelstreken bedwong in karaktervolle diepte passeerden ongekende perspectieven die hun mystieke ladingen in schaduwen verborgen in jouw kleuren contrasteerden meerdere…

ik zag de pigmenten wist de momenten dat zij het licht weer zouden zien na vele donkere dagen ontwaakten als eersten de primaire kleuren vlamden tegen donker en grijs wilden bloeien na hun lange afwezigheid heb mijn penselen gepakt op het sneeuwwitte doek kiemde lente snel blad warmte en zon openden later fleurige knoppen toen…

in het donkere mengsel van herinnering en verbeelding ziet ze de vochtige lucht in volkomen onverwachte spetters uiteen vallen roze donkerblauw okergeel ook de kleuren van de lucht en het licht waaieren door de ruimte het lantaarnlicht als reddingsboei een reddingsboei in het donkere mengsel van herinnering en verbeelding…

door weinig ervaren mengden mijn kleuren vervlakkend naar licht in het niet uitgesproken zicht kregen klanken dezelfde toon waaide gelijkmatigheid een doffe berusting zonder sprankjes hoop ik ben gaan retoucheren om de oorspronkelijke pigmenten te vitaliseren tot verbazing helderde juist schaduw het verflauwde licht uit donkere…

zelf koester ik de herinnering aan ijssalon Florencia waar mijn zoetste dromen ooit zijn uitgekomen nooit trof ik later nog het genot van destijds als daar bij het eten van een ijsje in de Torenstraat…

(bij 'Bizarre Duitse paardvrouw' van Otto Soltau) Ze ligt vrolijk dartelend in de groene wei, terwijl ze haar kind de lucht in gooit, het is zo lekker komisch, dat ik meejuich en ik om haar heen zoem als een honingbij, ze is zo heerlijk losjes en verstrooid, geen kritische noot, ontspannen en ruig, terwijl haar schilder, op het Oostfront…

landschap Bruegelt naar winter naar het spel van verre verten, haasje-over voorbij de horizon en terug. verloren wegen glooien. ze plooien naar paarse stilte tot ze dwalen. en kijk, ginds, in het laatste huis de ongeschonden winterochtend, de geur van spek en koffie. daar trekt de kachel aan het langste eind, daar soezel ik de dagen…

het schrijnende verval van een boeket zonnebloemen moet van Gogh met een gevoel van melancholie hebben opgescheept doch dit weerhield hem er niet van dit tafereel met sublieme penseelstreken op canvas vast te leggen voor de eeuwigheid…

Vier mooie Vrouwen van Algiers* vastgelegd door Eugène Delacroix lenzen van zijn ogen op scherp Zonlicht spiekt spontaan door een raampje hogerop Terwijl de ene vrouw zeer spontaan lijkt te poseren schijnen er twee in serieus gesprek de vierde lijkt te vertrekken hoewel zij een opmerking maakt Tapijten bezet, maar niet bezaaid de wereld…

op het blinde linnen werd de lucht donker van zwart glanzende vogels hun luidruchtig ruziënd gekwetter stopte abrupt toen de wind veranderde in een zandstorm die het stof de lucht in slingerde de volgende dag zou hij het doek spannen en het onbenoembare verbeelden…