Het onbeschreven vel drukt zwaar en lijkt de ruimte op te zuigen De chaos van boven, van binnen Je lippen ademen droog de drukte in je hoofd Ongebonden blijven de woorden zweven in je maag. laten zich niet pakken door je pen maar scheuren jennend stroomopwaarts in je bloed Ze ruisen langs je trommelvlies op het jachtig ritme wat het…

Meester leest voor uit Arendsoog veertig spelden kun je horen vallen als de Colt en de Winchester knallen is heel de klas één spanningsboog. Zoals vandaag wordt het nooit meer deze vrijdagmiddag in de vierde klas is het oude klaslokaal een warme jas nog voel ik, veel ouder nu, die sfeer. De indruk van een voet in het zand wordt weggespoeld…

ligt het in de rede ons verstandelijk te meten met de orang oetang op de onderste stang uitgerekend meer intelligent uitkomst van het quotiënt reizigers in steppe en savanne gelaat getekend en gespannen zagen na dagen zonder dorst te lessen bavianen bruine reuzendrollen persen zij slurpten van olifanten immense grote druppels met…

O, hobbytuin voor zieners en zeloten Waar ongeremd de waan der dag regeert Het woekerzaad van ‘goog’ en ‘loog’ floreert En managers hun hersenspinsels poten Het onkruid dat je borders infecteert Is tot verstikkingshoogte opgeschoten Nu is er wéér een nieuwe loot ontsproten Waarbij een club van florabeten zweert Ze blijven in hun wijsheid…

haar lichte ernst verbergt ze achter stralend jonge ogen achterstevoren op de fiets lacht ze nog een laatste zwaai ze rekent op haar verstand om haar een handje te helpen en taalt vandaag even niet naar spannende smsjes ze gaat de wereld veroveren de geschiedenis overwinnen laat de natuur haar gang gaan streept zich naar de toekomst…

(fruit op school) Ach ... arme beugelbekkies, kogelrond gezwollen door het overdadig eten het junkfood, daar wordt gretig in gebeten als triest gevolg verschijnt zo’n dikke ... frituren is behoorlijk ongezond je moet je volle omvang maar eens meten geloof me, dat is slecht voor je geweten wie zoveel schranst is eigenwijs of blond gelukkig…

Soms kijkt de meermin op vanonder vallend waterhaar, schrijvend aan haar tafel, het eiland in de archipel Ze slaat haar ogen op naar mij en kijkt mij af omdat ik antwoord weet maar ik heb geen stem. En toch word ik voor haar een sterfelijk woord. Tenslotte zie ik dat zij is: een vrouw die terugvalt in haar eigen element zee, zilt…

Zij blikt naar buiten en een lok zwaar water valt haar voor de ogen. Dan zet zij zuchten op papier omdat zij niet mag spreken. Dan wordt de kalme golfslag rond haar hoofd onderbroken door haar hand, die kleine, slanke breker, en blikt zij óp tenslotte, de kleine zeemeermin, en legt haar pen treurend terzijde.…

ben vanochtend langs gereden vond er niet meer hoe het was ik zat in een andere klas maar dat is al lang geleden liep van boven naar beneden steeds te zeulen met die tas sprong soms even op het gras keek niet naar het 'niet betreden' ben vergeten wat we deden dacht dat het belangrijk was afgeleiden, vlammen in een glas tot er distillatie…

Het kijkt met natte ramen naar de mensen die nog één keertje omkijken, voor een paar seconden geschiedenis schrijven. Het wacht op wat gaat komen, bewaart als mooie dromen herinneringen aan lessen, aan feesten en partijen, een bezoek van Sinterklaas die met zijn schimmel over zijn dak liep, tevreden knikte en zei: ‘Hier had ik ook wel op…

De leraar droeg een harnas. Zwaaide met een goedendag. Niemand zei iets terug. De ophaalbrug bleef omhoog. Een leerling op de uitkijk gebaarde. Pek en veren stonden klaar. Net op tijd kon de ridder ontsnappen. De bel, weer een lesuur voorbij.…

Mijn vader, meester van een magazijn, maar slecht betaald - Zelf kunstgebit bij Evipan:” in één dag nieuwe tanden” Ik droeg nog melkgebit toen ik hem, bloedend opgehaald, ontbijten zag: gedoopt beschuit en tanden in zijn handen. Zo’n oorlog had toch diepe wonden nagelaten Een tandarts was voor rijken, en dus niet voor mij Daarom vulde op…

de jongens zitten tussen stapels oud papier in de voormalige oven van klokkengieterij vh Van Bergen bindtouw te ontwarren pakjes makend van kranten vieze cementzakken vol stof uit elkaar scheurend rode huidreacties negerend bladerend Panorama’s te ontdoen van prikkelende halfnaakten en voetbalfoto’s doelgericht de schoolreiskas vetmestend…

spijbelen op lagere school ongekend de aardappelrooivakantie historisch fenomeen vergeten de MULO geeft een kentering wachten bij de brug rechtsomkeert fietsen langs pastorie en houtloodsen liften vanaf snelweg tot directiebrief definitief bij ouders belandt: keuze voor het rechte pad papieren schoolgang kenmerkt ups en downs in onderwijzersopleiding…

de leerplichtinvulling op Mulo-niveau was vooral een kwestie van ontdekking niet dat a²-b²=c² mij interesseerde of de wijsheden van ene Pythagoras wel de riskante dikte van het kanaalijs tijdens het geconcentreerd schuifelen naar de overkant de vraag van Eddy B. aan de leraar of hij de beroemde auteur Fats Domino kende nooit van gehoord…

bloeiende planten in aspirinebuisjes de paardebloem is ónze favoriet vergeet niet de vergeet mij nietjes verzamelen op zijn jan-boerenfluitjes de meester spoort ons kregelig aan Tineke heeft al vijf soorten zoals je ziet de paardebloem is echter ónze favoriet nietszeggend breekt het weekend aan nog tracht de leerkracht ons gevoel voor…

…tot later met wat emailspraakwater tegen een afstudeer-ellende-kater of migrainekwalen en andere hoofdpijnen die snel verdwijnen na een pilletje -liever niet- nee dan leuke privé verhalen terwijl je elkaar niet ziet... zie ik je dan dus zo? studeer ik ondertussen -mag ik je een keer kussen? op mijn organisatieflow - ...en in je…

De hoofdmeester is ongewoon woedend, zijn ogen bliksemen van kwaadheid. Zijn mond spuwt woordenvuur. De kinderen in de klas genieten van het schouwspel. (Gegeven: leerling doet zo maar lampen uit zonder opdracht, uit nobele motieven, in de pauze, onbewust pre-milieubewust denkend en handelend na WC-bezoek…) De meester gaat verder met zijn…

een storm met windkracht negen die door de hersenen woedt laat het lichaam spannen en ent zich vast in machteloosheid van het denken, geblokkeerd als een vastgelopen computercame doemen negatieven aan de horizon op het scherm van het bestaan ordeloos wiebelen de gedachten voortdurend onderbroken met pijnen onzichtbaar door het gekweld…

Het geluid droeg ver vanuit de school. Vooraan de straat klapte het met dubbele spoorslag langs de huizen omhoog wanneer wij juichend uitgingen. Het moet iets van vuurwerk zijn geweest. Ik weet er niet zoveel meer van. En achter ieders rug, over de sportvelden klonk het luid, kaatste de jeugd van aangrenzende scholen anders, protestanter…