Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

Zie het Palindroomdag-snelsonnet van onze zeer gewaardeerde collega Sionoluob Egni aka Inge Boulonois. Palindroomdag: (22 - 2 - 22). Van voor naar achter en vice versa lees je hetzelfde, bv. AnnA, Suus, Bob.. Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje. Drie titels van Nescio, pseudoniem van J.F. Grönloh (zie foto) ---------------------------…

Anna, Hannah en Reinier Die zusjes van Ireentje Wüst En 't neefje van Hans Achterhuus Die waren gisteren nog hier Met Natan (zonder h) en Suus Die kletst de oren van je kop Ze zei niet eens ik ben de Bob Maar ging goddank op tijd naar huus Ik krijg van haar altijd een tic Maar Ada geeft mij echt een kick Met zuster Anna heb ik schik…

Twintig eeuwen zijn verstreken Overal in hut en stam Twee millennia in dessa's Nederzetting, dorpsverband Waar groepen mensen neergestreken, Ouders en hun aanverwant De taal aan borelingen leren Met maghen in gezinsverband Tien eeuwen her, nog minder thans Ontstond er in ons taalgebied Het oudste Middelnederlands Van Veldeken en…

Een wijze uil zei hier dat onze taal Gebouwd is uit diverse elementen Een universum vol van associaties Van klanken en gedachten, aberraties Een bolwerk steunend op de fundamenten Van een nooit echt voltooide kathedraal Werd ooit Het Woord geschraagd door klankakkoorden Van 'n soortement wohltemperiert Klavier Bij requiems en oratoria…

terwijl ik de weg zoek tussen bedenksels die onverhoeds als konijnen uit de hoed tevoorschijn springen verschijnen en gloeien in mij adem zoeken of een doodgeboren geesteskind dat de uitgang van het broze labyrint niet vindt zoals ik rusteloos vastloop in verdichting…

het hart slaat lettertekens in rood gedoopte riethalmen griffen een spijkerschrift op z’n kop het hart hamert slaat littekens het laat zich moeilijk lezen…

Mijn lopend onderzoek naar zittend werk staat op het punt -na een vliegende start en een staande ovatie- stil te vallen. …ik lig er wakker van.…

later toen mijn woorden rijpten en met trage wiekslag neerstreken binnen de krijtlijnen van de nacht voelde ik een geluk het was te groot voor mij…

in oude lagen van mijn ziel waar slechts scherven slapend rusten danst de grote grijze zee een trage trage wals in mijn hart de kleine catacombe golft een zee in heldere taal die op haar moeder wacht…

iemand strooide kruimels poëzie sommigen stapten er overheen of bovenop anderen stonden even stil haalden diep adem dachten na of schreven iets iemand maakte kruimels poëzie en mengde ze met parelende kruimels op de grond…

woorden aan hun begin nog naakt geprevel naamloos in een wankele nacht de maan beeft en luistert de dwalende wind houdt zijn adem in woorden horen de verte zoeken het houvast zweven als witte vogels in het vroege ochtendlicht naar de taal waar ze willen wonen…

Ik doe onderzoek met woorden, als mijn opzet -- als mijn landkaarten.…

Gentlemen, geëerd-geleerde gasten Gelukkig grotendeels gevaccineerd, Grandmaître des gendarmes, gastheer Gaston - Geleend gilet, grof geld gewend, gerant In generaties generieke genen Goudeerlijk, genereus, gentil gezant - Geen goor getatoeëerd geval (genant!) Geniet gratificaties (grand garçon!)…

wie heeft bemoeienis met vragen en antwoorden wie weet hoe laat het morgen rond deze tijd zal zijn wie weet waar aanwezigheid zal plaatsvinden zo ongeveer hier of ergens, hoe nauw zal dit luisteren of waar lichaam en liefde zich manifesteren in gedachte, beleving en tijd wie weet welk woord nog waarheid omvat en waar taal in tekens eindigt…

woord ik verklaar je tot obstakel sinds eeuwen ga jij je eigen onvermijdelijke gang soms ben je in dan weer uit te hard of te zacht ik schrijf je zus maar het moet zo vaak klink je anders zo anders dan ik bedoel in je buurt hangen matige tot slechte secondanten ik blijf je ontmoeten moet je zoeken tot het einde…

Taal die gedachten delen kan, leidt vaak tot misverstanden. Tot onzin en veel wanbegrip. Denktaal heeft humor nodig. Taal die gevoelens delen wil, verschuilt zich, begrijpelijk, tussen bedachte regels in. In veelzeggende gedichten. In spaties tussen woorden. In rusten tussen tonen. Daar worden talen stil. In ruimte waar liefde praat.…

in het begin las ik een weefsel van fragmenten een koor van stemmen het spectrum was te breed voor deze lezer ik legde je terzijde op een dag ik kan je niet laten liggen laat mijn ziel zich op jouw sleeptouw nemen stapvoets omdat het niet anders kan kuier ik met je op je draagt me door dalen van duisternis waar het kostbare…

stilte spitst de oren woorden eenvoudig als gras zinnen die de zon bewegen tekens een waterdichte regenjas taal draagt poëzie op handen naar de onbegrensde ruimte van de ziel stilte spitst de oren…

tussen kieren van stramme bomen het metalen krassen van de kraai tussen brisante vuren en schaduwen die verschuiven wacht in tijdloos licht de taal op een teken…