1.736 resultaten.
Wintergras
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 154 ze raken nooit uitgeteld
stilte wil een hoofdrol
in een huis dat blijft verhalen
een draaiboek dat niet liegt
ik heb het leven nu geleerd
ik zal het water blijven dragen
tot de avond binnenkruipt
morgen zullen er branden zijn
ik wil het wintergras zien groeien
ik zal ontsnappen aan de tijd
het moet me lukken om
de snaren van een harp te tellen…
niemand die zo kraken kan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 zij is stilaan oud geworden
zilveren haren verdwalen
op haar smalle schouders
met het Largo van Ombra mai fu
in de oren tooit ze zich in de schaduw
in haar vechttenue
met een fiere all season jas ontmoet zij
de wereld die almaar groter wordt
in een taal die nauwelijks hoorbaar is
met niet aflatende verende tred
treedt de dood haar…
Geur en galm
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 77 Ooit woeien geur en kleur uit straat van ergens
Verloren galm voorgoed uit
de pendule
Spoorloos verdwenen in een tijdcapsule
Met noorderzon naar niemandsland van nergens
De authentieke dorpseigen gebaren
De onvermengde ouderwetse geuren
Oorspronkelijke spraak van
halve garen
De slachters die hun eigen koeien keuren
Rooms-katholieke…
Authentiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 Ooit hingen ergens kleur
en reuk van straat
In authentieke grauwe
elementen
De groenteman met ruwe bolsterpit
Bracht weerloos eerlijk en ongesmukt
Andijvie onversneden
kroppen sla
Geen avocado dadels
zoete druiven
Maar witlof selderij en
knoflooktenen
's Zomers bessen in de
winter penen
Bungelende weegschaal
in zijn kar…
Herfstspleentanka
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 In het Vijverzicht
zie ik het Campinastrand
in de najaarszon.
Een bier van hoge gisting
verzacht de pijn van de tijd.…
[ Op de hoge berg ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Op de hoge berg
bestaat geen tijd, horloges --
tikken nutteloos.…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 Toen de goden nog geen doden waren
en als glanzende goden sliepen in de zee
toen onze ziel nog niet haperde
Verborgen we in een kruik de huiver
van verdwenen jaren lieten haar achter
in een zee van barmhartig zout
Toen de maan in de hemel hing
een vleugel achterbleef in het web van de spin
snakte de tijd onder het asfalt naar lucht…
ontbonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 toen jij door geel laagland ging
was je niet alleen maar iemand
die voorbij ging
het licht was van porselein
zomerstof waaide op
zwevende korrels van een droom
de schillen van de tijd
het breken van iets
de buizerd biddend boven zijn prooi
niet alleen maar iemand die voorbij ging…
Duizend schepen voor één vrouw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 Duizend schepen te water laten
voor de bevrijding van één vrouw
van betoverende schoonheid
Wie ben jij Helena?
Wie ik ben ik weet het niet
spits je oren daar waar je de stilte van stenen kunt horen
luister naar de ijle stemmen van het schimmenkoor:
Helena, jij bent slechts een speelbal tussen goden
Hoe wil jij dat wij aan jou denken?…
[ Dagelijks leef ik ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 Dagelijks leef ik
mijn eeuwige leven in --
voorbijgaande tijd.…
Malen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 De tijd glipt
gelijk
graan
door de handen
van de molenaar
Malen
Kneden
Bakken
Brood.…
Grenzeloos bestaan
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 Wij gaan ongemerkt
met onze jaren aan de haal
zo’n voortgang wordt gewoon
beloond met een dubbele zes
al komt het niet daarop aan,
grenzeloos gaat vanzelf verder,
te weten dat nieuwe jaarringen
de rand opzoeken van meer dan
het voorlopig bestaan.…
nog iemand te zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 te oud voor een vlucht
naar mogelijke goden
een gedicht worden
dat zich vanzelf maakt
in het geruis van de zee
nog iemand te zijn
te oud voor een vlucht
uit het water als een zwaan
proeven op de som
mos hecht zich aan steen
in het heldere daglicht
nog iemand te zijn
te oud voor een vlucht
naar tijd tussen de woorden
lopen naar waarheen…
De Meerkoning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Kan het zijn
dat diep in het water
de Meerkoning woont,
dat hij de hele lange dag
naar de gespreken moet luisteren
van al diegene
die langs zijn kreek wandelen,
waar hij stil,verborgen en onzichtbar
zijn golvenkasteel heeft gebouwd?
Wat vertellen ze alles,
morgen moet ik nog..
verder wil ik even...
laten we toch..
heb je gehoord dat.…
Het lijkt zo eenvoudig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 128 in de sporen van de traagheid
lijkt het zo eenvoudig:
een tuin met een uil
zwanen op het zwarte water
tekens in het zand
wind in ritselende struiken
een vogel met langzame slag
wolken van witte watten
schelpengeruis onder voeten
tijdloze stappen
een rollende knikker over de stoep
volg de sporen van de traagheid
het lijkt…
Tempus fugit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Hora ruit, tempus fugit
Alles, ook de tijd raast voort
Zijn wij één met onze hartslag
Luisterend naar onze wil
Dan stoppen wij die
objectieve tijd
En staat hij stil…
HORA RUIT...
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 129 tijd is subjectief
tenminste
zo zie ik het
de tijd schrijdt voort
vliedt vervliegt
na verloop van...
doch alles verloopt
we klampen amechtig aan
en houden ons nog even vast
aan het tijdelijk bestaan
maar beseffen ons goed
dat we totaal kansloos zijn…
[ Alles is eeuwig ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Alles is eeuwig,
behalve de tijd, die volgt --
vanzelf op zichzelf.…
Avondlicht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 194 De nacht verstrijkt naar morgen
terwijl herinneringen voortduren
komt de avondrust als geroepen
aan de temperatuur van ons geluk
zien wij de warmte van het licht
met nog meer verbeelding omgeven,
de jaren verlichten die voorbij zijn
aan de dagen die speciaal
met zorg aangekleed waren
het merendeel geborgen
zij helpen ons te onthouden…
Het mag niet gebeuren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 65 Als het tijd is
dat mijn klok, mijn pendule
(nog van de schoorsteen van mijn oma),
opgewonden moet worden,
als het daarvoor tijd is geworden,
raak ik gespannen. Vrees kruipt
in mij omhoog. Het mag niet gebeuren,
dat – voordat mijn hand de sleutel heeft benut-
de veren slap zijn geraakt, er stilte valt, er zonder
zacht getik levenloosheid is…