1.179 resultaten.
Het is triest
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 triest als het vangen van gekooide vogels
je opent het deurtje en met je hand
versper je de uit- en- ingang
groot gefladder, gesperde snavels met
geluid
maar ver zullen ze niet komen
voor het huis langs intussen gaan
zoals in een optocht
speelse kinderen voorbij
die jouw kinderen hadden kunnen zijn…
stervensbegeleiding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 440 nu licht weer weifelend naar binnen stapt
lijkt het, of de tijd zijn urenloze sprei rond dagen wentelt
ik ga mee, vergeet de kaarsen, buig
mijn hoofd naar levenloze ogen; onvergetelijk
kruist mijn blik
haar handen, waar hemelsleutel
levens bloeit
die roze weldaad schijnt voorzichtig
door de waanzin van verlies
ik verkies
de eeuwige…
De vloek van verlies
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 231 Hij is weg,
komt nooit weer,
de gedachte alleen al,
vult mijn hart met zeer,
dan overweldigt de leegte mij,
ogen zonder blik,
woorden zonder betekenis,
lichaam zonder ik,
hij is dicht bij me,
en toch zo ver weg,
ik wil erover praten,
maar ik weet niet wat ik zeg,
een traan op mijn wang verraadt
mijn intense verdriet,
de zon laat hem glinsteren…
Terugstromen als een rivier
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 241 Hortend, stotend en gebroken
zal toch eens ontgroeid, ontloken
staan de knop, (vergeten) in ‘t verschoten
gras, de zonden van het menselijk zijn
Storend, stortend vloeit verscholen
langs de midweg elke
traan, verheven tot een vruchtbaar
nat, gezongen vloeibaar hartepijn
Hevig schijnend brandt de zon
de droefnis aller jaren stom
Verworven…
Regenlied
netgedicht
4.0 met 60 stemmen 1.078 Ik dacht dat je nog sliep
toen ik je eenzaam zocht
je naam steeds riep
in stilte,
tegen mijn tranen vocht
maar toch, ik vond jou niet
zoveel is er verzwegen
zoveel niet gezegd
de woorden moet ik wegen
ze zijn op
gouden schalen gelegd
en niemand spreekt ze tegen
ik dacht dat je nog sliep
maar kwam je
nooit meer tegen
soms vang ik nog…
jong leven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 326 toen jij geboren werd verscheen er
in die dag een licht, heel zacht, heel teer
geglansd langs randen van geluk werd
mijn moederschap mooier
hoe moeilijk je soms was
hoe lief
je speelde blindelings op het trottoir; zo zeker
ondanks de ingeknotte grief
in half geloken ogen
binnen de ellips van een wereld die onzeker was
vond ik jouw…
Zo
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 393 Als een vette vogel
op een dunne tak
Schreeuwerig, niet waardig
zoals verdriet dat soms kan
zijn -stil sereen en draaglijk
Zo weegt het…
Post
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 321 Ze ligt op de mat
Tussen weekblad en rekening.
Als ze uit de envelop komt
Zit ze op een balkon.
Robuust is broos geworden.
Blond is blond gebleven.
Lach?
Zon valt op
Gezicht van meisje
Goede fee
Geveld door toverslag.…
tussentijd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 237 ik zag hoe de wolken elkaar kusten
de lucht was blauw; de zon verstreek langs witte hoogtes
beneden op de grond stond de tijd
alleen gelaten door mijn hart
verloren tussen bomen liepen slechts mijn dromen
over hoe het was geweest- ik mis je zo
ik mis
de glans van wie je was, van wie je bent
van wie je steeds zult zijn
het blijft- en…
zoals Jan de dood van poes meet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 548 zoals jan- de kleine krullenbol
de tijdsduur van haar dood in armlengtes meet
- hoe lang duurt dood eigenlijk
duurt hij zolang of zolang
en ze gaan iets verder uit elkaar,
die kleine handjes
of zolang - en weer wordt de afstand groter
tussen leven en verdwijnen
of zo zo zo zo zo lang..... -
nu spreidt hij zijn armen
wijd - heel wijd.…
Over drempels
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 290 Onzichtbaar
vaar je mij tegemoet
op mijn eenzame tocht
langs wijde oceanen
van de grenzeloze tijd,
onhoorbaar
dringt je wezen
door tot mijn intiemste
luisterpost,
je kent mijn wegen,
die je ontcijferd en
gelezen hebt,
vaak gezwegen,
omring je mij,
ik adem met
een brok van
afscheid in mij keel,
ik zal huilen als
mijn lot mijn kist…
littekens op de grens van het verleden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Spervuur van vijandigheid
de spiegel omgedraaid
voortgegaan, alleen
met pijn, zonder obligo
zal het verdwijnen?
Wordt het geen obstructie
om ooit nog eens te kunnen houden
van een mens, een man
een lief, een eerlijkheid,
een heerlijkheid?
Ik werd gepaaid,
onterecht,
gevangen in de netten
van het geniep,
het verdriet
je ziet…
( in memoriam: Sascha)
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 817 zuiver hart
zoals jij haar kloppen laat – steeds – in alles
zo verloopt de wereld tot een eindeloze geste, mooier
in een waterplas
gevat in dat wat liefde heet
jouw weergaloze boodschap fluistert wit
in lichte vlinders en de zon vertaalt mijn hart
warm,
geborgen in de tijd dat blikken samenvielen
ach, ik ben je nimmer kwijt -want…
het bittere brood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 209 ik proefde zware tijd, gevuld met zwart en zoute dagen
en mijn bloemen bloeiden niet, er lag verdriet
op elk gouden blad
leegte vulde langzaamaan het gat
dat voortkroop door de nacht
en waar de ochtend leven gaf- bracht
het daglicht de teneur
van
immer hol gestelde vragen…
Verdriet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 241 Als je eens verdrietig bent
kijk dan naar de hemel,
naar de fonkelende ster
Hij lacht je stralend tegemoet
en leidt je de weg
Die ster staat er elke dag weer
wat je ook doet en waar je ook zult gaan
Hij vraagt je keer op keer
om een lach, niet om een traan
En als een traan dan toch gaat rollen
Geeft hij je troost en nieuwe kracht
zodat de…
Grisaille
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 412 het wiegelied
van Brahms
brengt me van de wijs
de echo
schetst een beeld
in vage vegen
grijzer dan grijs
sterft het in mij…
Ik mis je zo
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 440 Als je er nu nog zou zijn, dan zou ik bellen,hoe gaat het met je
Als je er nu nog zou zijn, zou ik schrijven naar je
Als je er nu nog zou zijn, zou ik vaker vragen: gaat het goed?
Als je er nu nog zou zijn, zou ik…zou ik…
Maar je bent er heel niet meer, bellen heeft nu dus geen zijn
Je bent niet meer te bereiken, je brievenbus is van een ander…
verloren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 277 beurtelings
spelen we
degene die wordt
verlaten
vluchten van
loslaten
nog niet
weggaan
ik trok jij
duwde
nu hang ik
hier
in het luchtledige…
Revanche
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 ( voor Jaques Perk )
Van heel hoog heb jij gezongen,
engel, je bent zelfs niet afgedaald,
je verzen zijn uit de lucht gehaald
en je was er van doordrongen,
zij het met een gekweld verstand,
botsend, gevangen in alle beelden,
uitstijgend boven volstrekt misdeelden,
dat Mathilde liefheeft aan de overkant,
dat zij afwees wat zij niet begreep…
Heel gewoon ?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 381 Ween niet op wat
gestorven is, haar
frêle schim op winden
rust, begeleid de leeuwerik
- in volle vlucht - in een
oneindige klim, naar
dat ene streepje licht,
ontrokken aan de
duisternis, een
smetteloze vlam, met
haar vonken mijn hemel
heeft ingericht en tegelijk
alle hete as ontnam,
gebalsemd hart in een
lauwerenbad, hoofd
gekranst…