Donald is mijn beste maat. Mijn mensgeworden eend. Mijn therapeut, mijn steun. Mijn toeverlaat. Elke week opnieuw, een leven lang. Gelukkig is het bijna morgen. Ja! Dan ligt er weer een Donald, een nieuwe Donald in de gang.…

Met haar gekleurde wangen slentert zij langs afgevallen bladeren Kastanjebruine ogen kijken mij vol vertrouwen aan Door lege takken ziet zij grijze luchten ’t weerhoudt haar niet om de zon te voelen Doorlopend wikkend en wegend maar zelf vederlicht bewandelt zij haar levenspad om onbaatzuchtig haar medemens de schouder toe te wenden Haar ranke…

Ergens heb ik u ontmoet op een meridiaan die naar het verleden voert en ik weet niet waarvandaan noch hoe het me beroert Ooit toverden onze ogen hetzelfde paradijs, lang vergaan speelden elkaars lippen als één vertogen naar het enig heilig woord gebogen van liefde en bestaan Zo lang geleden de plaats vergeten waar wij zoenend het geheim…

Plots ziet hij stilte even bewegen zonder emotie in een denkwereld niet ver van hier danst een schim ritmisch in leegte hij telt zijn woorden naast de prijs reeds betaald wanneer hij alleen is staart hij naar letters op grote papieren vol liefde en vriendschap als uitkomst van zwijgen tekent hij de nieuwe stilte.…

Ik vraag haar hoe het is zonder borsten te zijn Zij ademt diep en antwoordt dat het meevalt, wat lichter nu maar dat een tweede overgang haar overvalt in de nacht badend in het zweet Wakker uit haar slaap gerukt vloekt zij "oestrogenen, oestrogenen"…

Zomers soeverein wil je zijn en dat ben je ondanks dat eindeloze blauwe sprookjesachtig boven de dierentuin afscheid nemen heeft geen zin meer neemt af in betekenis door het licht soms blijken er bekende gezichten gelijkenissen van dieren in een gedicht zomers menselijk wil je zijn en dat probeer je ondanks dat laveloze geschater van…

Het maakt niet heel veel uit, fluisteringen van jouw dromen verschillen tussen wat je ooit dacht maar niet in jouw hart voorvoelde toen de droom de dag om afscheid vroeg als tegenwicht voor de vele gezichten iedere schemering nieuwe gedichten uit diepe duisternis schemervriend tussen gisteren en toen slechts onderbroken…

schijn een beetje volle maan dan dwalen wij zonder te verdwalen zweeft de loden last ver weg luchtig als een veertje vangt het hoofd weer dromen tussen wolken waarbij zware tranen drogen in een zachte wind…

Reuze wattenproppen wolken als schaapjes in oneindig blauw ik wentel me in dromen wachtend op de nieuwe dag je pijn verzachten kan ik niet laat nu je lied maar horen eens kan je zeggen, lieve ik heb gevonden! trovado…

Wat is toch de reden, wat is toch de zin, de oorzaak van jouw abrupte stekeligheid? Als een blad aan de boom, in geval van jou, liever aan de roos ben jij van aangenaam lief tot zeer naar, stekelig geworden Doornig en bits, irritant vervelend. Onterecht boos Wanneer ga jij nou eens inzien dat leven niet sec leven is? Zonder verantwoord'lijkheid…

Lees die laatste zin 'Onmin is onzin' Ruzie dus zinloos. Laat ons als volwassen mensen, groot zijn in de daden die wij dagelijks (moeten) verrichten Laten wij klein zijn in het grote en daarentegen groots in het kleine Laat ons communiceren bovendien, minstens zo belangrijk dus; respecteren (Verzoening)…

Laat je niet leiden door slechts emotie 'k Tel na het rivierzwemmen, de druppels op gebruinde huid Na een uitmuntende barbecue hout in de vuur-korf Samen doen, samen zijn, nu slechts woorden Stort onze vriendschap niet in 't blauw kleur de hemel gelijk zon in mogelijk diep, dieper, diepst rood Onmin is onzin…

Kleed mij met jouw warme vriendschap met de blauwdruk van de ziel o, zo drachtvol en verleidelijk en de sterke smaak naar meer Vul mij met gevoel voor humor erfgoed van een grote geest Laat ons vrijheid distilleren uit het droesem van oud zeer Deel mijn passie voor de kunsten in het schetsboek van het hart Teken dan met overgave alles…

Als jij een visser zou zijn ben ik misschien de vijver die in de winter bevriest om te bezinnen met jouw ijver als jij een schrijver zou zijn ben ik de literaire ganzenveer waarmee je streelt over het papier op het landschap tot aan mijn tenen schrijf je over toekomstig verlangen als jij een geleerde dokter zou zijn ben ik jouw zeldzaamste…

Ik heb een rustige rustplaats gekozen al kan ik die plek niet zelf benoemen , na de omzwervingen van de geest, heb ik het vermoeden, zonder die te roemen, dat ik overal al eerder ben geweest , als je mijn laatste steen zult vinden. Zoek hoe de oude olm is vergaan, waarvan de wijze uil lang is uitgevlogen steeds verder van de rotte kern…

Alles is aan verandering onderhevig de therapie, het licht, jouw papieren spiegel het begint latent aanwezig op het grondgebied van dromen in het stedelijk landschap brokkelt een beetje van jouw denken af je ontwaakt in een genadeloze herhaling van ontheemde bloemen die woekeren alsof we samen schrijven in een droomloze wereld lentevriend…

Van de koekjes van het noodlot zijn vrienden die van chocola geen zaak van leven en dood zij zijn belangrijker dan dat in een wereld van onzekerheid Laten we derhalve beginnen met het dessert, een mousse denken over de voorspijs filosoferen over de hoofdmaaltijd elkaar aankijken en genoeg hebben…

Woeker in mijn dromentuin als rebel in verloren land strek jouw berenklauwen uit maak alles wat te mooi is droef geef jaloezie een nieuwe glans naast paardebloem en poezenboot breng jouw dromen nog een kans door bloemenzaad en koeienmest floreer jij mooier dan de rest vanavond tijdens lentedans met dwazen die jouw ziel niet zien.…

Herinneringen over liefde van ooit en vriendschap van toen heimwee naar hoe het leven had kunnen zijn maar nooit is geworden je droomt tussen witte lakens van jouw droombed zij fluistert: er is werkelijk plaats voor jouw hart dit is de zielsbodem van jouw levensvreugde deze vriendschap is een droom.…

In diepe stilte krijgt jouw zwijgen zoete klank rond het eiland van jouw emoties zwemmen dronken zinnen misschien lukt het vanavond om een brief te schrijven zodra de fles leeg is uit het woordenboek dat je mij stuurde vallen letters in de zee ik rol het landschap op in papieren gedachten beschrijf ik een wereld achter glas…