alleen jij en ik een dierbaar moment met jou die mij kent gedachten razen aflandige windkracht elf wandelend met mezelf ik heb je lief je biedt perspectief stelt gerust alles mag ik achterlaten je spoelt het weg als ik je dankbaar gedag zeg is de wind gaan liggen…

Op het grote marktplein dragen geluiden wolken van licht, de Laurenskerk zwijgt, een winterhoorn schalt verder van de standvastige toren en dichter bij de mensen ogen de straatklinkers verlaten hun aandacht krimpt, zij laat zich ook niet vragen op een mee wapperend doek Rotterdam dompelt zijn vreemdgangers om vrij hun eigen weg te gaan…

voetje voor voetje schoorvoetend snelwegen, wegwezen wandelpad stapje voor stapje modderschoenen schone lucht adem gehapt verdwalen moed in schoenen eind zoek terug naar start stap voor stap wegwijzers begaanbaar pad bonzend hart…

In dit soort tijden kom je er langzaam achter wat belangrijk is…

Ik kijk even naar mijn handen En ik schrik Wat zijn ze oud Craquelé gebroken marmer Met vijf smalle staafjes hout Het verval is reeds begonnen In de herfst De winter wacht Als ik die ooit mag bereiken ’t Is een koude lange nacht Maar dan denk ik aan mijn moeder Die ’s de winter bijna door Nog zo stralend levenslustig Nou…

Alle spiegels liefst omgedraaid zodat ik niet telkens weer die ontmoetingen riskeer het onvermijdelijke overwaait Een perfecte demonstratie van ontwijkend gedrag zo ontloop ik dag na dag de noodzakelijke confrontatie…

Geloven in de macht van liefde. Arme mensen welvarend maken. Rijke mensen helpen investeren in wederzijds geluk. Wapens laten rusten. Verenigde kinderen. Verenigde naties. Wereldburgerij. Regionale feesten vieren. Mondiale kunsten maken. Olympische Spelen spelen. Miljarden bomen planten. Windenergie voor ons allen. Zonnestroom voor…

Als ik jou maar overleef. Dat is mijn allergrootste zorg. Want wie zorgt er anders voor je, met dezelfde toewijding, liefde, tijd en aandacht? Wie anders zal dat doen, als ik er niet meer ben? Dus moet ik ervoor zorgen, tussen alle zorgen door, lang genoeg te blijven leven om er voor jou te zijn. Daarna ben ik vrij.…

Haar heb je vast weleens gezien, ze woont in mijn straat daar achter de woningbouw waar die man, hoe heet hij alweer die altijd zo loopt Weet niet wie Jawel, zo met zijn ziel onder zijn arm hij woont nu bij die lange man eh..hoe heet hij alweer, die magere man, die ook altijd loopt bij diè man is hij ingetrokken. In dat lege huis…

De Maas blijft doorstromen, het water gaat haar eigen gang keert een laag zelfbeeld om naar herwonnen kracht.. Ik zie trotse schippers en hun historische boten In de oude haven liggen, masten vol scheepstouw dragen een collectief lichtsnoer doen het erfgoed belichten, verenigd met Rotterdam.. de torens aan de havenkant wedijveren…

Waarheden herkennen in onwaarheden, fictie,bedrog, bewust of onzeker. Noem mij een beweegreden, het is en blijft een breinbreker. Mensen zijn gewoon mensen, bang uit angst voor niets. Met even zoveel wensen, het wordt ineens heel groot,het kleine iets. Is het bewuste,bewust van het onbewuste, kan het verdwalen in jezelf. In onwaarheden…

Het strand en het zand, ik plof neer. Het is niet meer bemand, heerlijk z'on heel groot meer. Mijn gedachten maken mij wakker, alles komt in mij op. En zeg tegen mijzelf, hee makker, wat zitten wij hier tof. De rust maakt zich van mij meester, ik zie en hoor niets meer. Hee daar drijft een zeester, ik citeer. Het getij is dood, de…

Dorst naar blijvende verlichting strikt de wereld als een keerkring Nieuwe goeroes komen vaak zeggen Hoe oude grenzen te verleggen Zwevend geworteld in aards bestaan is onrust niet wezenlijk te verslaan Maar ook los-vast-houvast geeft kracht Ingetogen verzet heeft macht Sonoor snort rust die stil beklijft Zeilend op gestage krachten In…

wie zijn ze echt... die poëten waar blijven hun juweeltjes tekst gedichten in kunstvorm van verzen ik zoek wel, doch kan ze niet vinden wil je nu echt de waarheid weten een dichter die iets te gelukkig wordt schrijft niet of toch heel wat minder misschien is dit de allergrootste reden poëten... waren toen nog met velen allicht maar…

Minuten werden jaren het ging allemaal voorbij, met de snelheid van wat mieren marcherende op een rij. Als flitsen van gedachten ja zo vloog de tijd, van peuter tot aan oude vrouw een leven zonder spijt. Ze koesterde dat wat haar zag ja zo gaan de dingen, regenbuien spoelden straten druppels werden kringen. Ze vond dat, waar ze…

Met minder lust in macht. Met minder loze spullen. Met minder mededieren, die wachten op de slacht. Met méér welvaart, vaart niemand wel. Zeker dieren niet. Geen boer. Geen heer. Zondermeer.…

jullie heb ik niet gezien daar diep in het zuiden wel heb ik lang in de oude wereld als verdwaasd vertoefd werd zogezegd gedwongen om veel in mij uit te luiden dat vroeg om actief verzuimen in het heersende ritme van de verslavende gewoonte het was de overdadigheid opgeslagen in hoofd, hart en ziel die mij verplichtte te ordenen; de…

Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt weet misschien alleen de zon, in zonnig denken zonnewarmte koestert zacht de levenshuid een verkoelende wolk komt als een bruid om de schaduw stilletjes te wenken want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach geluksgevoel verovert dagelijks…

Weer een dag overwonnen Eindelijk stilte De wereld slaapt Oorverdovend lawaai van mensen overdag Erger dan zoemende bijen Drukker dan een mierennest Wegen slibben dicht Op asfalt en internet Files te land, ter zee en in de lucht Vogels eindigen hun vlucht tegen een windmolen Vissen stikken in een plastic rietje De mens zit…

Zoekt en gij vindt er een baaierd aan spullen als hulp in de huishouding zó kant en klaar gun ze een tweede kans een nieuwe toekomst bij leven en welzijn weer recyclebaar en hebt u op zolder in schuur of in kelder nog bruikbare dingen als tweedehands waar besef dan dat u net als ik zit te springen om minder materie voor minstens…