ik heb me teruggetrokken de brokken leven zijn even veel te groot voor mij zij spatten in duizend stukken uiteen gevoelloos als steen ze gaan mij voorbij het bestaan komt in vergeten niet meer langszij ik heb de troost van herinnering van hoe het vroeger allemaal ging nog is er het ambivalente van kleinschalige geborgenheid…

ik heb geprobeerd van de wind te leven de woorden vlogen langs er is er niet een gebleven heb met originaliteit gefuikt zij stopten heel even lieten zich zien maar exclusief was er snel uit van bruuskeren wilden zij niets leren in een wereld waar schermblauw alleen kou genereerde pas met zachte hand waren zij genegen zich in…

traag rookt het vreugdevuur zijn grijze chaos in de rode zee van de chinese rol het dauwt en waar je stapt plakt het restant van kleuren en illusie aan je schoenen vast de honden trekken in hun angst om weg te komen van deze voor mensen toch wat bizarre restanten uit hun dromen donker heeft oudjaar een barmhartig ogend gezicht…

De kosmische reeks van het leven Terug te vinden in de kleinste zaken Komt zonder zes niet bij de zeven Kent zonder tong geen smaken Waarachtig onzichtbaar voor het oog Bevat einde noch begin Gelijk een ongrijpbare regenboog Is de weerkaatsing des levens er middenin...…

Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Ik nam nooit de wijk naar verre oorden Ik kreeg nooit woorden met m'n buur Ook in mijn leven schonk men zoet en zuur in kannen en kruiken onttrokken aan 't oog De boog nu niet langer gespannen.…

ik weet dat ik nooit goud zal schrijven mijn pennenvruchten reiken niet naar het eremetaal zij zijn slechts een gebaar van goede wil wellicht een hoopvol delen dat zwaarte kan schelen het samen ervaren polijst hoekigheid in gebaren jullie hebben mij letters gegeven die ik in woorden heb teruggeschreven…

Om een eigen mening word je soms besmeurd. Onterecht besmeurd: Zwarto verdenkt Blanco. Blanco blijft bij haar blanco. Zwarto noemt haar Witto. Blanco blijft bij haar blanco. Zwarto noemt Blanco afschuwelijk Witto... Blanco ontsteekt in woedo. Wijst Zwarto op trekjes van Witto. Wat Witto op Blanco's conto schrijft want Witto heeft…

's Avonds is de rivier een theater het water draagt de muziek naar onze oren, de romantiek van een saxofoon, ondergaande zon fonkelend in de wijn en de kerk rozig een en al zachte genade Toeristen doen klikklak alsof niet zij maar wij de figuranten zijn de stad een bordkartonnen decor: attractiepark Paris l'amour jongelui op de kaden…

ik was de lichtdeeltjes kwijt kon hun weerkaatsing niet ontvangen want zij bleven ergens hangen geen kleur zond mij uitbundigheid in onderscheid en ook vorm en grootte sloot ik in kennismaken uit ik kon nog wel de intensheid van straling beleven zoals warmte in koestering door zon was blij dat dit nog kon toch was mijn wereld…

Aan de westkust der Atlantic van New York tot aan Miami stond Liberty naast Yes we can aan de wieg van Uncle Sam, land van Yankee en Cheyenne, indiaan en fuselier, van goudkoorts in het wilde westen - huifkar, cowboys, pioniers over canyonlands en prairies, Rocky Mountains, Colorado - Gold Rush, jagend, immer verder naar 't land van…

Omreden van ras Slechts discrimineren Hoe hoog Moet men val- len voordat Het besef dan doordringt Dat wij allen mensen zijn...? Heel veel mensen in een AZC Afrika, continent niet te behappen Wit is geen kleur, maar de eigenschap van sneeuw Zwart van rouw om zoveel Van droogte, honger, kindersterfte tot oorlogen die Veel doden,…

Nog onbelast, zo komen wij op aarde, vers uit een schoot de harde wereld in met hoop daarin te winnen aan waarde, rechtop te staan, te zijn met iets van zin, omhoog te gaan vanuit een laag begin. Soms zit het mee. Geboren voor ‘geluk’ zo lijkt het dan. De ladder gaat niet stuk. Zo’n mens klimt op, geniet de gunst van macht. Die heb jij niet,…

ongaarne vouw ik toe mijn handen tot willoos ingekeerde knuisten hoe graag geef ik toch open prijs wat mij in dit leven drijft nog leren mij mijn zekerheden dat onverbloemd en vrij vertoon pijnlijk aan het licht kan brengen waarin ik diep te raken ben zing niet graag in ondertonen van versluierd honen en betreuren wil naar boven kunnen…

Rond deze feestelijke periode ben ik het liefst ver buiten beeld, voel ik heel heftig hoe verdomd verdeeld de menselijke wereld is en mis elk vermogen om vreugde te veinzen. Men komt zogezegd gezellig samen rond eten, drank en knallend licht, opnieuw gezwicht voor het kopen van wat een zegen belooft te zijn.…

Het zijn wij die reizen maken naar en in andere oorden andere werelden willen zien en horen... in andere talen verhalen uit koffers van andere aardbewoners daarmee worden we onszelf.…

Je loopt naar de dood je rent of schuifelt naar de dood Soms komt de dood je tegemoet slist-tussen z'n tanden-: 'Het pad vergeten 'n bord of afslag gemist?' Je hoopt de dood te ontlopen te ontwijken Je ziet de dood in de ogen onbekend met z'n list.…

Onganse zoom onland Van netels brandend of doof Wespensteken, distelprikken En gonzende hommels op honingroof Waar in de lengende avondstond Hij een stelletje boud bezig vond Met wat vervoerlijk in het oog sprong En zijn prille spieblik zich wrong Om het zicht op een snakkende jat Die zich smijdig op haar figuurnaad prentte En…

I We lopen, beiden, aan de Waterkant Je kijkt me aan maar ziet me niet Alsof de wereld door je iris vliedt Ik begrijp: ik zit al aan je binnenkant II De mensen willen je naar hún beeld en gelijkenis kneden als een golem, uit modder, zwijgend en zonder rede, een dommekracht, zeven maal omlópen: “Shanti, shanti, dahat, dahat”. Zij lezen…

zolang kinderen uit hun moeder worden gebombardeerd mensen worden verhandeld als slaven familieleden worden uitgemolken om geld machtshebbers steeds viezere spelletjes spelen zolang vrouwen nog altijd worden verkracht oorlogsmisdadigers glashard hun daden ontkennen kinderen worden gehersenspoeld om zich in te zetten voor geweld nog altijd…

alles zal vergaan ik weet niet eens je naam maar lees gruwelijkheden in je ogen we houden elkaar vast in een laatste greep op ons bestaan maar het is gedaan het hete licht dat ons omringt heeft geen goddelijke allure we schroeien door hitte van de vuren geen engelengezang wel godvergeten bang om te sterven door de chaos die…