964 resultaten.
Verwoestend voorteken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 418 Het waarom nog daargelaten, blijven vragen
knagen als dikke rupsen in mijn binnentuin.
Het jongste blad verliezend aan deze blagen,
verbloeit het aangevreten groen tot donkerbruin.
Vanaf wanneer begon het verdomd te dagen
dat overwoekerde beelden vervielen tot puin
en chaos verscheen uit de donkerste lagen
van klamme kelders onder m'n warrige…
In de spiegel van de dood
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 683 Opgetekend in het spel van ijlende ogen
breekt de wereld haar pijlers af
als loden lasten zich om wonden wikkelen
als de ziekte zich nagelt aan het bed
en gekromde ruggen zich buigen
over de lengte van het vergankelijke
gloeit koudvuur na
waarin geen leven meer te smeden valt
en verzoent zijn laatste adem
zich met het oneindige
De…
IN ROERLOZE HOUDING 2009
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 235 In roerloze houding
lig ik daar
tussen in
het raast
over me heen
al sneller
mijn hart
harder en gladder
slaat het ritme
van
een oud instrument
verworden
tot
een stoffig ding
hang ik
scheef
in mijn hengels
waarlijke wreedheid
ik keer en keer
op mijn stengels
zag ik
daar het eind´
keer op keer
ik keerde niet weer…
Borst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 283 Ronde buiteldingen waren mijn borsten
en ik had ze lief.
Aaibaar, zacht, kwaadaardig.
Ik heb haar ingeleverd, uitgeleverd,
een offer bij halve maan
aan de god met de grote K.
De ander is dapper en
bungelt voor twee, wat heeft ze voor keus?
Ik streel mij, altijd op zoek,
nooit meer zomaar uit liefde.
En hij, wat vindt hij,
huid onder handen…
Vlietland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 220 Jeronimo van Elk is thuis en praat maar door
over zijn verloren knie, over zijn prothese en
vooral over die donkere nacht. Trein na trein
kwam voorbij en tussentijds ging de zaaldeur
dicht en open. Hij ontdekte: verwarmingsbuizen
suizen maar kunnen ook fluisteren en mompelen
en hun berichten registreerde hij.
Schimmen kwamen dansend voorbij…
rozenpoort
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 306 er was een vogeltje gebroken, het lag
in stukken op de trap, de rest stierf in mijn handen
mijn wereld trok zich terug naar blauwe ogen
een handvol aardbeien; zo zoet, zo rood
onuitsprekelijk
zalig…
waar de zon haar warmte goot
zaten we, genietend van elkaar –zalig…
hoe jouw mond vergetelheid versprak
zomaar teruggevallen naar nu -…
Stille straat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 309 Er woont nog één man
in de glazen stad
achter zwart-witte ramen
In stegen dwarrelt stof
leegte vult ruimtes
alles is verlaten
wat een mens ooit begon
Hij gebruikt oude woorden
uit geheime kelders
voor wat eens nieuws was
Voetstappen van eertijds
zitten hem op de hielen
stilstaan als enig wapen
vluchten als offensief
Hij woont…
Mei maakt nog geen zomer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 waarom warrelt wind
in niet aflatend tijdverdrijf
gedurig rond haar lijf
is ’t de winter die verzint
ijskoud door te breken
en het broze lentelied
te doden tussen ’t riet
de vliezen te verbleken
van ogen die klaarden
wanneer het zacht gezang
‘t kleine kind bedaarde
dat heistert in haar hoofd
zo koud, zo bang, zo bang
dat winter mei…
KISTE TRUI
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 200 Op de ruige Mookerheide
loopt een vrouw rond met haar schep
spit overal de grond om
maakt wijde kuilen
zoekt naar de verhoopte schatkist
der graven Lodewijk en Hendrik van Nassau
die eens hier in een veldslag bleven
het bezeten mens zoekt jarenlang
vindt nooit de begeerde buit
is geheel ontgoocheld - sterft waanzinnig
niettemin maakte ze…
Wat de heerser van het universum vermag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 276 (Als het leven niet meer geneest)
Op het kronkelige pad van het gezond verstand
liggen segmenten gestrooid tussen doornen en netels
tussen het kiemende ontwaken met een open geest
en de lichtheid van het bestaan die in het hart zetelt
Met het innerlijk oog gericht op waakzaam dromen
over fragmenten vervaagd door wat niet geneest
in weerwil…
Zeg me hoe.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 318 Ik leg mijn ellende in dit gedicht
Tranen rollen over mijn gezicht
Verdriet doet mijn lichaam zoveel pijn
Dit kan toch niet de bedoeling zijn?
Mijn gedachten keren terug in de tijd
Van wat ik ooit heb gedaan heb ik geen spijt
Ik kon de hele wereld aan
En wist niet dat het ooit over zou gaan.
Dikke donkere wolken boven mijn hoofd
Mijn gezondheid…
Herfst in de zomer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 215 Gevangen in het duister
medicatie niet verlicht
Geen troost is groot genoeg
geen tolerantie toch voor luister
Flitsen verstoren zicht
weer een aanval voor de boeg
Communicatie wordt vermoord
contacten niet verdraagbaar
Het is zomer het is mei
deprimerend kan het zijn
Een jaarlijks nieuw begin
opbloeien van leven
Beter worden van de…
Een middag in mei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 309 laat in de middag
rust
de kat in de vensterbank
rekt zich een tijger
en spint
in behaaglijkheid
laat in die middag
rust
het licht op haar gezicht
de wangen
wit als seringen
kus ik
in ondraaglijkheid…
wachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 316 wachten op wat komt
in de verstilling van nu
zwijgt haar ouderdom
doelloos verglijden jaren
rond haar breekbare figuur…
Solidair ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 266 Er komt weer een klein beetje geluid uit, nog
niet voldoende om het hele verhaal te vertellen,
dus dan maar even via dit gedicht, verder moet
je mij niets vragen, ik zal het maar eenzijdig
beschrijven, de update van de afgelopen dagen.
Onwerkelijk als je lange dagen je stem moet missen,
het valt me nu pas op hoe vaak ik eigenlijk iets…
bril
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 308 buiten scheen de zon, binnen
liet schaduw blinde vlekken gelden- zelfs nu
twee dozen gebak en tien blije gezichten
maar het jouwe dreef terug naar niets...
slaap je mama?
de kast hield geheimen verborgen
in donkere hoekjes blonk verleden tijd een eeuwigheid
terug
tussen foto’s vond ik ook mezelf, verpakt in jeugd
met kleine handen rond…
Gevangen.
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 396 Ik zal waarschijnlijk
wel niet
bij machte zijn
om je te bevrijden
uit jouw gevangenis,
al zal ik het toch proberen
Maar ik kan wel proberen
je er van te overtuigen
dat ik
misschien
een heel klein beetje dan
met een lieve
en welgemeende
Vriendenknipoog
wat tralies
voor je
wil verbuigen.…
De zwarte zon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 Ze waren slim, deden dom
Weinig mocht en alles kon
Niks verloren
Liegt het geraamte
De zwarte zon, mijn schaamte
Nee geen engeltjes
Magere Hein
Zit op schouders van bengeltjes
Roept mijn naam
Krassend geluid
Huid voor faam
In stilte schreeuw ik het uit
Je was hier eerder, altijd geweest
Het stroomt, blijft kleven
Daar stonden wij in…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Onbegrijpelijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 383 wat is er nodig
om te begrijpen
dat tranen rollen
in het niet
nu jouw lichaam
ho zegt
je 'n tik kreeg
van het leven
raakt het diep
tot op het bot
blijven wij ondanks
de scheiding
levenslang verbonden…