629 resultaten.
De Avonturen van Oek; De verlossende woorden
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
62 Ze voelden als het leven,
de verlossende woorden;
maar als adem bleven zij
stokken.
Waarop zij doelden,
’n verontrustend gevoel,
zette aan tot het zoeken
van scherpte om te zien.
Met gezouten ogen starend
naar een dor en wee land
waar de einder verder reikt
dan de tocht terug over zee.
Of is dit schrikbeeld de illusie,
en staan velen…
De Avonturen van Oek; De grote trek
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
72 Al weken was er niks, geen eten, amper
genoeg te drinken voor de resterende
bemanningsleden. En ook al stond Oek
te Boek, als slimme jongen, te vissen
naar vissen. En niet naar vogels,
wat kogels kost, maar niks oplost.
Dit bleef niet te doen, dit vermagerend
rantsoen van schillen, een citroenkleurige
geurende zeebloem en soms een uitgebeende…
Stoker - De Avonturen van Oek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
84 Voor op het dek was er nog wel plek
om de sprong naar een nieuw leven
(voor een stuiver op z’n kant riskant)
te wagen zonder enige vaarervaring.
Ja, het was ook zijn te woeste binnenste
waarvoor anderen wegrenden van hem,
om niet overspoeld te worden, zoals hij
zei: ‘als golven die over de boeg kwamen’.
(alle avonturen volgen een vast stramien…
Macht van de Gelukkige
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
69 het hele plan om niks te doen.
verscholen onder dat ene blaadje.
ik kroop eruit —
hopend dat niemand me zag,
of hoorde.
en ik keek naar de wereld.
een heel leven lag daar nog.
maar de weg?
geen idee.
je begint eraan,
zonder twijfel,
zonder schrik.
als een held.
stop.
wie ben jij?
wie ik?
ja — ik.
een partner,
die blijft.
iemand…
Sleutel tot geluk
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
261 Die brute kracht die een lichaam naar
De aarde trekt
Deze kracht niet te bestrijden
In tegendeel, niet te benijden
De aantrekkingskracht van de aarde
Is echt enorm
Slimme breinen hebben ervoor
Gezorgd dat w'als mensheid kunnen vlie-
gen van het ene naar het andere
Continent, vele landen
Over oce-
anen. Vliegtuigen zijn de
Mijlenvreters…
Sterveling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
303 Weet je nog
hoe we stonden
aan de rand van het perron
jij met je jas strak dichtgeknoopt
ik met mijn handen diep in mijn zakken
met de wind die langs ons heen sneed
wachtend op de trein
die ons naar huis zou brengen
Weet je nog
dat moment van stilte
toen de rails begonnen te zingen
een trilling onder onze voeten
hoe we elkaar aankeken…
Reikhalzen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
337 een kloppend schrijvershart
dwaalt met bitterzoet
verlangen door het vergezicht
van weidse polders
heimwee en hoop het kan
even duren tot lichtvoetige
bladgroene takjes uitgroeien
tot een reikhalzende boom
in de loop van onvervulde woorden
boven mits-maar-en-bezwaar
voorbij de lange smalle sloten
denkt de dichter poëzie
hij…
De veerman
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
278 Aan de overkant
op kusafstand
sta jij.
De veerman is een oude man.
Hij hoeft geen geld.
`Het is liefdewerk,' zegt hij.
En de brug is nog maanden lopen.…
Stip
netgedicht
3.0 met 33 stemmen
796 Ik zet een stip
uit het niets. Stap
op de fiets;
teken een lijn —
mijn horizon is
waar ik wil
zijn…
Reis of roes
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
336 Ben je geboren op een klein
eiland in de stille zuidzee
of opgegroeid in een verlaten
uithoek van een vergeten rijk
achteroverleunend in een
oksel van de machtige
chinese tors waar angst taboe
is in de ongenaakbaarheid
der himalayahoogten
dan is zoeven over zes
maal duizend mijlen land
in een zwevende zeppelin
of schip van…
[ We racen omlaag ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
281 We racen omlaag,
zo te horen verliezen --
we nu de uitlaat.…
hoe kom je thuis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
341 naar huis over de eindeloze
wegen van angels en verdriet
met ezelsbenen en koperen huid
een rit van droom naar hel
van hier naar daar
van moord en onschuld
van schikken of stikken
in lawines van rozenblaadjes
van beschaving en barbarij
van toen en nu
over eindeloze wegen
van goed en kwaad
hoe kom je thuis?…
VERDWAALD HEMELLICHAAM
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
255 Her poolschip Aurora
vervoert zes professoren
op zoek naar een wondereiland
brok van een gevallen ster
de uiterst geleerde heren
laten hun ingewikkeld
wellicht overladen denken
tijdens de koude reis
wegzweven over de IJszee
bij deinen op golven
ontzag voor ijsbergen
doen nieuwe kennis op
als kapitein Haddock
beschonken vrijuit…
DOLEN EN STEE
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
237 Het meisje groeit op
in een nomadengezin
toeft enige maanden
op weiden in een dal
waar geit en schaap rustig grazen
hun genoegens beleven
mensen en dieren vertrekken
gaan langs lange wegen
over heuvels en vlaktes
naar een ander verblijf
voor korte tijd
tijdens de zwerftochten
raapt het kind soms
wat mooie stenen
of bevallige…
DE RIT SCHENKT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
300 De wijze voerder
van de kleine boemeltrein
rijdt elke dag hetzelfde eind
tussen twee steden
langs enige dorpen
een boszoom en wat weiden
maar
maakt steeds and're reizen
kijkt naar het spel des levens
dat zich dagelijks vertoont
in stille of drukke straten
op wijde groene vlaktes
bij mensen en dieren
altijd zorgt voor
verrassende…
Toerist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
272 ik voel me
een toerist
die reist door
dit leven
en altijd is
er het heimwee
het heimwee
naar huis
want in dit leven
voel ik me vaak
niet thuis…
Op een bed van veren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
284 In slapeloze nachten het dichterschap
geoefend dichterbij gedroomd misschien.
Kleine zus grote broer gewonde engelen
met verre ogen op een bed van veren.
Tussen droom en daad laveren
heldere dan weer bleke beelden.
Wilde ganzen gakken het afscheid
de vlucht van kraaien voor het licht.
Het wenden van de zonnebloem
haar bloei door lucht…
Trein
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
255 willekeurige mensen
zitten vrijwillig
gedwongen in de
voortrazende trein
een groet
een glimlach
een vluchtig contact
voor even
zijn ze
samen op weg…
God, waar bent U?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
385 Terwijl de wereld op z'n laatste benen loopt
De mensheid niet meer weet wat te doen
Daar wereldproblemen te groot worden
Daar de motoren binnenkort kappen
Daar de longen almaar verder krimpen
Oorlog de enige optie lijkt
Terwijl het regenwoud almaar kleiner wordt
Oceanen langzaam, maar sterven
Vliegt de wereld, maar zeker achteruit
In een…
ENVOI c)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
330 Zo hoog verheven ben ik niet.
Liefst blijf ik heerlijk rondcirkelen -
hier De ideale baan.
Altijd zicht op vergezichten,
onbegrijp'lijk dat ik ze versta...
Enthousiast noteer ik ze!
Maar wie zou ze willen lezen?
Verruimende kost voor rijmelaars?
Dat ik Hier aan hen moet denken...
Kom Voyager, buig om, buig om
naar mijn publieke vrienden…