de grijze grafstenen tussen de bomenrij geen vrolijk aangezicht maar hoe het ook zij hoor toch een behoorlijk aantal zangvogeltjes schattig ogend wie van hen zingt het mooiste lied volg met de ogen de kraaien duiven/meeuwen/ zwanen vergeet hen niet straks heel apart kraait de haan vanuit de kinderboederij toch een…

Met snelle pootjes trippelen ze langs de zee steeds net voor je uit…

In gouden tijden voeren schepen naar veel exotische gebieden die listig werden uitgeknepen door weldoorvoede rijke lieden. Op Borneo aan land gezet -om daar hun handeltjes te drijven- dat Hollands volk. De koppen vet, de neuzen groot en dikke lijven. Het eilandvolk kon eerst slechts gapen maar weldra kwamen tongen los. Ze lijken sterk…

Ik zag thans een ijdele gans druk bezig met het toiletteren van haar witte veren.…

Gisteren nog volop gezongen vrolijk in dat levendige koor maar in de sloot aan de overkant klonk het nog luider en mooier dus waagde hij de sprong het werd z'n allerlaatste vandaag klinkt het koor toch net wat anders zonder die ene bariton…

Vleermuis jij vlinder van de nacht rondfladderend in de zomernacht je bent een nuttig en prachtig dier behalve je grote broer: de vampier…

Een ezel ben ik en zal ik altijd blijven, maar wat vanmorgen gebeurde zal ik niet gauw vergeten: een heel zachte en lieve man heb ik gedragen naar de stad die hem ontving vol vreugde. Er werd geroepen: “Hosanna, Hij komt in de naam van de Allerhoogste, Hij zal zijn volk bevrijden”. Er werden klederen op de weg uitgespreid en palmen. Zelfs…

De taal der vogels in urgentie van jouw dromen merels, zwarte kraaien duistere vleugels naar de dood soms ontwaakt er een zombie op zijn grafsteen beitelt hij woorden over liefde er is geen onverschilligheid hoorbaar in het geluid van vogels komt het voorjaar nooit te vroeg.…

het drakenei gloeit in het woestijnzand Rode draak groeit krakend verbreekt het vurige wezen een weerbarstige wand zie, hoe vleugels zich vanzelf spreiden in gekende gebaren kinderen en dichters kunnen nog vliegen op rode draken…

Weer sta ik model ben ik object Staat hij zich aan mij te vergapen Hij sluipt kruipt op zoek naar het perspectief Wij, schapen staan vele malen op de gevoelige plaat Je kunt er een dam van bouwen.…

Visvinnen fladderen door volle visgeulen en bruisende waterwegen, in volle vaart achter aarzelende azen aan. Toegeslagen! Een haak vlijmt ingewanden, au! Vloeiend bloed, omhoog gezogen vis. Pisces natare oportet! Dat is Latijn voor mij! En dan het kind, papa papa! vispijn vispijn! En dan de vis, snel kloppend vissenhart, visogen…

Waar mensen gingen en nog steeds gaan, gingen en gaan we dankbaar met hen mee. Als landrotten verhuisden ze ons, van Azië naar Europa. De wereld verkennen we met schepen. Veel hebben we te danken aan de VOC. Zo werden scheepsratten eilandratten. Nog steeds houden we van schepen. Van zeevogels en van de zee.…

Onderlangs een rijformatie Van ruizende populieren Zwinden zachtjes de wateren En dolkoppig tierelieren Uitwaaierend over de vegetatie Sabelzwarte luchtacrobaten Er met vedergeboren vleugels In een jakkerend stuntgewiel bovenuit Onbeteugelde aubades serenadend Op het salsabil van de wind Waarvan wij abstruus De afglans intueren…

Steile wanden en vismogelijkheid Twee voorwaarden van de ijsvogel Met een in de steile wand slim-gegraven nestgang voor vervolg van kleur Met lichtbruin-oranje gevederde buik witte hals en scherpgepunte snavel is het beestje, opvallend, verdwenen van Rode Lijst Als echt één van de mooiste vogels die werkelijk zeer fascinerend, door zowel…

in de wind bewegend als ware het natuurlijk waggelt grond genageld ter verleiding lokkend wulps de billen wiegend pink haar soortgenoten even is er aarzeling als ruiken zij van list het onraad van bedrog tot uiteindelijk sneller voor instrijkend landen dan de vleugels slaan dons en veren dromend net zo lustig ogend over golvend waterbed…

er staat een paard te suffen in de kou zijn schoften zijn hoog maar ingezakt het schijnt te dromen misschien dient hij de koning van spanje of knelt la reina castiza Isabel haar zachte dijen om zijn rug of dient hij trots een lansier met knevels onder een zadeldek van goudgalon en werpt hij fier met zijn hoeven het spaanse stof op en ziet hij…

tussen huis en water waggelend paraderend het straatje op en neer kijkt kleurrijk gevederd met peinzende argwaan de wilde eend mij op zwijgend verwijt hij stil wat mens toch kijk je nu dat ik spetteren wil zoals ik snateren moet is deductief en inductief de aard toch van mijn zijn alleen onze eieren leggen wij niet zoals de mensen…

nu nog weet hij warm zich gehouden door vleugels wakend om hem heen geslagen die voor kou en kwaad hem hoeden en bewaken nu nog ziet hij is zijn donzen vachtje vaal en grijs en bruin als is hij thuis niet bij het prachtig wit van zijn pa en ma nu nog lelijk eendje maar welkom toch tot eens hij sierlijk is dan zal van nature uit…

groot en machtig als een paard komend uit zomers waterrijk moeras waar zij bomen en struiken aten trekken als koude tijden dagen donder en bliksem het bevroren land op hun hoeven de jagers vluchtend op het noordelijkst van de aarde vinden jaarlijks zij hun schuil bij die altijd wit bebaarde claus voor wie in vliegensvlugge vaart zij de…

in duister de ringvaart gracieus en schoon ligt de kop gevouwen op wit en rein het lijf majestueus de zwaan als is zij dromend haar charme lonkend lokt zij mij te komen tot rond de ogen zwart gelijk in pilotenbril gezet dominant haar ogen vuren afstand of ik vlieg je aan zwijgend dreigend talend zelfbewust zo verdedigt zij als een…