inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over eenzaamheid

1.564 resultaten.

Schulp

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 350
Je leeft omdat je denkt dat je uniek bent dan komen er anderen die unieker zijn dan jij om je uit te leggen dat je niet de enige bent je werkt, je slaapt, eet en drinkt om iets te zeggen over het leven aan anderen met meer geluk je voelt je onbegrepen pijnlijker dan eenzaamheid in de veilige omgeving nu de stad aan de rivier ligt en…

Als het klopt

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 397
Als het klopt hè, dat je terugkrijgt wat je geeft, dan heb ik me omgedraaid en je met de nek aangekeken, terwijl ik alleen maar vriendelijk naar je lachte. Als het klopt hè, dat je terugkrijgt wat je geeft, dan heb ik jou met de meest vreselijke woorden gekwetst tot op het bot, terwijl ik alleen maar zei dat ik snap hoe jij je voelt. Als…
Koppzorg1 oktober 2016Lees meer >

Huilen naar de maan

netgedicht
4.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 373
hij sprak tegen de oude boom maar als antwoord slechts geruis fluisterde tegen de maan maar ving slechts druppels van een passerende wolk aaide zijn trouwe hond ach kon jij maar praten kreeg een lik als antwoord ging naar het aloude orakel hoe kan ik communiceren als ik niet weet hoe en wat ruis als de wind schijn als de maan voel…
geeraardt24 september 2016Lees meer >

11 A

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 351
ze staat te beven voor haar dichte buitendeur ze weet niet meer hoe zij kan binnen komen voorbijganger staat stil drukt op aantal bellen tot eindelijk verpleeghulp bereikbaar blijkt in de hal herkent zij de lift die haar boven brengt…
Marion Spronk22 september 2016Lees meer >

Vriendschap, wat doe jij hier?

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 439
Vriendschap wie ben je? Waar was je al die tijd Voor jou bevaar ik verraderlijke zeeën Waag ik een sprong in diepe wateren Maar waar was jij? Schepen gevangen in vurige doodstrijd Doch zou ik altijd mijn koers voor je wijzigingen Blijven varen tot in de eeuwigheid Maar vriendschap, waarom was je niet hier? Vriendschap, ik gaf alles…

Taal van verdriet

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 346
Hij ziet gordijnen fladderen door de wind stoelen staan door elkaar heen niet kleur aan kleur verdriet staat aan de deur binnen zonder kloppen of aan te bellen hij wil niemand iets vertellen hij wil niet over komen als een zeur verdriet laat zich zelfs tot de huiskamer toe hij voelt zich alleen maar moe een wintersjaal in de zomer verdriet…

De gids is de weg

netgedicht
3.6 met 18 stemmen aantal keer bekeken 492
Met zijn private blutsen en builen is heur oude leven haar dierbaar lief Ze wil het voor de dood nog niet ruilen Nu het door stramme vingers trager vliedt Vrienden verdwijnen, winden waaien killer Morgen verkleint en gisteren groeit Het grote huis wordt solidair stiller Nu de boom des levens minder bloeit De dingen die ooit weelderig tierden…
Eric Vervaet1 september 2016Lees meer >

Vuurtoren

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 439
Als een vuurtoren fier en ferm zo sta je, kaarsrecht overeind zo zie ik je aan de einder licht uitstralend alle kanten op, uitdelend aan ieder om je heen wie kent het donker de leegte binnenin je eenzaamheid, het weifelend begin?…

Grijze zomeravonden

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 396
Overgeleverd aan de luie warmte van het haardvuur flakkert het schimmenspel als obscuren op late druilerige avonduren, doodse meren van sissende zielen tegen een klaagmuur. Een mijmerend zuchten van vale gezichten, uitgeleefd, vergeten en vergaan. Bedwelmende gedachten, waar ze neerslaan: jeugdige vrienden betoverd tot dwaallichten. Een…

Ons doen en laten

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 301
Wanneer niets gedaan kan worden, wat moet een mens dan doen? Wanneer die zware steen toch valt, in onze rimpelloze vijver. Wanneer we schreeuwen als een beest, maar er niemand is die naar ons luistert. Wanneer ons hart klopt in onze keel, en onze ademhaling stokt. Wanneer onze radeloze angst, de zon verduistert. Wanneer niets kan worden…

Handreiking

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 360
en dan rollen er tranen zijn ze van jou of zijn ze van mij tranen der herkenning het diepe gevoel van er alleen voor te staan ze is maar één telefoontje ver…

Langzaam

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 327
kruipt de Stena-line langs de horizon terwijl de zon afscheid neemt van de dag door de zee te kussen een eenzame minnaar loopt langs de vloedlijn wiens voeten omarmd worden door de zee al is 't voor heel even…

Waterval

netgedicht
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 447
Waar het smeltwater in kleine bergbeekjes langs rotshellingen naar beneden dendert zie ik even een vlinder bij het bloesemleven water verzamelt zich in krachtige stromen naar beneden valt het vloeibaar over de rotsrand kletterend in regenboogstromen tegen de rotswand het water blijft vallen door het eigen gewicht en de vlinder die danst in…
mobar1 juni 2016Lees meer >

Maanlicht

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 342
Anders dan de zon Zorg je niet elke dag Voor licht in mijn leven Maar sta je soms Ook niet aan de hemel Achter de wolken Geef je je over En laat je me alleen In het donker Toch denk ik ook dan Ook dan aan jou En hoe jij Verwarmd door de zon Mij eenzaam Laat snakken Naar jou Schoonheid…

Vinden zonder zoeken?

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 396
Voorbij bergen van vragen, wacht een meer van waarheid. Mijn rivier van onwetendheid, stroomt naar een diepe oceaan. Dichters blijven onvermoeibaar dichten. Dolende zielen blijven zoeken naar wegen, waarlangs geen zoekend mens kan gaan. Op zoek naar innerlijke rust. Naar ware liefde en naar vrede. Rusteloos zoeken en op zoek. Naar het…

Werkstraf

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 306
Voel jij het nu ook, dat spook in nabije verte een werkelijkheid die dichterbij komt in het schrijven van verlegen verzen als in een vreemde taal ademt er liefde misschien te moeizaam voor woorden in zinnen die het intieme vertolken van oude dingen die verhalen zijn geworden en zich gewonnen geven in welluidend idioom voor vlees, bloed,…
mobar13 april 2016Lees meer >

Dromen van toen

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 525
Witgrijze slapen omarmen een lief, levendig gezicht een speelse ruwheid verraadt vele onverschillige dagen van ontwapenende ongedwongenheid, zuiver welbehagen verlangen naar weerstand, overbelicht Ogen van zonlicht dagen, half toe, de minnende schemering om een aandeel te houden in vergeten verdriet in leven te houden wat het licht niet ziet…

Verloren

netgedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 406
Witte vleugels breken het prille ochtendlicht aan de einder tussen wolken en zee waar het opstijgt uit het nacht'lijk duister Gedachten rapen schelpen ranke vingers glijden door zand en het zilte schuim vangt dromen waarin alles verloren ging tussen het wit en zwart van woorden Daar buigt de wind zich in haar schoot en zij buigt…
Almaresare27 februari 2016Lees meer >

In alle eenzaamheid (Vader I)

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 438
hij wankelt in zijn gangen met het zoeken naar geluk het hart slaat alsmaar banger zijn geloof al jaren stuk…
Dianah15 februari 2016Lees meer >

Privédomein

netgedicht
3.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 369
Blik op oneindig soms is de wereld klein vier muren en een dak een raam met uitzicht op een blinde muur de buitendeur slechts van binnenuit te openen misschien nog te forceren een eigen cel gemaakt van angst vermengd met desillusie…
geeraardt7 februari 2016Lees meer >
Meer laden...