1.538 resultaten.
Een slok wijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 Een slok wijn
Genieten
Vergeten
Uitgespuugd
Op het tapijt
In een goedkoop hotel…
Het punt in de verte
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 325 Starend van het witte papier
naar een punt in de verte
waar het niemandsland begint
kan zij niet kiezen voor een dag
van de beschikbare zeven
kiest ze dan allemaal
op zoek naar de volgende zin
in het zoekend bestaan
in dit land waar ze iemand is
voor niemand behalve zichzelf
waar ze zwijgt in alle talen
zijn er alleen eigen grenzen
die…
La morte-saison 5 ( slot )
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 268 wrijvend
over een tere huid
verdrijft zij de tijd
nu en dan plukkend
aan het overjarig
Perzisch tapijt
terwijl de regulateur
onzichtbare zuchten
ritmisch begeleidt…
La morte-saison 4
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 404 ken haar al jaren
iedere morgen kijkt zij
tussen gordijnen
als pilaren
naar mijn open raam
ziet ze mij staan
of staart zij
naar een verte
met oude aarde
in gedachten
bij het vallen
van de avond
sluit ze buiten uit
wellicht om pijn
te verzachten…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Onder de Morspoort uit 1668 te Leiden komen
zoete wietgeuren mijn neusgaten opvrolijken.
De stemmen boren door mij heen als pikhouwelen
in zachte mosculturen. Ik moet hier weg, voordat
de wachters komen om mij aan hun speren te rijgen.
Ik hoor ze al komen. Het is pikdonker. Naar buiten,
jij, vagebond, ga bodemloos verrekken, het grijze in.…
Een krachtig medicijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 232 Waar dwaze lieden aan de zijlijn staan
en de branding aan de vloedlijn grenst
Waar koude het nachtelijk uur passeert
en honger mijn droevig hart vermoeit
Daar vind ik nieuwe zin in voltrokken versregels
en schone kunsten in frivole tekens
Daar hervind ik het leven
in warm stromende beekjes
in tuinen van smaragd
Gedistilleerd tot een…
Gerijpt koren
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 211 Een vleugje kind
Aan de rand
Van het bestaan
Waar wind en vaandel
Het gezicht beitelen
In jaartellingen
Die nog zijn te gaan…
zeilmeisje
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 190 de honinghommel zoemt
de karper jongleert in de vijver
hagedissen verlaten hun huid
een waterlelie verschiet van kleur
zwarte slijmerige slakken
ontvluchten de zomer
tussen de buien door
verzengt zich mijn denken
doelloos in het kroos
een doorweekte tennisbal
de eenzame tocht door het bos
schenkt mij geen vreugde vandaag
toch / reken…
Verlaten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 379 De regen breekt je laatste weerstand
en je staakt het rennen, door moedeloosheid
overmand laat je het water in je haar in je kleren
trekken. Trekt een paar gekke bekken omdat je
nu eenmaal een clown bent, maar inwendig
kun je het niet verwerken, ze heeft je verlaten
en je schreeuwt een paar harde woorden,
niemand die je hoort door de wind…
La morte-saison 1
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 274 mijn geest kent
komkommertijd
niet dat hij bezonken rust
of bruist van
ongedurige verveling
neen, mijn muze is
door derden verleid
waarom vertel ik
u dat zo uitvoerig
omdat dit de
bestaande leegte uitdijt
daar mijn aard
neigt naar complexiteit
zoekt hij troost in
het dichterlijke moeras
normaal toch bron
van inspiratie uit…
Levensmoe.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 815 Ik voel me de laatste dagen zo depressief
Ik zie alles zwart en negatief
Ik verzet me er steeds tegen
Ik heb het voor iedereen verzwegen
Ik hou dit niet lang meer vol
Ik word van binnen helemaal dol
Ik zou het liefste willen sterven
Ik ben toch ieders leven maar aan 't bederven
Ik word van dit alles zo moedeloos
Ik vind m’n leven toch…
Perk is
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 net als ik de zoon van een dominee
en beiden verslaafden aan het dichtwerk,
dat omhoog voert tot in de hemelzee,
via wijze vrouwen, niet de kerk
die dood maakt wat zij claimt te doen,
niet de wereld die in onmin leeft,
maar via hun ogen, Mathilde toen
en anderen nu, wordt de ziel doorleefd
van wat het ware dichterschap toch is:
een grote…
Verder gaan.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 227 Als je huilt om een bloem,
die in de knop is geknakt.
Om een liefde die niet kon
en mocht ontluiken.
Een hart, dat niet werd verstaan
je in het donker liet staan.
Zal je toch eens weer horen
dat de vogels buiten fluiten.
Dan stap je uit de schaduw
om in de zon, verder te gaan.…
Ik wil alleen jou!
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 760 Ik wil je gedenken, ik wil je vasthouden,
ik wil je niet missen, ik wil jou
Ik wil je koesteren ik wil je omarmen
ik wil je beminnen, ik wil jou
Ik wil je liefde verklaren, ik wil je ten huwelijk vragen,
ik wil dit alles en wil dat met jou
Ik wil je alles geven, ik wil alleen met jou maar leven,
ik wil dat alleen maar met jou.
We wilden…
Betekenisvolle leegte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 339 Betekenisvolle leegte
Gevuld met tonen van verdriet
De wereld valt samen
Zodat je stilstaand beziet
Ontschermd door tijd
Bestaat alleen nu,
Zonder moeten
alleen moment en puur gevoel
Zonder angst
Ruimte voor essentie
Leegte maakt heldere
Emotie…
Braziliaanse
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 779 Door het open raam het geluid
van de vallende regen
een ritme van druppels
op de bladeren dat rustig maakt
Was jij hier dan konden we
samen naakt een eindje stappen
weggaan en terugkomen met
grote spetters op de huid
Elkaar afdrogen en ontdekken
waar het in het lichaam gloeit
Jij blijft het meisje van Brazilië
het land waar jij van houdt…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
Tot aan die tijd...
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 351 Wanneer je het zwart
van de nacht
in mijn ogen ziet
ben ik er even niet
maar wacht op mij
het donker voorbij
dichterbij
de bron
van het bestaan
waar het hart van
wolken breekt
en zoute tranen
uit een zee van spijt
in rook zijn opgegaan
waar het licht
weer dag wordt
en mijn glimlach
zich uitstrekt
in oneindigheid
wacht…
Zelfvertrouwen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 360 Je ego
Is net als lego
Je moet je zelfvertrouwen
Steentje voor steentje opbouwen
Dat is de hele stratego.…
Vilten voetjes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Smachtend naar het Groene Goud
ontwaar ik vele dromen
In het Maanlicht hoor ik niets
wat mijn Hart vervullen kan
Uren leeg en zonder weemoed
ook de Toekomst is nog ver
In mijn oorschelp heerst de Stilte
van een onbewogen lied
Van diepte en van dalen
Dralen wordt mijn hoogste nood…
Hoor die vilten voetjes stappen
op een harde ondergrond…