Als twee druppels vliegen vonken 's avonds nacht tegemoet Vuurvliegjes lichten immer altijd bij Hoewel hun schaduw reeds de dood vonden verloor te allen tijden de nacht Door subliem samenspel van krach- ten moet nu reeds worden ingebonden door krokodillentranen te plen- gen, nachten te verlengen Hoewel inmiddels poes su- blimeert…

Achteloos sierlijk opgezweept genadeloos vastgeklemd in spanning die jij creëert kreunend zout streelt lispelend mijn tong afgemeten pijn die kreunt om meer Dan gulzig met ogen gesloten papillen de weg begeleiden waar richting is geschreeuwd naar genot in zachtjes bijten duo ontvankelijke performance gebonden zonder zicht puberaal…

Subtiel gegiechel, beroerd mijn fantasie. Beschrijf met poëzie, je weelderig spel. Romance, passie, maakt je dans sensueel. Als engel en juweel, zweverig in chemie. Mooi vol mystiek, breng je vervoering en warme erotiek. Fantasie of niet, blijf je een beleving waar ik van geniet.…

Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn. Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen. Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen. Wat dan gezegd over je achterlanden die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen. Je warme ademt zuivert mijn wonden, als balsem, als wierook..…

In trossen snoep ik van je borsten, zwevend en weldadig stromen ze. Ik aanvaard de beker van je bekken, met volle teugen nip ik ervan, ik smelt. Wiegend malen jouw heupen mijn grofste korrels tot teder. In je mals vlees zwem ik uitgelaten, jouw haren zwaaien me friste toe, sirenend zing je, jaja, ik kom, ik kom al! Met genoegen nestel ik…

Vannacht nog streelde je een koe in India en ik was erbij terwijl je taart at op Judith's verjaardag Met andere armen zwom je naar mij op het eilandje verborgen in het riet Ik zag je wel op het bankje in de boomgaard van oma en opa een familiegeheim vertellen aan je zus ze had de jurk met ruches aan en was niet…

LUSTIG Met alle zekerheid als uitgesproken narcist van onbekommerd lustig enthousiasme lokt mij krokussend de lente doch is het mij onbekend uit wat voor knop ik ben ontsproten dag en nacht eisen mijn lichaam op vlindert mij hoog boven genot naar een moment suprême.…

kijkend in de spiegel ziet hij de jaren die rimpels trekken in zijn hoofd en handen ouder is hij toch dan hij wenst en weten wil spreekt hem de reflectie vergaan is toch de glorie kijk nu toch hoe sjofel geforceerd ook de grandeur van het ooit goddelijke lijf dat hij zo graag verkocht voor deze gigolo oud en moe wiens ogen eens toch…

Een gotische kathedraal is een naakte vrouw op handen en voeten waaronder ik wandel Mijn blik wordt omhoog gezogen tot in het koor, dat wulpse bos van bogen Wierook, ik weet van waar hij komt … esthetische coïtus tussen mo(nu)ment en inkomer…

Op Valentijnsdag kijkt zij in de spiegel smakt tevreden met haar rood gestifte mond sluit haar ogen en voelt hoe zij zelfs nu past bij het vloerkleed en de gordijnen Op hoge hakken stuitert zij uit het beeld vraagt of het zwarte ondergoed wel past onder haar doorzichtige bovenkleed met lange splitten aan beide, ronde zijden…

Zijn stevige handen pakken mij op een veertje, hij glijdt langs mijn lendenen en leert mij zijn opwinding kennen ik ben allang versmoord voor het eerst laat ik mij volledig gaan remmingen heb ik niet meer nooit eerder gedaan ik wil nog een keer maar als ik dan in zijn armen lig voel ik een onbegrensde vrede ik verlang naar meer meer liefde…

Ik verken jouw heuvels en jouw dalen jij bezoekt me op m’n top we fluisteren elkaar verhalen de leugens liggen er duimendik bovenop Toch hindert het ons beiden niet de helse vuren in jouw kloven zal ik met mijn vuren moet doven door Vesuvius die ze met z’n lava overgiet…

Ze spreidt haar benen op het geproest en gehoest van alwetende zeeschildpadden De vleesparachute ontvouwt en knuffelt en zoent wolken en spoken zilt reptielenzaad Het leven verstikt zoals de marsepeinen deken die de ingewanden van een bruidstaart bedekt Depressie is zonovergoten en door de goden gebracht Zij versieren alles met…

een helderziende man uit Schouwen die kon het alleen maar bij vrouwen maar wel zonder slip en hij las dan lip en liet haar de uitkomst herkauwen…

Op een goed moment zwachtelde zij mijn hartenpijn orgaan, op 't moment, vlak voor 't dood dan bloedt haar pracht-naakte huid prikkelt mijn speerdozen haar tepels figureren zon en maan in allesbehalve ballen licht. Gericht nadert mijn lans haar binnenzee die kabbelend op een stormvloed wacht van slechts gesproken woorden heftig-vruchtvol…

redeloos dagen zij de zinnige lusten smeulend eerst maar snel al met vuur en vlam wakkeren zij de passie tastend verleiden zij in gedane beloften geen rede te vinden die weerhouden wil wat lokkend aandrift tot zinderend geluk wee maken zij de reine gedachten met zwoele fantasie die in kolkend bloed gekmakend raast door lijf en leden…

soms durfden we maar nooit alleen met luid bonzend hart langs luchtig geklede dames in schaars rood licht... van levensgroot bloot schrokken wij ons dood…

ik zal je lieven - zei je maar eerst zullen mijn ogen strelen dan ik zal ik je kussen stelen en je hield woord de nacht ging over in de dag jij bent de hemel en de aarde zeg je ik ben ‘senang ‘ met jou’ en ik - ik herhaal je telkens weer...…

jouw hongerige ogen raken welvingen beroeren plooien zij heuvelen en dalen in jouw ogen zal ik meegaan van eb naar vloed en omgekeerd elke beweging zal ik volgen samenvallen met al wat er is aanzwellen zal ik met jou tot bliksem en vuur hartstochtelijk zal de nacht zijn huid na huid wegrukken huid - na huid - na huid tot enkel…

Wellust in sprookjesland! Sneeuwwitje, nymfomaan Vind in een triootje Zelden meer pret Want zij, bedreven in Dwergenerotica Zoekt haar bevrediging In het octet.…