kille wind waait over een kale vlakte de luwte lijkt onvindbaar ver alsof de zon door de wereld zakte liefdeswarmte iets van lange her…

Als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens maar laat me gaan onze wegen liepen niet parallel ga je eigen weg en blijf niet staan. Al leek het nog zo mooi het is schluss, voorbij, en we moeten verder allebei zonder wrok zonder denken stil elkaar groeten. Misschien wacht een ander ons om toch nog wat geluk te schenken maar vergeten zal…

Kan wel zeggen tegen u de dooi komt eraan en voorbij de koude dagen, nachten De wens naar een Elfstedentocht voorlopig uitgesteld en februari komt er stillekens aan Heb u niet lief, deel slechts de warmte in deze koude dagen het kriebelen van aanwezigheid…

Ik heb met jou gewandeld door het koren stilletjes, niemand die ons kon horen wij wandelden door een witte mist zonder dat iemand het ook maar wist wij waren naamloos omdat jij dit verkoos ik ken je lichaam kende ik nu maar je naam.…

Ik ken alle kamers in dit huis ik ken de gordijnen die er hangen ken zelfs het stof dat op de vensterbanken ligt ik keer me naar jouw gezicht en ik ontwaar een vreemdeling de ogen, de huid, het haar ze zijn me onbekend terwijl ik weet dat ergens daar jij er moet zijn ik ken alle kamers in dit huis blindelings loop ik er door heen er…

Gevoelens als die uit jouw brief waarin jij zo naar mij verlangde hadden iets magisch in ‘t voorbije van lang gekoesterde eenzaamheid in het directe van mijn intellect vond je nauwelijks de beelden waarmee jij jouw ratio verkende dikwijls sliep ik in een droom al sprak mijn hart wel vaak een waarheid in beeldentaal die jij verzuimde…

Ik heb mijn hart ferm gesloten voor het geval er een ander binnen komt geslopen en ook al klopt hij hard ik laat hem buiten staan alleen jij kan zomaar binnengaan je bent gegaan maar ik weet het zeker je hebt me niet verlaten.…

Je kijkt me aan met een mistroostige blik, in ademnood lijkt je de dorst doorgeslikt uit dromenloze vaten en dreigt de laatste slok je te verstikken. Handen om de wederzijdse keel, los van het doel niet overeenkomstig het gelijke brood te willen delen, ideeën niet reëel. Deze worsteling mag je vrezen, droefenis die uit een…

Er tatert een monstertje op los de parkiet tjiept treurig tjiep zijn vederen vallen langzaam uit de poes luilekkert in de zetel Wachten of de pilletjes gaan werken een Nieuwjaarsdag om tegenop te zien handen schudden, kussen geven uitspreken van onbegrijpelijke wensen Denken aan iemand van vroeger, die meer en meer uit louter herinnering…

leg mijn hoofd in de couveuse met alleen wat warmte en veel rust het was lang het was zwaar tussen scherven in het mulle zand waar het wel deerde wat ik niet weten wilde dat het pijn doet zonder jou leg mijn hoofd in de couveuse voor wat warmte en misschien wat rust maar dim wel de lamp sluit de gordijnen het vertrouwen…

De kaarsen brandden muziek klonk zacht De kinderen lagen op bed Zij zat te spinnen op de bank Dit was het juiste moment dacht hij en kwam, sluipend als een roofdier, langzaam op haar af Deelde zachte tikjes uit speelde open kaart het was hem overkomen.. wilde geen geheimen voor haar Ze sloeg niet terug stom en lam geslagen In bed…

stralen in de nacht; je ogen hebzucht, verdacht, macht ik ren naar de gracht; je ogen duister, honds, doordacht geen hoek meer om te huilen ik schreeuw zonder kracht; je ogen veracht, ontoelaatbaar, niet zacht dan trek je mij de diepte in met waterige ogen…

Al vanaf het begin de eerste glimp Niet na het eerste contact en ook zeker Niet na de eerste kus Echt mijn gevoel dat in de meeste gevallen een loopje neemt met de waarheid Raar zijn de waarden, naar haar normen gevormd Onzinnig 't verdriet Stompzinnig die liefde Eigenlijk genegenheid Verrassend aanwezig door Aangedaan verdriet in…

als je denkt een schuilplaats gevonden te hebben goed beschut en veilig warm ver weg van de leugen de stad de angst de leegte de droom de starende voorbijgangers ver weg van wolken trekkend het land in ver weg van de…

kleuren bij haar van nummer negen zo leuk bij het behang het getik van hoge hakken en geile gilletjes passen perfect bij zo’n madam nee, zij is niet blond maar wel strak in de verf gezet, daar houdt hij van tegenwoordig dan, hij drinkt nu rode wijn, draagt een pullover en zij pinkt pluisjes uit kasjmierwol de uitslover, weg met…

er was eens... zo horen sprookjes te beginnen vreemd hoe zinnen zoet ingeslikt losgekoppeld gaan stollen in de maag bij ’t laatste treffen jij diezelfde blauwe blik beneveld bij de gedachte dat wij ik denk het zou ’t einde moeten zijn er was eens...…

(Ter nagedachtenis aan J.) Vege tekens heb ik op je graf geschreven Een goed bewaard geheim uit een houten hart gesneden en neergelegd Als vermolmde takken verwaaien mijn geheven armen in de mist Er knarsen stemmen onder oeroude stenen vandaan die woorden lichten Ik slik mijn tranen als roestige degens om niets prijs te…

Een wat gebogen en slobberig man een intellectueel met een studeerkamer waar hij verstrooid in rondloopt, bladerend in boeken en papieren Hij ziet me zitten -Wat kijk je toch? Och... Iemand tussen boeken in gezeefd groen licht Bedaard en wat verlegen Had ik maar over zijn kaalhoofdigheid gezwegen Hij is kaal Hij is vrij stil en snel…

We waren eigenlijk al tijden geen stel meer maar nog wel tezaam en wie van ons nog monogaam was, was bepaald niet te benijden. De korte tijd van ons bestaan kon ik jou en jij mij wel lijden om zo de leegte te bestrijden; het was goddank ook snel gedaan. Ach, zo’n verzuurd retrospectief maakt wat ons pijn deed beter draagbaar, al blijft…

Ik wil ze verwijderen, die oude mails. Het zijn nagels aan mijn kist, die loze beloftes van jou, de ik-hou-van-jou-tjes. Hoe lief ik was en zo. Maanden lang heb ik gezorgd dat er elke morgen een gedichtje voor je was. Zo kwamen we dan bij elkaar. Het was fijn het was gezellig Gut, en ik met mijn stomme kop maar denken dat het echt…