ze waren er de bonte bloemen luisterrijk in een mysterieuze nevel warme harten heilzame blaadjes als lichten in de schaduwtijd droegen glansloze broze vlindervleugels naar de zoete nectar een keur van vruchten ze waren er als een fleurig boeket met zorg heb ik ze in een vaas gezet…

mijn herinneringen, het zijn goede zwemmers. ze drijven vaak ruggelings en kijken je recht in de ogen als marktkramers tijdens het middaguur. ze gaan de weg van het oude huis, de kamer waar de dode lag, de vader van mijn moeder, de neef van ooit Vlaandrens meest verlichte dichter Bert Decorte, lag zo dood en sliep zich naar die vreemde…

Steeds meer mis ik de gedichten, die mijn voorouders niet geschreven hebben. Hun poëzie van vreugde en verdriet. Vandaag moet ik zonder hun verhalen leven, verhalen, die door de tijd vergeten zijn. Nu ken ik hun levensmoed en angsten niet. Hun meningen niet over kwaad en over goed. Hoe zij moesten vallen en weer opstaan, temidden van de…

Na 't uittrekken van wortels uit de gezamelijke tuin kwam de verjaardag weer naar boven. Een euforie bijna jij binnenkomend in ons oude huis je broer, een kijken hoe 't was veranderd. Toen stapten we de deur weer uit, de lage instap in, 'k moest helpen en eenmaal daar, hulde je j' in een lange wollen jas en ruime zwarte pet, gehaast…

Luitenant-Kolonel in het Belgisch leger, was mijn peetoom en die heette Pol. Hij hield van een borrel en heel veel lekker eten. Kortom oom Pol was groot en bol. In het Luikse woonde hij met mamma's zus. Keurig getrouwd en éne zoon. Hun huis daar hing vol klokken, hij vond dat heel gewoon. In de kelder lagen flessen, met etiketten óh…

We timmerden jaren aan het kader waarin we elkaar te lijf zouden gaan en zoals het hitsige katers past werd de de arena netjes afgeplast Was jij de Grote oorlog en strooide je kwistig met Yperiet dan was ik minstens Zuid-Vietnam en schuwde de napalm niet Zo vochten we als dolle honden reeuws en destructief Hoe vreemd, want op de…

De sneeuw viel buiten zacht, Minet mouwde voor de keukendeur. Het was tegen kwart voor acht. Warme chocolademelk was de geur. In de achterkamer zaten wij, de schuifdeuren dicht, de voorkamer koel, Pappa met een caballero en de krant er bij, Mamma met een kruiswoord in haar stoel. Mijn broertje en ik speelden op de grond, dinky-toy's en…

Wat houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier…

Voor Mila Op het rechte pad Groen aan weerszijden Werpt het rad zijn schaduw Hoe regelmatig draait het Rustig haal je adem, zelfs De ganzen houden rekening met je Geluidloos promoten ze groei De zon in de rug trek ik de kar Dat je de mond van je moeder hebt Gebarentaalt het riet De wilgen vormen een erehaag Die niemand beknot…

achter de nevels van de tijd zwijgende voorouders die naar ons kijken zij weten van ons zoeken klungelig reiken naar graantjes van geluk nu het daglicht krimpen gaat wordt de nevel dunner zijn zij meer nabij aardse afgescheidenheid door zwaarte van materie zeulen wij mee…

nog altijd ruik ik de angst van onze jonge lijven zo klein als wij waren luisterend naar haat wij kropen in de verste hoeken en door het raam leek de maan ons te zoeken om wat verlichting te geven aan ons bestaan…

er hangt een familie om mijn nek de ene verdrietig de andere gek ze schuilen bij mij en ik bied ze hulp bij de een droog ik tranen duw een ander uit zijn schulp voor de een doe ik boodschappen bij de ander maak ik schoon ik draag ze al maanden het lijkt zo gewoon maar er zijn van die dagen dan wil ik niet meer ben ik moe…

Als kleinkind wilde ik zo graag, groter dan mijn grootvader zijn. Als oudste zoon moest mijn opa, na de dood van zijn vader, kostwinner worden. Moeder verkocht heet water en vuur. Opa werkte in een stinkende fabriek. Twee oorlogen en de grote crisis, heeft hij moedig overleefd. Nu we even oud zijn besef ik pas goed, dat ik onverdiend…

loop langs het tuinpad van je vader en geef hem eer stop wel de oren dicht van je herinnering hoe hij schreeuwde zeg dat maar niet nu je het even zegt niemand zal het horen behalve de vogels en de apen die krijsen…

Zonder toestemming ruim ik de karkassen op, want ik ben ineens de vleesgeworden leiding. Als een haan die victorie kraait ben ik wakker geworden uit een droom, waarin ik aangemoedigd word door hen die mij liefhebben. Door mijn vader vooral. Hij laat het dienblad vol rijkelijk bier rondgaan over de toegestroomde menigte. Mijn linkerhand…

Een koningshuis hebben we al twee eeuwen in ons land Radio TV en krant melden hun toespraken bezoeken als de bliksem De roddels, jurk en mantel in papierdunne bladen de kosten van hun optrekjes de baten van hun plezierjacht en hoe galant zo'n vorstin zwaait en haar gemaal minzaam lacht Wij gedenken en herdenken in praal…

ik heb de schaduwkanten lang gezien dacht dat zij het echte leven waren de jeugd werd er al heel vroeg mee omgeven toch speelden wij zon klein geboren mochten wij pas laat de stem verheffen op hun manier gaan overleggen weerstand was hun zekerheid in generaties opgebouwd maar wel in een vooroorlogse tijd wij zochten openheid en…

met m'n kleindochter sta ik voor de spiegel ze herkent zichzelf niet maar na enige aarzeling draait ze haar hoofd om naar mij in de spiegel zie ik iets unieks: ze begint te denken niet eens over haarzelf maar over de wereld die nog wel zo klein is als iemand die haar draagt in de spiegel en in het echt…

papa, we leren hoe we verliezen omsmeden in overwinning hoe we verdriet kunnen kneden tot het vreugde wordt we ruiken nog altijd de geur van kruiden en jasmijn we horen nog altijd de duiven koeren op het plein papa, we leren om onze tranen hun weg te laten gaan we komen thuis, papa…

Vuurrode Na de scheiding van de moeder werd mijn vuurrode haar 3 dagen nat gemaakt door de boerse kraamhulp. Rood haar, geen goede grond, dacht zij en trachtte de schok van de ouders na 2 zwart en 1 blond voor te zijn. Op de 4e dag viel het doek voor haar,mij, kreeg zij ontslag en ik, 1 vuurrode, op schoot genomen.…