Hoe ik wandelend wachtte, ziel onder arm op voordeelurentijd, langs half verlicht terrassen doolde en open winkels, door gangen, op trappen in inruilboeken staarde in stationshal, ' k een jonge vrouw zag in een mooi groen pak, toen mezelf bekeek in een etalage, gedateerd ik leek in een rage een kledingwinkel binnenliep, maar nee, wat…

ergens ligt nog een verjaardagskaart te wachten op het moment dat samenvalt met achteloos verstrijken van toekomst het nu is eigenlijk nooit zoals ook elders hier niet is steen duurt voort als het stof verwaaid is volmaaktheid is nergens geluk ligt altijd in een grensland…

Twee rechten pal en evenwijdig besloten op reis te gaan, Lino samen met Lina, de een dik, de ander fijn. Zij hadden gezworen met de hand op hun hart, elkaar nooit teveel nabij te komen en steeds een gelijke afstand serieus in acht te nemen. Zij wilden ver weg het universum in, de heldere sterren tegemoet. Maar na een stuk of tien lichtjaar…

Deze dagen geven geen omhelzing van een zomerwind al is er veel dat mijn leven kleur en glans kan geven. Op vleugels van verbeeltenis van een onbevangen kind heb ik in mijn gedachten veel aan jou daar geschreven. Op vele korrels goudgeel zand schreef ik je naam al blies de wind uit volle kracht en al haar macht, langs heel de Zeeuwse kust niets…

vanochtend mochten wij nog eenmaal de dag vertalen, in volle vlucht, adem achter glas nee, regen doen verwateren tot vergezicht dit bracht ogenschijnlijk geen geluid voort of een gat in geschiedenis, irritanter dan een vlieg pas morgen zullen wij blijken te hebben bestaan…

verlangen het perpetuum mobile rusteloos draaiend traag kantelend houdt het zichzelf tegen het licht wat wil het in welke naam dan ook hunkert het naar waarachtigheid zoekt het als water naar het laagste punt verlangens hebben veel om het lijf soms vaker zijn ze de kleren van de keizer…

ze houdt haar hand onder haar gedachten ze steunt op de vogels en leunt op de zee haar oren laat zij hangen naar het wisselen van seizoenen haar haren naar de stem van de wind zij is de vrouw zij is het kind…

soms dwarrelt een mens in stukjes uit elkaar onvindbaar zwevend in het universum niet al het gebrokene kan men helen spits je oren als woorden zeldzaam zijn ooit was poëzie alleen maar een stem…

het universum zei: hier is zij hier is de stilte stil in de hoofden intense tinteling hier is de stilte in het jaar 0 verwondering de tijd groeit in stilte eenvoudig het binnenste dwarrelt binnen ontroerd dichtbij droombeelden nestelen zich het ontbreekt aan niets dit is alles het is mooi geweest…

wanneer ontstaat een huis … als de fundering is gegraven en is volgestort met beton als de muren op hoogte zijn gemetseld als het geheel onder dak staat als deuren en ramen zijn geplaatst of als je de sleutel krijgt uitgereikt? wanneer ontstaat een mens … als de conceptie heeft plaatsgevonden als de eerste foto van de vrucht het daglicht…

Achter ons doen we de deur toe en trekken ze de ladder op dood zijn de schedels die knarsen op de vliering onder de pannen achter het luik een knetterende wind van stemmen die gepoft zijn het kaf uitgestrooid stuivend het zand de zee is een zeil dat schuift over het zijn tot petroleum de lijken tot petroleum winbaar en de winst van…

Wat is er beter om vlak bij het vuur, bij de ijzeren bron de aarde te zijn, ondergedompeld in water, om te verdwijnen in de nacht van de sterren? Hoor de roep van de meeuw in de rode lucht van de zon. Voel hoe de aarde wentelt. Het is tijd om de zee in te gaan.…

WREDE SCHOONHEID als onze lichamen weer zijn gereduceerd tot onbezielde atomen en het profiel van je voetstappen langs de oevers van de tijd is bedekt door het sediment van miljoenen jaren zouden wij elkaar herkennen als we in de hemel zouden zijn? of, zullen wij weer vreemden zijn zoals van voor onze ontmoeting? zoals van voor de geboorte…

Nergens klinkt geluid zo iel als waar geen bomen bergen of muren zijn in eindeloze ruimte van een ziel waaraan elke hoop is ontnomen enkel ontluisterd in pijn. Nergens klinkt geluid zo iel als over verre vlakte waar geen weerstand of strijd overwinning ten offer viel het leven tot de horizon vervlakte elke roep om hulp verzand.…

niet de tijd verloopt maar wij verlopen tijd is het water waar wij in zwemmen naar later tijd maakt zich nooit druk slijt nooit of te nimmer heeft niets te verduren kan niet stuk om de hongerige vragen over haar te stillen om onze plaats hierin te bepalen omdat we antwoorden willen daarom seconden minuten uren dagen de klok loopt…

Voordat sapiens het toneel besteeg Buitenaardse wezens daargelaten Wie hield er de kosmos in de gaten Eer hij sjoege in zijn koppie kreeg? Bevroedde er iemand de wijdse afgrond De onmetelijke uitgebreidheid Van een ruimte die alsmaar uitdijt En wonderbaarlijk nonstop bestond Alvorens ogen ook maar iets ontwaarden Vorsend door kijkers of…

Waar wolken treuren In egale grauwheid Huilend tranen Storten Als een lijdend Somber verdriet Troosteloos de einder Tot vaagheid Verschiet En de wereld Zoekt naar warmte Straalt toch licht Van de zon In kleurrijke bogen Op donker verleden Hoop voor toekomst…

als je je weg in de eigen Melkweg niet meer weet als je bent verdwaald op zoek naar de waarheid die jou heeft achterhaald als je het juiste pad vergeet en niet meer weet hoe kom ik uit dit dal waar het toch ooit eindigen zal nestel je dan tussen de sterren overzie net als hun alles van verre en ervaar samen dan de ware bedoeling…

Hij hing met zijn leven in zijn lichaam met een overgeërfde kapstok de traditie een tortelduif vloog door zijn hart het gat er in moest nu wel gevuld dus trouwde hij een extra kapstok ook het goedgebekte hing hij over zijn vrouw’ s schouderstukken Veel viel mee en ook veel viel tegen zijn kleren slechts af te vegen de onmededeelzaamheid…

Woorden en letters dansen voor ogen geven mij rust noch duur drijven tot vormen van regels en waar vroeger mijn tred vol kracht nog was neemt nu mijn brein langzamerhand het tempo over. Het is geen plaag, meer verandering van actie een statisch voortgaan in bewegende belangstelling het goede gevoel, te zijn, niet meer te moeten maar des…