3.060 resultaten.
In His Image
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
286 Overal door de wereld
Zwerven de snippers rond
Van toen god
Zijn foto verscheurde…
Mocht u anders beweren?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
204 Een mix van gedachten verscheurd door
een onvervalst gevoel, waarin de sporen
van het Dante’s hel niet gedogen zal en
voorbestemd haar kroon zal dragen in
een tijdloze apocalyptische tragiek.
Verslagenheid zoals het werd gedeeld
in elke era weer wordt geproefd,
tekens dat alles opnieuw gedroomd
zoals het is niet zou moeten zijn wat…
Wachtkamer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
209 in de wachtruimte
staat je leven
on hold
zoveel gescrold
maar niet gelezen
altijd er doorheen sjezen
in de wachtruimte
leer je staren, bedaren
de touwtjes van kostbare tijd
uit handen geven
wijzer, grijzer
wachten op het verlossende woord
“ komt u maar”
laat je even ongehoord
compleet gestoord
je beurt voorbij gaan
in de…
Onsterfelijk?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
260 Mijn lemen voeten in de levens oceaan, een ode
aan vergeten goden en op de longen van de wind en aan
perkamenten wijzen in de as van vliegend vuur , schimmen
die elkaar in geblinddoekte spiegels omarmen
de aarde kiert door de magma van haar vruchtbaarheid
brengt spijzen op de plank en ook van niet ontdekte plagen
de oude magiër tekent de…
Stand houden?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
213 Kompas loopt uit het verstand,
als de kleine ruimte ergens
tussen staan en vallen hangt,
met de hakken in los zand
verstilling van de muggen
boven de vennen, de jacht
op de zoetste smaak van bloed
de lijnen van de tocht worden
onzichtbaar, een snaar
die in zichzelf trilt, de toon
te luid verhaalt ,
de horizon eist de beeltenis…
Toekomst afgeworpen?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
228 Afgeworpen in de tijd
in een doel wat heiligt,
door innerlijke strijd
decennia gepijnigd en
gestenigd, oneindig
rollen stenen af en
aan om in het volste
uur van de waarheid
tegen elkaar te slaan.
Vonken reinigen de wedloop
van een fossiele natuur als ik
doelloos dans rond mooiste
keien van de top , al het slechts
het kleinste deel…
Deze dagen 6
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
271 Bijna altijd is er ergens wel
een venijn van pijn
door een verlies,
een kies, iets in je lies,
een nagelriem of striem
of dat je iets verzwikte
of kwam dat door je dikte?
Eeuwig het gevecht door ons gestreden
onthouden, weten waardoor we toen leden
niet nog een keer, o lieve god
en bidden tot de Heer.
Maar dankten we weleens
als…
Onderste steen?
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
185 Kraaien mengen zich met zwervende gedachten
laverend op de duizelingwekkende toon van de wind,
zijn hoon wuift alle vooroordelen weg, hij heeft de
gestolen zielen van een illustere wereld ingelijfd,
het verhaal uit de ruïnes van het verleden zijn snel verteld,
het jaagt op de overgebleven wolken van beschaving
wat dood leek komt tot een…
Grenzen bereikt?
netgedicht
4.7 met 7 stemmen
240 Roest klopt in het
mechanisme van het
aan ons aangemeten
uurwerk, het lijkt even
stil te staan, het reinste
bronwater aangetast
getapt uit het bloed,
waarin de waarheid
afbreekbaar wordt
reeds voorspeld in de
oerziel, afgedaan als
onzin, klopt het aan
de poort, vaak ontzegd
en komt het ijkpunt
dichterbij waarin ik
droom…
ravijnen dichten
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
250 tussen de plek
waar je rekent
en die waar je
medelijden voelt
gaapt een kloof
is rekenen
slechts uitgekookt
doortrapt en
medelijden soms
berekenend?
rekent het hachje
zich niet alleen
rijk en slaat
Agape soms een
brug over het ravijn?
zet je rugzak vol
vergaarde spullen
even neer
neem de tijd en
pak hem uit
niet…
Blinde vlek
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
267 in kleurenbeeld
versleten, vergeten,
vergeelde waarheid
onaangekondigd dwars door tijd
het papier is verfrommeld
er is mee gerommeld
zwart loopt over in wit
als vergeeld wordt gedeeld
gladgestreken en geheeld
resteert een ingelijst portret
gezien en teruggezet
blinde vlek…
Stiltebankje
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
340 is meer dan niets horen
voorbij aan geluid
van rumoer, onrust
van het bonzen in je hart
van het wachten
om in stilte vrede te vinden
Stilte
is meer dan stil na de donder
na de laatste slag van een klok
en de storm van een kruisweg
bij de laatste ademhaling van leven
hoorbare stilte bij een kruis
voelbaar …..
stilte gaat verder dan sterven…
voor wie het ziet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
328 de rivier weet
van lopen
de weemoed
kent ze niet
het verlangen
weet van stromen
zichzelf bevatten
kan ze niet
het water draagt
de weemoed
wat ze wiegt
weet ze niet
het verlangen
herhaalt zich in
het stromen
voor wie het ziet…
Onverlicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
270 Naderende donderbuien
storten tranen in mijn ogen,
omfloerst met rode randen,
zie ik mijn omgeving niet
versluierd, in alles wat we
hebben in een natuurverschijnsel?
of een telkens terugkerend verdriet,
of blijft de magere hoop
bevestigd aan een blijvend
onvermogen, als leeuwerik
die z’n blik verheft naar
een loden lucht en een…
Surrealistische gong?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
242 Ergens moest je zijn
en overal ben je, kijken
we achter de schermen
van de dood? In alles
te willen sterven om
weer op te staan als
vluchtige gedachte
altijd op de achtergrond,
zucht uit de surrealistische
werkelijkheid ontvlood, het
van je af te willen schrijven,
wat klinkt alsof het nooit
geschreven was, gevat in een
woord wat…
Mantel van?
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
279 Het heden waarover ik struikel,
een dunne waslijn aan de
horizon, die al eerder
overspannen was,schrikdraad
waaraan de alom aanwezige
schaduwen hangen, ik spartel
tegen, verlangend naar een
integere engel die bestaat,
ons het onzichtbare verklaart,
terugkeert op haar schreden
wordt ik door tijd en ruimte en
onder een mantel van…
Balans in het extreme?
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
220 Onze wereld uitgesneden
langs de sjablonen van het
het onzekere, fantomen opgeteld
ingelegd met specie van het leven
waarvan de bouwstenen in los
verband staan, zonder troost
van de vanzelfsprekendheid
niets dan het dode licht
erboven, al wat ons verplicht
raakt uit evenwicht, lijkt
van de aarde losgemaakt, een
onzichtbare schaduw…
Maatstaf?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
235 Boven de doden staan, een
handreiking naar het eindig,
zoals ze vroeger leefden, zijn
de overlevenden van nu, hun
schaduw gisteren vergeten, we
dragen de baar naar eigen inzicht,
en zonder het te weten, schijnt
de zon in ieders draf, de dood
als maatstaf wordt gemeten, werd
voor diegene, die de waarheid denkt
te hebben geschreven,…
Deze wereld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
323 Ik voel me na die tijd
niet zoveel jaren verder.
Ik ben nog steeds
wie ik toen was.
Ik vrees: zo is het ook
met deze wereld.
Als ik voor haar spreken mag:
ze komt niet verder, geen trap.…
De menselijke maat?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
289 Als de maan en maat vol is
het seizoen gerijpt en de uren
gunstig staan, werk ik een
aan een nieuwe symfonie,
een universele ouverture,
waarin iedereen wordt beloont
in de speling van haar natuur de
symptomen onderhoudt, compositie
uit het slotstuk in mijn repertoire,
ontsproten uit melancholie en de
mythen van de 'coleur locale…