306 resultaten.
Ode aan de Leegte II - Kosmos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
364 De zon begeleidt en dirigeert
planeten en myriade manen
ten dronken dans in cirkelbanen
het multiversum musiceert
In mechanische melancholie
baadt de ster die verder kwijnt
haar helderheid - tot ze verdwijnt
vervalt in vale apathie
De celestiale schemering
een schaduw sluiert Edens Hof
de grote Godendeemstering
herleidt 't heelal tot…
Hemels uitzicht
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
342 (Eclips; silhouet)
Soms ligt de maan mij
absoluut niet
is dwars en geniet ervan
mij publiek te schaduwen
niet altijd stelt het heel veel voor
maar soms, dus af en toe
bederft die bal compleet
mijn doorgaans hemels uitzicht
zegt dan slinks tussen neus en
lippen door dat het niet anders kan
figureren doe
ik dan voor slechts…
Hemelruim
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
330 Een krijtwitte streep
doorkliefd het onbevlekte
hemelgewelf.
De eenzame, zwijgende kist
zoekt de ruimte.
Zacht geronk bereikt
de wazige aarde.
Zilvervlokken op het glas
worden traag zichtbaar.
In de verte gloort
de horizon als
trillende schuim.
Getuigenis van zinkende
getijden.
Individuen opeengepakt
staren naar de
verzonken…
De geschapen aarde
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
527 Ooit werd de aarde geschapen,
door welke God dan ook,
ooit was er een begin,
door wie dan ook.
Eens stond iemand aan de start
van wat we nu onze aarde noemen,
dezelfde aarde die we
in alle toonaarden roemen.
Toch zijn we niemand uitgezonderd,
met zijn allen doende,
de aarde, zoals we hem roemden,
langzaam aan naar de knoppen…
Sterrenstrooisel wacht
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
480 Hier in het grijs van de voortgaande nacht
bespeur ik zwak mijn naam in kabbelschijn
van water dat op sterrenstrooisel wacht,
voor ogen als een richtpunt hoopt te zijn
tegen scherpte van diepgevoelde pijn.
De wolkenlucht blijft het plan verstoren,
straks gaat maanlicht daar ook in verloren,
heeft duisternis opnieuw de overhand.
Genadig toch,…
Hier en daar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
469 Het verschil van hier en daar is,
dat ik hier kan zien
en daar
komt mijn gezichtsveld niet.
Het is net als met de oceaan,
de golfjes op het strand,
spelen met je voeten,
die zie je nog wel gaan,
maar die immense sloot,
tot aan een volgend land toe,
dat zie ik niet,
dus van hier naar daar,
is klip en klaar,
een ondoenlijke…
Worden we sterren, na onze dood?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
355 Worden we een ster,
aan het firmament
als je niet meer op aarde bent?
Zwermen we om zon en maan,
of zien we die dan niet meer staan?
Gaan we verder in het heelal,
het wordt zeker weten geen tranendal.
We worden een ster,
aan het firmament en jij,
die het niet met me eens bent,
ga de andere kant maar op!…
EINDE VERHAAL
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
343 Al eeuwen jagen wolkenluchten
Voorbij wijd open mensenogen
Staan veelbelovend regenbogen
Boven te vaak geslaakte zuchten
Laat oorlog vele volkeren vluchten
Kust schaduw zacht het onvermogen
Verschijnt de zon te opgetogen
Gaan er hardnekkige geruchten
Dat ooit de aarde nieuw zal zijn
En haar bewoners welbewust
Niet meer gehinderd door hun…
regen na een warme dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
406 nu valt opeens
de regen op mijn balkon
die komt ergens vandaan
en gaat weer verder naar elders
terwijl de bliksem inslaat
en de donder rommelt als een maag
een scooteralarm gaat af
in de straat vol regen en heimwee
je kijkt omhoog
naar de bewolkte lucht
en je denkt aan het heelal
en aan morgen en aan een paar vrienden
en de…
Ons heelal ontwaakt....
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
309 Betekenis bewijst,
dat onzin niet bestaat.
Waanzin toont aan,
dat betekenis onzin is.
Ons heelal kent geen getij,
en dijt daarom wakker uit.
Wanneer ontwaken wij?…
Sterrenstof
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
485 Een licht van fluistering
daalt neer op kleine schouders
vertelt een mooi verhaal
van voortgang door 't heelal.
Hun tijd lag nog omsloten
bij sterren en planeten
maar stuurde steeds zwak licht
door diepe duisternis.
Na eeuwen stille voortgang
kwamen zij flitsend aan
lieten een droom ontstaan
door vallend uit te gaan.…
Geheimschrift (VI)
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
431 Omgeven
door stralen is
'het Oog van God'
het alziend
Oog, zwevend
door de kosmos
vrijwel alles
mag, zonder
echte ingreep…
Geheimschrift (V)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
337 Een zeer bij-
zondere wolk
'de Hand van God'
een pulsar
wind nevel
Geëxplodeerd
daarna geë-
volueerd
Supernova…
Sierlijk straalt er zilverlicht
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
737 Mijlenver en hoog geheven
straalt een ster haar zilverlicht
Nog houd ik mijn loof gebogen
leef ik in iets ongewis
Zouden stille hemelogen
waken als ik slapen kon?
of heeft liefde mij bedrogen
Zing ik schaduw ‘s heldendom?
Nu de wekker star blijft steken
en mijn ogen zwaar vermoeid
halfbewust de droom vermijden
die geheimen broeden…
Die Eeuwige genoemd wordt
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
588 Eeuwige word je genoemd -
Jij die mij doorleeft
En met nauw'lijks
Hoorbare vleugelslag
Mijn gevoelsoppervlak
Doet rimpelen -
Jij die in mij het licht
Brengt dat het donker
Aanraakt en verdrijft…
Het licht
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
456 Daarboven gloort het licht
Het signaal dooft naarmate wij dalen
Wij stegen weer op
Uit nieuwsgierigheid
En voelden plots de golfslag
Die ons spoelde op het strand
Onder de volle maan
Na een periode van onwennigheid
Waren wij de zee ontgroeid.
En lag het land open voor ons
Heroïsch beklommen wij
Het continent
En voelden ons gerustgesteld…
Sporen van de nacht
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
461 Is mens' leven uitgetekend
in de sporen van de nacht, of
leiden schimmen het bestaan
van mensen die potten roeren
in blokhutten van drie bij drie
terwijl het vuur heel snel dooft?
De laatste ster maakt de ochtend
hoewel vogels nachtbrakers
fluitend naar bed begeleiden
Voor even stond de tijd toen stil...
Duizelend brokkelde steen van…
wakker
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
419 het is laat
maar ik ben nog wakker
alles is wakker
de aansteker op tafel
en het blikje bier
naast de vliespinda's
en de plant
is ook nog wakker
en eet vlees, volgens mij
de dj's zijn wakker
zoals ze maar kletsen
de maan is wakker
onder een wolkendeken
de sleutels van mijn deur
ik denk dat ze wakker liggen
naast een paar…
Sterren
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
624 Duizenden miljoenen
onbewust van seizoenen
hangen ze in de ruimte als snoeren edelsteen
zonder zwaartekracht, allemaal ver vaneen
De wondere kleuren
die wij bespeuren
zijn als een oneindige caleidoscoop
en onmetelijk ver weg van onze telescoop
Met wazige blikken vol fantasie
aanschouwen wij dit mysterie
Door te kijken raak je verloren…
Vrije val.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
359 In de nacht tikt de klok
de tijd door.
Dooft de adem als een kaars.
Het zwart hemeldak oneindig
met daarin verzonken sterren
en maan.
Ongrijpbaar en niet te vatten
het ontstaan van dit heelal.
Waar tussen hemel en aard ieder
zich vast houdt tijdens een
vrije val.…