Pracht van de muziek ontspannend en prikkelend beleef het moment Erato, jij die de snaren beroert en woorden weeft tot zang, die liefdesverzen fluistert in het oor van wie bemint. Jij die harten opent met klanken als zomerwind, en verhalen vlecht van hoop, verlangen, troost en vuur. Je stem zweeft over velden waar minnaars elkaar herkennen…

Alles begon in een auto achter het benzinestation  dikke Corrie stapte uit deed de deur dicht van het biljartcafé en draaide als altijd de fiets uit de gasfabriek  Gerard Beka was lang niet dronken geweest en met z'n gezicht ging het godzijdank goed... Halleluja! Maar in een klein hoekje van het ongeluk haalde hij z'n hand helemaal…

Zij was ooit, of eigenlijk is zij nog steeds, een schier onverwoestbare cabarettière met optredens in de ville de lumière al klinken haar kwinkslagen nu wel wat sleets Zij kwam naar de lichtstad als schildersmodel en timmerde stevig aan haar carrière ontmoette Van Gogh en Toulouse-Lautrec Rond ging haar naam, zij raakte in tel bij dichters…

Met Mei deed Gorter flink een duit in 't zakje zij vloog van lieverlee de wereld rond droeg niets dan volle krullen, lang en blond en om haar lijf een nauw verhullend pakje Zij toog van Bisjkek in Kyrgyzistan naar waar de beide continenten scheiden liet zich van Istanbul naar Troje rijden kwam Hector noch Achilles ergens tegen Wel dacht…

Wacht nog even totdat het gedicht zich openbaart het duurt een ogenblik voordat ik de woorden in mijn ziel kan vinden trek je broek weer aan over de groene vallei geef jouw kale bergen aan de zomergoden en mijn woordenbrij plaats een strakke komma achter mijn woordendool en blijf voor altijd mijn idool.…

Veelkleurig grijs in wolkenluchten Waartegen meeuwen, zwaluwstaarten Verhalende van buigeruchten Trachtende schuilen aan te kaarten Ik voel ze al de eerste droppen Het stort binnen de kortste keren Ook ik ga me ervoor verstoppen De vogels veren, mensen- kleren Het najaar is nog niet geboren Augustus is acht maanden zwanger September…

Zo’n drie decennia was zangeres, toetsenist en songschrijver Christine McVie lid van de Brits-Amerikaanse rockband Fleetwood Mac. Woensdag jl. overleed ze, 79 jaar oud. ___________________________________ In zomerzon, een halve eeuw geleden Zong Christine Perfect That's saying a lot Een dolce gusto voor verliefde oren Verlegen meisje in een…

Met dank aan Inge Boulonois, de snelsonnetteuse van vandaag. Zie haar "Lang leve Facebook". ----------------------------------------- Schreef elke nono als een Hella Haasse Dan was elk egodocument een legkaart Die keurig als een selfie wordt geboekstaafd Op Facebook, ook in 'n postmortale fase Kijk maar, diezelfde Heren van…

Kijk maar naar een held van vroeger, zijn standbeeld, ach -- wat een misverstand!…

Ze waren al ruim tien jaar in ons land Die 'elckerlyck', licht gefrustreerd maar lief Aandoenlijk, hulpeloos en sensitief Ik leerde ze pas kennen uit de krant Die hond maakt volgens mij nog steeds furore Hij 's wijzer dan de kinderen in de stad Al droomt hij van de roem die hij nooit had Zijn naam gaat in 't hiernumaals niet verloren…

wat gisteren in mijn onmacht lag te sudderen rijpt nu als een aambeeld onder de hamer van een uit de toon geraakte smidse vanachter de blaasbalg lief ik jouw muziek die ik als mokerslagen onthaal in het voorportaal waar alles samenkomt soms wens ik gisteren terug wanneer de dag traag als verwaaide as zich verspreidt over talloze nukkige…

(voor Mascha van Nieuwkerk) Tijdens het pianospel van Alexandre Tharaud sloot jij jouw goddelijke ogen zo intens, wonderschoon en diepzinnig, waardoor Edgar Degas spontaan naar zijn ezel rende om jou vanuit Hogere Perspectieven voor eeuwig te portretteren hoe jij met jouw rechterhand over de cellosnaren strijkt, alsof jouw lichaam er voor…

(voor Jules Deelder (1944 - 2019)) Terwijl de klanken van 'Back to Black' van Amy Winehouse in heel Nederland weerklonken, zie ik zijn markante kop door het zwarte gat in Zadkine's standbeeld glippen, hoe hij ons jolig groet met zijn heilige, verbeten mondtrekkerij en de brutale spotternij in zijn door speed gedirigeerde tongval. Hij juichde…

Hij is onbereikbaar, dag en nacht een droom die me niet loslaat We weten alles van hem In zijn tuin vinden we iets tastbaars, een ladder, ze daagt ons uit Ik klim naar het badkamerraam Binnen betasten we de kopjes waaruit hij thee drinkt maar niet met mij We nemen foto's van ondergoed passen hemden en houden er een aan Het is niet…

ook ik zucht wanneer ik jouw verlangen aanschouw wijl het blauw van de hemel de daglicht kleurt naar de zijdeglans in je ogen deze pasteltint is als een wijde boog om de regen gelegd en voorziet de kamers van jouw hart met de inleg vinnen die het roerige water morsten toen de tijd nog waadde in de kwetsbare delen op weg naar het…

is chique naar Frankrijk afgedropen. Haar romantiek werd doorgeprikt: het regent en hagelt in de duinen. Wat reageren mijn fans toch warm! Aan hun zal het nimmer nooit liggen dat mijn regels niet genoeg knallen. Poëtica is waanzinnig kieskeurig. Tja, bij kiespijn heb je geen trek in mijn gekonfijte toverballen. Allá, ik keuvel wel verder…

Ros Klowees haren Wortels uit Ninof Pastasaus in de mondhoeken Dutje…

Het stormt in de Jordaan, wrakhout spoelt aan in stegen. Op straat versplintert een bovenraam, iedereen stopt met bewegen. Zijn loeren was geen vluchtig gluren, maar een peilloos drillen in de ziel, hij gaf niks om zijn of mijn buren, toen hij mij binnenstormend overviel. Ik onderwierp mij als een slavin, niet aan zijn lustige fantasie…

In de Amstelhoeck afgesproken voor de zekerheid bel ik haar om te melden dat ik er ben midden, onder de kerstballen Zij is bezig met haar jas komt eraan is bijna onderweg Even later met haar actetas kiest zij een tafel bij de deur Haar lange lijf in wol verpakt straalt zij zachtheid uit onbeslist moeheid van een lange dag Ik heb haar…

als mijn spreken me vertaalde met de boeg als scheepsgerei dat aangemeerd aan de stroom des levens me vertolkte daar mijn stem is weggehoond door tij en onraad verliet ik de zee der woeste golven en herbracht ik de zomer heel gedwee naar het water binnendijks, doch zal ik mij dan verdrieten daar de woeste ledigheid zal ontbreken langs…