inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over landschap

598 resultaten.

Straatlichten

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 309
Straatlichten en hun weerspiegelingen versmelten en verdwijnen in 1 punt in de verte: het punt van gekende terugkeer. Door dat punt, voorbij dat punt wil ik heen. Lichtbakens op de warrelende weg tijdens de verre zoektocht naar het dichte ik.…

In de tuinen van Tjaarda bij Oranjewoud

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 471
Terwijl ik tussen 't groen vogels zie kijken ik niet laat merken dat ik ze hoor al tonen ze zich als een volledig koor alsof zij onsterfelijk willen lijken vraag ik mij in gedachten af wie zij bereiken. Of ik in mijmeringen deze ochtend iets verloor en belopen ook zij in leven meer dan een spoor, zijn ook zij niet tijdelijk hier dat wat eens…

Mei-vallei

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 359
En dan is daar de zon van mei. De r van regen blijft achterwege. Wij spoeden ons naar een malse wei waar watertjes welig tierelieren. Ik spreid een smetteloos laken uit om gauw een plek te reserveren. Wat een weidse rust - ik ruik het! Dit landschap moeten we respecteren. M'n liefje zindert met me mee. Een bij landt op haar ranke neusje…

Aldus gezwegen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 452
Maak een beeld, schep wat licht en een vlak. Dan een huis, naast een dijk, laag, onder korenblauwe luchten. Het is etenstijd, onverbiddelijk heden. Het volk trekt over de velden. Honger vindt de kliek opgeschept. Genoeg voor picknickdagen, maar te karig voor de velden van verschroeiend licht en stugge aren. Een oerbeeld van de eenvoud…

Penang

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 363
Exotische flora in zachte pasteltint strand in diepgroene kapen omzomend dichtbij, landinwaarts, de toppen van Kedah, rijzend uit bosrijke mantels als tempels van Boeddha op stijgende trappen, pagoden op Britse enclave met in de verte de wazige kustlijn van Atjeh, als fata morgana. Dat bacpackersstrand aan de Straat…

De wilg geeft letters

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 304
De dag schept na een onrustige nacht gelukkig lucht, naast een vreemde werkelijkheid zwelt het frêle licht glorend aan. Op pad maak ik een gruttoimpressie van het landschap, ga langs de dijk die verderop iets begint te klimmen, er huppelen hazen over de akkers. Hoe mooi oogt ook nu dit gebied het het hoger klimmende licht, klinkt in de…

Waddenzee

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 503
Water, dat zand grijpt, en weer los moet laten. Wind, die wolken drijft, tot voorbij de horizon. Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

Hoe lief mij Holland is

netgedicht
3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 562
Er groeit gewas langs elke oeverrand De mix van groen is hier een lust voor ’t oog Wat vroeger zompig land was is nu droog Bij ’t schippersdorpje Broek in Waterland De houten huizen lijken van fondant Hun zachte kleuren als pastel seringen Een fraai bewerkte deurkalf doet mij zingen Van ’t schippersdorpje Broek in Waterland Ooit schreed…

Oeverloos

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 343
Samen met de bladeren op Allerheiligen uit de lucht gevallen, kuier ik langs de Leie. De koeien verdrinken in de nevel en loeien hun eenzaamheid uit. De trein rijt in een flits mijn gedachten aan stukken: oeverloos…

Moet je doen

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 416
'Moet-je-doen' Door tunnels van groen lopen door manshoog gras door zomers geel koren Onder.... de Eiffeltoren de Utrechtse Dom mag ook in elk seizoen Blijf wel naar voren kijken..... niet opzij Blijf ook adem halen diep ademhalen bij elke pas of stap Door tunnels van groen lopen...... moet-je-doen.…

Wassend water

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 357
Het wassende water zoekt zich een weg, een uitweg 'r bedding verlaten... De kaden huiveren bij het zien van zoveel spektakel dat zich niet laat weerhouden door paal, hek of heg ze zullen niet baten Het schijnt.... de God Neptunus die het water als 'n hellehond heeft losgelaten.…

Aan de Dom

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 432
Utrecht, stenen kraamwieg van herinnering, vergeeld dagboek bezaaid met zand, bed van klei met vergane minnaressen en uw grachten vol stromend stof. Uw stegen met onafgemaakte vrijpartijen en riolen overlopend van BH's, necropolis van verteerde vrienden met nagalmende dranklokalen. Uw stadswerven vol onverzonden brieven, half afgeschreven…

Luna

netgedicht
4.3 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.749
Vredige nacht, stil gezongen lied in zwarte leegte, kleurloze pracht, script vol verdriet met nietszijnde geschreven. Oh licht van luwe leegte, zing uw zang tot aan de ziel. Ontvlucht het oneindig zwart, tot aan het rood van het hart. Bleke tragedie, bloeiend in de lucht, bemin al wat u omvat. Oh instrument vol gouden klanken, speel…
Dani Vlijm17 december 2017Lees meer >

Een Utrechts sprookje

netgedicht
5.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 430
Er was eens een jongen die liep langs de gracht het water bepaalde zijn stappen. Hij gaf er niet om waar de stroming hem bracht. Hij was acht, maar hij kon al wel snappen dat je nooit komt waar je verwacht. Op de achtergrond klonken de klappen van klokken ver boven zijn macht in de Dom. Rom bom, rom bom. In de stad werd het jochie een vent…

De melodie van het ijs

netgedicht
3.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 395
vaak als ik in de polder verblijf hoor ik in de verte de melodie van het ijs staande achter geel groene kragen zingt het glijden in de wissels van slagen gedragen komt die muziek dichterbij in een rij stoere gasten en meiden een kleurige sliert die lichtjes dansend de ijsvloer versiert met vrolijke lijnen en krullen nog is…
wil melker3 december 2017Lees meer >

duinwandeling

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 412
we liepen ons tegemoet passeerden elkaar deelden een moment, een groet een kort gebaar we overschreden 'n ogenblik om afstanden te gaan getallen, geheugen, een gezicht 'n naald in een ruigte, een bliep in de ruimte van bestaan eenmalig, zonder tegenbericht…
Iniduo23 oktober 2017Lees meer >

Dijken...

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 433
Land van water rijk aan dijken waarvoor rivier en stroom zelden zullen wijken De hand-en mankracht nu duw-en trekkracht van bulldozer en tientonner 'n zandbult zover.... het oog wil reiken met vereende krachten werken we door strijden tegen hoog water.…

de poort

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 411
een bruisende tuil bomen gebonden op de smalle landweg een poort naar veraf strak in het land op lange stammen een deur naar niets in lam gelegd land ook ongewijzigd door lichte wind het is een hemels poort als de lucht door zware wolken wordt stuk gesmeten het is een zware deur die naar de einder open gaat als zomerwolken…

analoog aan land

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 361
bocht in de rivier, slangenlijf, met ruwijzeren handen weerlegd geledigd lichaam, avondmaal, perkament uit water gedregd heuvelland, golfstroom, reikend naar kalkhoudend smaragd ode aan de stad, honing, avondgloed, aan een hemel gebracht luchtbelijdenis, verzaking, rede, kalme tred met vaste voet aanlandige droom, kortdurig, met…
Iniduo2 oktober 2017Lees meer >

Witte fietsen.....

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 443
Ze staan er in rij na rij zo voor het grijpen Geen groots idee vermetel plan hoeft nog te rijpen Je mag er spontaan gaan rijden over de uitgerolde paden van 't Natuurpark waarin de ark van Noë lijkt leeg gelopen Sfeer en weer hoeven ze er niet te verkopen: in park 'De Hoge Veluwe'…
Meer laden...