598 resultaten.
Straatlichten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
309 Straatlichten en hun weerspiegelingen
versmelten en verdwijnen
in 1 punt in de verte:
het punt van gekende terugkeer.
Door dat punt,
voorbij dat punt
wil ik heen.
Lichtbakens op de warrelende weg
tijdens de verre zoektocht
naar het dichte ik.…
In de tuinen van Tjaarda bij Oranjewoud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
471 Terwijl ik tussen 't groen vogels zie kijken
ik niet laat merken dat ik ze hoor
al tonen ze zich als een volledig koor
alsof zij onsterfelijk willen lijken
vraag ik mij in gedachten af wie zij bereiken.
Of ik in mijmeringen deze ochtend iets verloor
en belopen ook zij in leven meer dan een spoor,
zijn ook zij niet tijdelijk hier dat wat eens…
Mei-vallei
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
359 En dan is daar de zon van mei.
De r van regen blijft achterwege.
Wij spoeden ons naar een malse wei
waar watertjes welig tierelieren.
Ik spreid een smetteloos laken uit
om gauw een plek te reserveren.
Wat een weidse rust - ik ruik het!
Dit landschap moeten we respecteren.
M'n liefje zindert met me mee.
Een bij landt op haar ranke neusje…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
452 Maak een beeld, schep wat licht en een vlak.
Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud…
Penang
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
363 Exotische flora
in zachte pasteltint
strand in diepgroene kapen omzomend
dichtbij, landinwaarts,
de toppen van Kedah,
rijzend uit bosrijke mantels
als tempels van Boeddha
op stijgende trappen,
pagoden op Britse enclave
met in de verte
de wazige kustlijn
van Atjeh, als fata morgana.
Dat bacpackersstrand
aan de Straat…
De wilg geeft letters
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
304 De dag schept na een onrustige
nacht gelukkig lucht, naast
een vreemde werkelijkheid
zwelt het frêle licht glorend aan.
Op pad maak ik een gruttoimpressie
van het landschap, ga langs de dijk
die verderop iets begint te klimmen,
er huppelen hazen over de akkers.
Hoe mooi oogt ook nu dit gebied
het het hoger klimmende licht,
klinkt in de…
Waddenzee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
503 Water, dat zand grijpt,
en weer los moet laten.
Wind, die wolken drijft,
tot voorbij de horizon.
Wad, dat eeuwig verandert,
en toch hetzelfde blijft.
Wadden leven zoals mensen leven.
Wadden veranderen,
tussen eb en vloed.
Mensen balanceren,
angstig of moedig,
tussen kwaad en goed.…
Hoe lief mij Holland is
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
562 Er groeit gewas langs elke oeverrand
De mix van groen is hier een lust voor ’t oog
Wat vroeger zompig land was is nu droog
Bij ’t schippersdorpje Broek in Waterland
De houten huizen lijken van fondant
Hun zachte kleuren als pastel seringen
Een fraai bewerkte deurkalf doet mij zingen
Van ’t schippersdorpje Broek in Waterland
Ooit schreed…
Oeverloos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
343 Samen met de bladeren
op Allerheiligen
uit de lucht
gevallen,
kuier ik langs de Leie.
De koeien verdrinken in de nevel
en loeien hun eenzaamheid uit.
De trein rijt in een flits
mijn gedachten aan stukken:
oeverloos…
Moet je doen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
416 'Moet-je-doen'
Door tunnels van groen
lopen
door manshoog gras
door zomers geel koren
Onder....
de Eiffeltoren
de Utrechtse Dom
mag ook in elk seizoen
Blijf wel
naar voren
kijken.....
niet opzij
Blijf ook
adem halen
diep ademhalen
bij elke pas of stap
Door tunnels van groen
lopen......
moet-je-doen.…
Wassend water
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
357 Het wassende water
zoekt zich
een weg, een uitweg
'r bedding verlaten...
De kaden
huiveren
bij het zien
van zoveel spektakel
dat zich niet
laat weerhouden
door paal, hek of heg
ze zullen niet baten
Het schijnt....
de God Neptunus
die het water
als 'n hellehond
heeft losgelaten.…
Aan de Dom
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
432 Utrecht, stenen kraamwieg van herinnering,
vergeeld dagboek bezaaid met zand,
bed van klei met vergane minnaressen
en uw grachten vol stromend stof.
Uw stegen met onafgemaakte vrijpartijen
en riolen overlopend van BH's,
necropolis van verteerde vrienden met
nagalmende dranklokalen.
Uw stadswerven vol onverzonden brieven,
half afgeschreven…
Luna
netgedicht
4.3 met 10 stemmen
1.749 Vredige nacht,
stil gezongen lied
in zwarte leegte,
kleurloze pracht,
script vol verdriet
met nietszijnde geschreven.
Oh licht van luwe leegte,
zing uw zang tot aan de ziel.
Ontvlucht het oneindig zwart,
tot aan het rood van het hart.
Bleke tragedie, bloeiend in de lucht,
bemin al wat u omvat.
Oh instrument vol gouden klanken,
speel…
Een Utrechts sprookje
netgedicht
5.0 met 9 stemmen
430 Er was eens een jongen die liep langs de gracht
het water bepaalde zijn stappen.
Hij gaf er niet om waar de stroming hem bracht.
Hij was acht, maar hij kon al wel snappen
dat je nooit komt waar je verwacht.
Op de achtergrond klonken de klappen
van klokken ver boven zijn macht in de Dom.
Rom bom, rom bom.
In de stad werd het jochie een vent…
De melodie van het ijs
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
395 vaak als ik
in de polder verblijf
hoor ik in de verte
de melodie van het ijs
staande achter
geel groene kragen
zingt het glijden in
de wissels van slagen
gedragen komt
die muziek dichterbij
in een rij stoere
gasten en meiden
een kleurige sliert
die lichtjes dansend
de ijsvloer versiert met
vrolijke lijnen en krullen
nog is…
duinwandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
412 we liepen ons tegemoet
passeerden elkaar
deelden een moment, een groet
een kort gebaar
we overschreden 'n ogenblik
om afstanden te gaan
getallen, geheugen,
een gezicht
'n naald in een ruigte,
een bliep in de ruimte van bestaan
eenmalig,
zonder tegenbericht…
Dijken...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
433 Land van water
rijk aan dijken
waarvoor rivier en stroom
zelden zullen wijken
De hand-en mankracht
nu duw-en trekkracht
van bulldozer en tientonner
'n zandbult zover....
het oog wil reiken
met vereende krachten
werken we door
strijden tegen hoog water.…
de poort
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
411 een bruisende tuil
bomen gebonden
op de smalle landweg
een poort naar veraf
strak in het land
op lange stammen
een deur naar niets
in lam gelegd land
ook ongewijzigd
door lichte wind
het is een hemels poort
als de lucht door zware
wolken wordt stuk gesmeten
het is een zware deur
die naar de einder open gaat
als zomerwolken…
analoog aan land
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
361 bocht in de rivier,
slangenlijf, met ruwijzeren handen weerlegd
geledigd lichaam,
avondmaal, perkament uit water gedregd
heuvelland,
golfstroom, reikend naar kalkhoudend smaragd
ode aan de stad,
honing, avondgloed, aan een hemel gebracht
luchtbelijdenis,
verzaking, rede, kalme tred met vaste voet
aanlandige droom,
kortdurig, met…
Witte fietsen.....
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
443 Ze staan er
in rij na rij
zo voor het grijpen
Geen groots idee
vermetel plan
hoeft nog te rijpen
Je mag er spontaan
gaan rijden
over de uitgerolde paden
van 't Natuurpark
waarin de ark
van Noë lijkt leeg gelopen
Sfeer en weer
hoeven ze er
niet te verkopen:
in park 'De Hoge Veluwe'…