Wolken schilderen in de helder blauwe lucht een stiltemoment. Wat is het heerlijk om naar hemel te kijken en zien hoe wolken jou kleurenpalet met rijk geschakeerd assortiment schitterende tinten bieden: van volmaakt witte versie tot mat zwartgrijs met een gouden randje gemengd op blauwe achtergrond. Altijd in beweging, zo los en toch nog…

Een desolate woning van de goden Heeft kostgangers doch geen wordt er ontboden Was 't de Verschrikkelijke Witte Sneeuwman Verdoolde zonderling in Tora Bora Of Zarathustra, zonder Tijd of Hora? Ik vrees dat het geen mens is maar een leeuw, man! Geen sterveling daar waant zich zonnekoning Op ijle hoogten van een godenwoning…

Tja, was de Mir van Hunza Pakistaan Een guru, bodhisattva of een sikh Een taliban, een gurka met een tic Wie zag hem voor de dalai lama aan? Ik wed dat Weter Bet het beter weet Als alpinist die d'hoogste toppen deed…

in het grijze licht braken ganzen door de stilte heen de zee hield me vast knagend aan de grenzen van het land twee wilde hazen een verborgen droomboom het andere licht…

Het lichtgroen waagt zich nu toch uit de bomen, bekleedt uitbundig het onderhout. Winden bleven maar uit het noorden komen, Corona-Nederland had het akelig koud. Mens en plant, ze kregen er van langs. Men moest niet denken dat zegeningen zonder pijniging verkregen worden. Pasen was een paar weken terug... Nu is de mildheid daar. De flora…

De ruime baai vol heuvelige eilandjes blaast zijn wijde adem de nauwe Fjord in wiens peilloze diepte zich vrijuit meet met hoge rotsen aan weerskanten waar geiten onbezorgd wonen op steile grashellingen. verre spitse bergtoppen omringd door nevels en mat zonlicht schenken vragende gedachten en opwekkende vaagheid die ieder tot zich wil…

een glas valt water vloeit reddeloos over tafel de onhoorbare zucht van de waterdrager: leeg voor even onbelast de ultrakorte vrijheid van het beduusde water op het tafelblad een waterig stilleven kleeft aan onze ogen: meer in mini formaat…

Met aan mijn ene zij de groene dijk, aan de ander de meerkoeten die mee en zwemmen in grauw water, roerloos spert de reiger tussen plukken riet In de verte fietst eenzaam iemand zoals ik alleen hier loop Zicht op witte masten Een enkel autootje op de weg door het water Terug, aan de einder, de centrale met haar pijpen waaruit…

Denkend aan het oude Indië denk ik aan mijn vroege jaren, mijn leven van voor de oorlog hoe gelukkig we toen nog waren. Ik zie weer die koele witte huizen langs de tamarinde lanen staan, waar op het heetst van de dag de luiken voor de ramen gaan. Bovenin de kamers, die ruitjes altijd weer in glas in lood, waar het zonlicht doorheen speelde…

Het oude kerkhof. Het zware ijzeren hek dat eens toegang gaf was grotendeels al verdwenen. Daarachter zag ik eeuwenoude graven, met scheef gezakte zwaar verweerde stenen. Het geheel was donker beschaduwd door eeuwen oude zware eiken, lang geleden eens geplant in een grote kring. Waar de geur van het roemruchte verleden maar niet wilde…

Toen een zwanenjong zichzelf in de spiegel aankeek en een grijs donzig kuiken terugblikte Begon zij nieuwsgierig kleine barstjes in het glas te pikken Al snel ontstond er een kunstwerk van verfijnde breuklijntjes Bloemen van ijs ontsproten in het o zo tere glas Zij bleef met haar snavel pikken totdat haar spiegelbeeld langzaam transformeerde…

Donkere golven rijzen op In klanken van ruisen en zuchten krullen zij langzaam om Alsof zij de maansikkel aanbidden die badend in bleek licht boven hen hangt Een zilte adem wordt ingehouden vergezeld door een korte stilte Boven de golven van donkerte verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen Dan buigt het geheel volledig neder Stort in en…

de zee is onbestendig wisselvallig als een mensenziel soms is zij grijs en ruw met zware deining een koortsachtig ongedurig spektakel en geraas beukend op het basalt om dan weer in een blauwe slaperige kalmte te verschijnen haar golven rekken zich traag naar alle kanten uit vandaag is zij een vlakte egaal als een meer…

Er waaien klanken over de dijk, de jasmijn stuurt haar zoete geuren. Het lage land ligt er in duizend kleuren, nederig, onder ‘t azuren hemelrijk. Ganzen boven, en een schip beneden, een spiegel gelijk, trekken V’s, die lucht en water openscheuren. Tot de stilte valt en de schilder het laat gebeuren: het in lijst gevangen rivierenland, van…

op 'n steenwaarp afstand van Smeerling aan de overkant van de Ruiten Aa ga maar na waar nieuwe huizen staan die van Oldaarp niets weten verdwenen vergeten archeologen zoeken fundamenten stenen graven zal niet gaan zolang die huizen daar staan alleen een middeleeuwse naam bewaard op een oude kaart Oldaarp…

Westerwoldse Aa riviermond bood kansen binnen te varen musketten, lansen kapot te maken waardoor bezwijkt wat met moeite was ingedijkt een zeesluis dus om het tij te keren een schans erbij om de vijand te weren dat was eerst Oudeschans na wat nieuwe inpolderingen lag dat teveel binnenlands riviermond meer naar het oosten werd de…

de vuurtoren seiner van stavast stuurt in nachtelijke uren haar lichtende codetaal over ondoorgrondelijk water dat golven als rollende stenen naar de voet van de duinen stuwt in dit zeelandschap waar lichttoren en duinenrij van geen wijken weten stroomt ondergronds een ongekend verlangen…

uit Hoetmansmeer in het hoogveen stroomde voorheen de Pekel Aa het veen is weg en de Pekel Aa is veenkoloniaal alleen nog een kanaal recht als een lineaal behalve in Oude Pekela daar volgt de Pekel Aa haar oude bochten na betekent 'zoute rivier' de Dollard kwam immers met zijn zeewater tot hier tot Oude Pekela nu loopt de Pekel Aa…

kikkerdiep het Groningse woord dat meer bekoort dan Pagediep het hoogveen schiep in het huidige Pagedal bij Stadskanaal dat riviertje, het liep langs Ter Marse, Veenhuizen om onder Onstwedde uit te monden in de Mussel Aa we ontgonnen het weg maar vanaf de N366 is het riviertje hersteld geen spectaculaire meanders bochten, moeras het…

natuur is niet in te dammen is te bevrijden door fietsers, wandelaars met een wijde boog er omheen te leiden zij maken hun ronde waar in oude tijden de Tjamme als rivier tot hier door de Dollard was teruggedrongen hooglandrunderen grazen rondom een plas waar ooit de zee-oever was tussen Beerta en Finsterwolde voorheen rolde de rivier…