De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

ik liep in de fuik van laat avondlicht en hield je hand vast ontleedde een bloem, zag om naar waar we net nog liepen met zo weinig geluid, alsof niemand wist wie wij waren zonder wetenschap van uitdrukkelijk achterblijven zowel bomen, bladeren als vuilnisbak bestonden rond dezelfde tijd een vogel floot nog even als teder besluit…

het is me wat een oud lijkenpad werd herontdekt een voetpad dat zich vanaf Laude door het land via Ter Borg tot de Sellinger kerk uitstrekt dorpelingen, boeren vervoeren de kist met de overledene over dat pad niemand wist nog hoe het liep herontdekt en met respect voor het verleden zal Staatsbosbeheer het lijkenpad weer in eer herstellen…

in Sellingen is een dichteres Rita Smits die mooie dingen gemaakt heeft ik ken haar niet weet niet eens of ze nog leeft gevormde zinnen bij haar rijmen veel beter dan de mijne Westerwolde natuur, sfeer zet ze ongelooflijk raak neer winden zagziggen schapen die loom liggen witte wieven wuiven dansen op een tange niet ik, zij heeft…

het hoogveen verdween hield het water niet meer vast Westerwolde was in last de Ruiten Aa kon het water niet aan overstromingen komen en gaan akkers staan blank oogsten verrot de streek verarmt gaat kapot tot het afwateringskanaal geheel en totaal de oplossing bracht de nieuwe kans van Ter Apel tot Nieuweschans kwam het Ruiten Aa-kanaal…

De Lethe heeft een verhaal tussen de grens en het Tijdenskanaal een taartpunt steeds smaller tot aan Wymeersterbrug en stug weerstand biedend met een flèche en redoute schansen in het land dat zich verdedigen moet tegen oosterburen smokkelaars turen of hun pad door het moeras naar Dunebroek veilig was er zijn grote huizen die staan…

Vlagtwedde ik weet het niet wat je ziet zijn rechte gevels buitenkanten breuken, barsten hartstochten, illusies vechtscheidingen burenruzies verleden weggedrukt je ziet ze niet. Vlagtwedde parel van Westerwolde zeggen ze mensen in zichzelf gekeerd over straat gaan auto's rijden aan uit alle wegen verkeer zit tegen zon of regen…

de blauwe groenheid van de zee het schuim en geratel tegen stenen torens van de stad gewicht van luchtkastelen tastzin van een grottenolm het dunbezaaide lentepad naar een paradijs om er te verblijven niet om te wonen…

de boom die er staat in het halfduister en op de rand van de winter een stem van hout die zegt ik houd stand ingesloten door zomerlicht deelgenoot van sterrenwolk alles in het dagelijkse ingebed zelden het onvoorziene dit lijkt dan ook een kwestie van routine…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen. Munnekemoer zo ver je kunt kijken velden en weiden en ergens daar door stroomt de Runde daarmee begon de Ruiten…

Onstwedder Holte glooiend wijd machtige stuwwal uit de IJstijd Onder de wolken die ik zie is het landschap pure magie Aan de Holte aan de straat een huisje waarop staat 'Zadowolony' als je het niet weet neem Google translate Pools voor 'tevreden' Opbollende akkers zonneschijn in dit toverlandschap kan ik ook tevreden zijn…

Geen opwellingen alles rustig en geregeld heggen recht, paden betegeld gras gemaaid, gesnoeid prima beekdal van de Ruiten Aa vriendelijk, doe maar gewoon het is het dorp waar ik woon. Mensen doen hun eigen ding helpen elkaar onderling wat ligt in hun privé sferen heb je maar te respecteren aannemer rijdt met zijn bus elke dag een andere…

Ik ben en ik was het monster van de Beetserplas in een roestend autowrak heb ik mijn onderdak op de bodem in het slijk kronkel ik en kijk naar die waterpartij groenblauw doorschijnend boven mij Het recreatiestrand -ala zwemmers kom ik niet te na vrees niet dat ik met mijn bek je vastgrijp en de diepte in trek mijn kop boven water verschijnt…

In Wedderveer een melding: controleer uw bandenspanning wat is dat nou weer? Uitgestapt, gekeken banden zijn goed wat ik ermee moet? boordcomputer doet Raar, of zou het zijn de fee uit de Hoorndermeeden ze zag dat ik te hard heb gereden Ze tovert, doet er iets met de boordcomputer fee is alweer weggevlucht ik geef de banden extra…

Niet voor te stellen de hele streek zo ver het oog keek was hoogveenmoeras. Niet na te vertellen zo drassig moerassig het was een stap mis en je zakte weg werd een veenlijk. Gespuis was er thuis buiten bereik van de sterke arm reizigers draalden verdwaalden op onzekere paden. De Hasseberg was vaste bodem in het moeras een…

Zevenmeersveenweg voorbij de zandzuigplas aan de andere kant in het akkerland wist niet wat het was. Het land ligt vlak alles recht en strak maar dan onverhoeds glooit het omhoog voelt als iets goeds. In woorden gevangen is het zandopduiking, tange akkers er omheen geploegd een bosje eiken met grillige stammen. Midden in de cultuur…

verticaal haaks op horizontaal valt de regen op de grond akker weiland bomenlijn liggen wel parallel plat fel spatten druppels erin snel van grote hoogte weg met droogte het drinkt in doorweekt en de aarde kweekt…

Jipsingboertange en Jipsingboermussel staan tot elkaar als Moskou en Brussel met zulke namen is het een puzzel ook zijn er Bourtange, Jipsinguizen, Mussel Jipsingboertange is een dorp tusse Jipsinghuizen en Mussel Jipsingboermussel een ander verhaal rijtje huizen langs het kanaal Jipsingboermussel zit het niet mee opgeslokt door Avebe maar…

De kolk bij Blijham hoe die daar kwam? een dijkdoorbraak was dat de zee slijpt een diep gat. Die kolk is diep, erin bleef achter een zeemeermin ze lokt jonge mannen en sleurt ze de diepte in. Op de bodem van dat zo peilloos diepe gat staat een koperen ketel met daar onder een schat. De duivel heeft de kerkklok gejat in de kolk onder…