10.460 resultaten.
Ademland
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
284 Er ligt een mooiere beschaving
in het hart door ons vertrouwen
niet alle bloemen verwelken
nu alle bomen zuurstof geven
en verschijnen in onze dromen
zie hoe de natuur tot leven komt
de volle maan die straalt bij nacht
er zit geen bijgeloof in kracht
luister naar de zachte fluistering
een diepe adem bevracht de nacht
nu ik al zolang…
Verliefd
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
336 Verliefd op het leven
Op het kindje dat lacht
Op de mus in de bomen
Op een ster in de nacht
Verliefd op de wolken
Op de regen en wind
Op de mooiste verhalen
En de schelp die ik vind
Verliefd op de vlinder
Op de tulp en de roos
Op de geur van de weide
De muziek uit een doos
Op trouwe hondenogen
Een kwispelende staart…
De hunker
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
277 stil bewoog
je hand boven
mijn huid
het was
geen raken meer
een vriendelijk vragen
net geen
ontmoeten wel
een warm begroeten
in een
vluchtig eerste
verkennend contact
getraind als
jij was voelde je
energieën ontspannen
de hunker
naar meer in
verbazing opvlammen
jij lachte
om de focus in
rust te vertragen
leidde af…
Laatste lied
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
249 Jouw warme hart slaat
het ritme van mijn voet
wandelend op straat
op plaveisel van bloed
het lijkt wel een dans
ik kijk naar het raam
van waarachter jij kijkt
jij zwaait en ik zwaai
terug met een draai
is dit dan de kans
die bijna voorbij lijkt
ik hoor zacht je naam
fluisteren in bomen
in een lied vol dromen
in het hemelse…
memories
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
388 Wat is de liefde zacht
als ik je zo voel,
als ik naar je kijk
tersluiks, vanuit mijn stoel.
Wat is de liefde zacht,
als je niet meer hoeft te strijden.
Niet meer vechten om de macht
ja, dan is de liefde zacht.
Wat is de liefde zacht
als de tijd z'n spoor heeft nagelaten,
met allemaal rimpeltjes in je huid
en een geheugen vol met gaten…
[ Dat je misschien wel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
303 Dat je misschien wel
niet van mij houdt, dat zeg je –
zo ontzettend lief.…
Lief hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
244 Wat doet het ertoe
hoe oud ik ben, of ik zussen heb
en kinderen, waar en met wie?
Dat zijn geen wetenswaardigheden
In wat voor kleren dan ook ben ik
met benen, romp en een gezicht
mijn hart, begeerd of niet
ik wil jouw fantasie
om de wereld te toveren
waarin we kunnen leven
vrijmoedig veilig zijn en
zonder opsmuk knielen
voor de…
[ Kom, en kleed je uit ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
301 Kom, en kleed je uit,
ik heb je even nodig –
zo houd ik van mij.…
Kleur
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
256 Diep kijk ik in je ogen
het doet bijna zeer
zoet proef ik je lippen
het smaakt naar zoveel meer
op je heerlijke nekje
verschijnt heel stiekem
een klein blauw plekje
het is een open deur
maar liefde en lust
geven het leven kleur…
[ Ik lig te woelen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
315 Ik lig te woelen,
ik wil het warme laken --
tot jouw lijf maken.…
Spontane handdruk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
234 (voor Sophie Heesen)
Naast een stoelendans met brandende heksen
reed ik op een zeepaardje naar de binnenstad
en zocht ik naar een glimp van jou, langer
dan de koerende duiven beweren en korter
dan de neus van Pinokkio.
Ik volgde het kwikzilver in de goudader
onder de Goudse straten en ik zag je vele
keren als een hazewindhond voorbij snellen…
[ 's Middags naar middag ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
241 's Middags naar middag
en 's nachts naar de nacht ruiken --
en altijd naar jou.…
uitroken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
259 er zijn dagen
dat woorden kleven aan je lippen
geluid is dan niet hoorbaar
je zou dat ene aan willen stippen;
maar liefde is onverklaarbaar
ik vul de leegte met een sigaar
keer op keer, het denken remt
in de keel roggelt de diepte
de rook verdampt meer en meer
de wereld is klein van binnen
of, wat ook kan, te groot van buiten
ik schrijf…
De edelstenen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
349 ik heb jou
zacht gestreeld
geheeld wat
vroeger zo
onkwetsbaar leek
dat in de
loop der jaren
zijn glans verloor
werd afgedekt
voor iedereen
jouw schat
de edelstenen
uit je jeugd in
een stralende lach
die jij aan ieder gaf
jaloezie heeft jou
de mond gesnoerd
pestgedrag heeft
jouw spontaneïteit
gesmoord tot in je hart
waar…
Waan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
363 Laat ons wachten op de nacht
laat ons naar de sterren kijken
op zoek gaan naar de maan
laat ons in de waan
dat we onsterfelijk zijn
laat ons naar de eeuwigheid
van elkaar nooit spijt.…
Nieuwe stilte
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
268 ik heb gespeeld
met de breekbare
stilte in mijn hart
het soms verplaatst
als het in melodie iets
liefs en aardigs had
altijd een luisterend oor
met koesterende warmte
als duidelijke indicator
ook ik schoof snel
dichterbij om mij te laven
aan die zeldzame bron
maar voelde al dat
de tonen die zij maakte
niet voor mij welkom spraken…
Leven vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
308 Zacht zuchtend en zoemend zingt mijn ziel
alleen al ‘t noemen van jouw naam zet aan
het denken beheerst en brengt mij in beroering
een wenteling weifelt in het warrige wiel
en roffelt ritmisch het melodisch membraan
daten brengt mijn lustig leven in vervoering
welke kant moet ik kiezen voor mij als -fiel
wat is voor mij waardevol en waar…
Zinnen minnen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
245 Zinnen minnen
woorden strelen
liefde op papier
maagdelijk wit
koesterend, doch bedekt
spelen met vuur
door vonken geboeid
in lichterlaaie
zwart geblakerd
lust geblust
in eenzaamheid berust.…
Handtekening
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
277 ik heb je naam
geschreven in het water
zacht golft jouw
liefde tegen de kant
wil letters pakken
alleen hun inkt
blijft onzichtbaar aan
mijn handen plakken
jouw warmte is
uitgedijd heeft
de wereld bereikt
in een liefdevol raken
daar waar golven
de kanten klotsen vlaagt
wind het samen praten
als ode door de bossen
waar je handtekening…
Mijn weg door de wereld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
302 Na een lange reis
(tol en schatting inbegrepen
in de kostprijs)
land ik op ruwe hei
en zie
een boom
(off centre in het
verder kale landschap),
aan de voet daarvan,
als een stil meer,
slagschaduw,
waarin ik tranen spui,
tranen die in de zandbodem
wegzinken,
jij bent de aarde
waarin de hei wortelt,
kronkelt, groeit, een…