ik zag haar zwaaien trager worden voelde kou in een steeds ijlere lucht nog konden wij elkaar niet laten hebben nooit berust in een levenslange vlucht als tegenpolen wisten wij de krachten van het spelen op het scherp van de snee in samen leven namen wij natuurlijk ook het risico van onszelf kennend mee maar juist waar haten…

Heerst er slechts dik makende duister in het hart van de ademloze provincie plaats ik mezelf een extra paar benen pure bluf met de longen van een paard bemin ik je toch in dat zachte ritme bewegende snaren naar romantiek langs golf stromen van jouw eiland als ik jouw ziel dien van repliek o diepe binnenste eenzaamheid bewaar mij een plek…

ik streek heel even tegen de vleug probeerde de sporen nog te wissen maar mijn handdruk was niet te missen zag wolken groeien tot een felle bui in ogen die al stormden in kerend tij waar ooit liefde en geluk balanceerden brak nu de hel in wisselend snel weerlichten later vonkte weer je blik samen jij en ik…

je lachte ik zag hoe jij de wereld bedekte met een dun laagje goud voelde jouw warmte gloeien in hoe jij alles lieftallig met zijden bestreek zag tedere gebaren in ogen die staarden naar jou als bron van de zon raakte je hand wist in je blik licht witte wolken jij golfde al zee op zomerend strand…

Een rozentuin? ik heb het je niet beloofd Wel de liefde die niet leek te verwelken Werkelijk elke dag werd ik van m'n zinnen ontroofd Dwaalde en doolde rond als 'n kip zonder kop Maar die tuin jou... beloven? Je zou het zelf niet geloven, liefste.…

het is een bewogen dag vleesdoorweven tot in de uithoeken niets is nodig en alles onvermijdelijk stranden rijgen wrakhout aan het einde van hun zee rusteloos? ja, tot haar schuimkop definitief achter tralies zit en dan moet de avond nog vallen…

Hoe wij de nawinter ontkleedden kippenvel onder vingertoppen lentezachte huid we legden het af tegen de zonuren bij het uitblijven van jij die maar niet over ging in mij…

ze is lankmoedig, ze steekt het mes niet dieper in mijn wonden. En word ik overmoedig, ze houdt me bij de les, ze kan zo goed doorgronden.. Maak ik haar steeds weer aan het blozen dan maakt ze nooit een keer bezwaar. ze is heerlijk, ik zit bij haar op rozen Ze zegt "dat roze matcht zo bij mijn rode haar"..…

Hoe zoet, hoe mooi en eigenlijk welhaast te mooi om waar te zijn En nu dan toch al veel te vroeg weggewaaid al die vergeten verwachtingsvolle woorden de ooit zo zacht uitgesproken beloften verwijzend naar een nieuwe horizon Die uiteindelijk maar niet kwam. Zonde.…

De sterren leven helder hier, ginds, vanuit mijn bed gezien heel diep binnen het kozijnkader Heerlijk koel lig jij te slapen maar mijn huid brandt waar ik jou mis lig jij voldaan te slapen na de lange avond in dit langhuis, waar wij alleen ingehouden durfden te vrijen, niet gewend dat van anderen te horen en hier…

Wanneer een mens moet wikken, of wordt gewogen, tussen kwaad en goed. Wanneer een mens buigen moet, of wordt gebogen, tussen vallen en weer opstaan. Wanneer een mens faalt, of hopeloos verloren raakt, tussen angst en moed. Wanneer hij denkt dat hij sterven zal, maar toch niet dood gaat, te midden van hetgeen hij vreest. Ja dan ervaart…

ik voelde hoe jij losliet noodgedwongen om weer even bij jezelf te zijn de pijn langzaam te laten helen van het altijd onvolledige samen onder andere namen de gemankeerde momenten die ooit hemelse potenties hadden maar bleven steken in aardse futiliteit wij hebben naar paradijzen gezocht alle wegen bewandeld om het mooiste…

breek mij niet gelijk een wervelwind door inktzwarte duisternis omgeven welt er geen traan meer achter de ogen veranderde mijn ziel in vuur alleen de zalvende wind zingt het lied van een stralende zon in de warmte van mensen komt zij ons tegemoet…

Ooit werd de foto van een ex door mijn collega omschreven: o, die heb je nooit voor je alleen Toen vroeg ik me af hoe ze dat kon duiden, zo meteen. Nu ik jou in gedachten voor me zie, je ogen.. iets in je blik, als ga je over mij, als ga je over een ander heen, alsof je in je hoofd al alles meegemaakt, eraan voorbij gegaan maar…

geef me het woord een woord dat alles open maakt mij het diepste raakt van al beloof me dat we samen zoeken naar de kracht van de verbintenis - ook als niets helemaal zeker is is er een woord dat tracht te raken streeft om harten open te maken… liefde…

Jij bent mooier dan jij mooi bent, zoveel mooier dan de maan Als een engel kom jij tot mij, uit een sprookje opgestaan En ik zie jouw ogen stralen, in hun witte sterrenpracht Zij vertellen mij verhalen, geven licht terwijl jij lacht En ik streel wat niet van mij is, kruip heel dicht tegen je aan Voel de geest die in de fles zit, wil niet meer bij…

Hij zweefde over ‘t water nog voor de dag begon ’t kwam toen eeuwen later als troostend Pinksterbron ’t Mocht mensen inspireren in Woorden opgeschreven opdat wij mogen leren hoe wij toch moeten leven Als harten open gaan zal Hij Zijn werk beginnen ’t doet ons dan verstaan hoe Jezus te beminnen ’t Zal een dreiging vormen voor wie de…

Wat was ze mooi en soeverein, wat kon ze me bekoren. Zij was als sprankelende zomerwijn, ze was mijn ochtendgloren. Ik huppelde met flukse tred, werd gek van exaltatie. zij stelde toen een harde wet, ik viel snel uit haar gratie. Ze kreeg een ander in de mot, een knaap met blonde lokken. Voorwaar een echte liefdesgod, nu zit ik hier te…

Kom gerust even uitrusten in de regels, de lucht is bedompt, rust op het talud, nu zelfs ook op de rietkragen bij dit water, het licht is er de zon heeft even pauze. Misschien kwam ik iets te dichtbij, sluit tijd voorlopig dozen met oudere foto's wist momenten, gesprekken vol heimwee. Van enkel een kleine vogel die zong daar had je nog…

Ik ontwaak niet Pas als ik merk Dat zij mij ziet, ben ik wakker Zij ziet mij niet met haar ogen Maar omdat ik haar aanschouwd heb geloof ik dat ze mij bekijkt Een onalledaags patroon bezet mijn hoofd leidt mij omhoog De illusie van haar bestaan is voor mij zelfverwezenlijking Als ik de moed innerlijk vasthoud en de kracht vastleg die zij…