Muze - je gaat geweldig tussen de letteren. Wat je ervaart en ondergaat, zal je inzicht bevestigen. Je woorden staan prima verpakt. De Poëzie zij gediend, de kitscherigen voor hun blikken mond gestraft. (Nóg raast hun echo voort, herhaalt wat zij niet weten.) Duizenden meningen in het klad maken waarheid nog niet waar: te vaak vergeet men…

zie mij als die ene tandeloze tijdmachine vertragend in de zon staren naar ‘n bij knagen op ’n kiertje in de werkelijkheid om te schrijven met ’n levensbrede hand zie mij als ‘n kraker van besloten loze verzen om ze bewoonbaar te maken voor derden zonder ayatollige bouwvoorschriften, door ze over de kaders van voorvaders te liften zie mij…

Als een Atlas die de wereld niet meer torsen kan, als een onkusbare prinses in deze modderpoel, als een vergaloppeerde pony in de onbestaanbare stad, als een inhoudsloze boodschapper van alle goden los, als een To-To in het bos van boos geworden dromen, als een uitgefaseerde donder- & bliksem-winterstorm, als een vorm verzand in onwelluidend leiderschap…

- KALYPSO tot HERMES - Waarom, zo sprak de schoonlokkige tot Hermes, de boodschapper der goden uit naam van Zeus Waarom mag ik die listrijke koning Odysseus die Troje innam, dankzij Pallas verwoestte niet met mijn zoetgoddelijke liefde koesteren Waarom misgunt mij de bliksemslingrende vader mijn liefde voor een man wiens schip…

verbannen naar dit oord geïsoleerd door de goden voor verstoren van oorlog daar ik heb gekozen voor mijn aardedragende vader tot tranen geslagen titanen soms komt een held langs zo mijn verlangen opzwelt maar hij uitgeteld vertrekt als ik hem wel houden wil een grillig gevolg der straf van de maffiose Olympiërs één keer is het wel…

Bekijk de omgekeerd tegendraadse hedendaagse neerslagverwachting en ik voorspel u zowaar dat de helioantropomorfe Ikarische goden der zon een zwartomrande oranjegetinte basketbalballonsurprise in reuzenverslindershanden in petto hebben voor het metamorfosische nageslacht dat in de eilandverleidingsherhaling van Odysseus met Kirke…

kon ik alleen bestaan in jouw gedachten moest ik ooit ergens onderdak vinden omdat ik geen plek vond bij hen die mij nooit echt beminden of ‘t nest waar om mij slechts werd gelachen kon ik alleen bestaan in jouw gedachten als vooral mijn woorden de eenzaamheid de leegte, angst en pijn deden verzachten van binnen, zo leven werd bewaarheid…

‘de werkelijke universiteit is niets anders dan het eeuwig voortbestaande complex van de zuivere rede’ * wij vertoeven in het paradijs laat ons daar beginnen niet te midden van de mensen noch in de stad doch in de zuiverste natuur alsnog in de schaduw der platanus gelegen op dit heetste uur van deze bijzondere dag als de krekelzang…

waar poëzie en het echte leven verweven raken in eenvoudige noch verheven zinnen die betekenissen binnenlaten of het zaad uitstrooien om ooit door deze danwel gene ineens ontdekt worden kan tussen de regels strak als tegels uit de natte vingers gegleden op zaterdagochtend die voelt als een zondag het past binnen de kaderloze ruimte waar ik…

wat u nu leest is absoluut objectief wat u niet aan zag voor wat poëzie vermag te zijn, of niet kleingeestig deze woorden zijn dicht- gekit met natte vingers langs afgemeten latten rond gestes van sensitiviteit ingemetselde wederkerigheid zonder vraag in behoeftes voorzien waarvan bovendien voordien geen enkele notie bestond geen…

jij hoogachtend geïncarneerde bibliotheek van Alexandrië jubelend over de zeeën van de Oost naar wherever te oogsten ideeën die zie je -clever! en hij dat polynomisch schorem als zijn sensoren open staan lult een banaan nog in het natte forum recht jullie ballen samen in poëtische aantallen intervallenderwijs anti-grijsgedraaide-langspeelplaten…

de liefde en de dromen vervlogen waarheidsval en betichting, vluchtige ogen de minste herinnering en woorden bogen gericht opzij omdat geen lucht alsnog ‘t einde was ’n nieuwe lezing als we ‘t op ‘n scherpere manier doorzien ‘t eb en vloed van gevoel laten stromen mogen bloeien als ’t ijzeren hart in de hand van ‘n ieder die dat nog dragen…

‘Wie ben jij? vroeg de Rups. Geen bemoedigende opening voor een goed gesprek’ dat deze zon schijnen bleef maar zij schreef ‘in haar nachtjapon achter de rododendron’ da’k haar met ‘n grote/kleine/grote/grotere pil weggoochelen kon in de hoge hoed van ‘n ‘vallée des évanouis’ dat zij nu nie’ één van die ‘naamloze bomen’ wordt en…

De zwijnen, vossen, honden, uit leem getrokken, uit de zee, een ezel, wezel, merrie of aap, de grootste miskleunen staan er niet bij, concludeer ik geschrokken. Misschien bestonden deze mensen toen nog niet; en waarom pleit hij eigenlijk de mannen vrij? Ik vrees dat hij de belangrijkste over het hoofd heeft gezien. Mijn verklaring zal…

Wat is kwaad, wat is goed in ons bestaan? Twee krachten die elkaar bejegen, zij trekken samen door ons wegen, waar licht en donker verder gaan. Goed is de hand die liefde biedt, die troost waar pijn de hoop wil breken, die zwijgt maar nooit de mens zal wreken, en leeft waar hart en vrede geschied. Nietzsche zei: “Er is geen kwaad, geen…

Daar ergens in de bergen van het verre midden oosten, in het midden der ballonvaart over de himalaya naar 't midden van het verre oosten sprak konstantinos kavafis zijn ode aan hafez, in bewondering staande op zijn schouders erudiet doch van nature evenwel beschroomd en bescheiden sprak hij zich zelden direct uit en ontwapenend…

Waar waren wij gebleven, o kallígraphos van Brugge twee zonder bindmiddel als onafscheidelijke eenheid veel langer in het zuiden reeds beneden de rivieren met de in sepiagetinte inkt gedoopte veren van in de kloostertuinen kaalgeplukte grote ganzen als taakbewuste kopiisten aan het illustreren en buiten kloostergangen in de cel…

dit wordt er nooit bij verteld bedacht ik dus door die nat wordende schoenen op een grasveld tijdens zo’n laatste hondenronde terwijl ik keek naar Cassiopeia trachtte me te herinneren om hoeveel kinderen mooier dan de drie Nereïden en zonder blauw haar getooid zij, een moeder haar eer in de strijd om erkenning en waardigheid (weer…

Bloem, groei, lijn, gewelf, kruising, knooppunt, brandglas - Woorden springen in elkaar over als ze even kunnen kortsluiten. Duister, diepte, honger, macht, zwakte, afkeer, lijden, opleving - In een ommezien beschikbaar als je de mens van binnen bekijkt. Genoegzaam, luxe, luiheid, waan, dwaasheid, verkwisting, wanhoop - Ga er niet te…

Door een vergissing of eigen domme blunder belandt de goedhartige maar wat wereldvreemde heer Olivier Bommel in een naar kaal vertrek van de gevangenis de gebroken kettingboei en krassen op de muur zwijgen stug duiden tergend op gevaarlijke boeven die ooit hier verbleven geheel verslagen zit onze geliefde Ollie met gebogen hoofd…