Klaaglied van Margje. Waarom heb je het voor mij verzwegen, je diepste gevoel, met jezelf verlegen, wat je totaal in verwarring bracht, je bezighield in het holst van de nacht? Ik had je toch begrepen als je had verteld wat je zo had aangegrepen. Als ik je vroeg of hij was geweest, Ik merkte het aan je rook, die geur, en jij zo bedeesd. We…

Een boek; een bijl voor de bevroren zee Die ik tijdens mijn leven in mij droeg Een oceaan die zoveel aandacht vroeg Enkel Milena leefde werkelijk mee Mijn 4711 zou overlijden In Ravensbrück; ze had iets aan een nier Ik was allang gestorven, zocht vertier In ‘t schrijversparadijs aan gene zijde Waar ik al mijn verloofdes terug zou zien…

Je moest er bij hangen om mee te wapperen te kunnen meepraten later als ze je gedicht met zorg en knijpers weer van de waslijn hadden ingehaald Nog leuker zittend in het gras de mens naar je toe kijken om te gallen en te strijken Ik zei meneer mevrouw jongelui wat wil u horen liefde vogels bloemen bijen die liefde zoemen vrijen…

Het huwelijk leidt naar de kreeftenfuik Al strooien putti volop rozenknoppen ’t Gevangen zitten straks is niet te stoppen ’t Kenmerkt de zottigheid van dit gebruik Een liefdestotem als de mirretak Vangt Venus'tranen die als milde regen Vallen vanwege wat een paartje tegen Gaat komen onder ’t echtelijke dak Een hoer is een lanteerne sonder…

bekoord ben ik door Tanka en Haiku het is méer dan lettergrepen tellen de wezensinhoud doet er voor mij toe bekoord ben ik door Tanka en Haiku compact verdichten is wat ik dan doe zonder bezieling kan ik het niet stellen bekoord ben ik door Tanka en Haiku het is méer dan lettergrepen tellen…

de cadans van het verhaal sleept me mee door het ritme vragen wellen in me op als borrelend bronwater uitspraken van Pascal Mercier denderen door mijn hoofd zijn taal dreunt oorverdovend door in mijn bewustzijn ondanks alle spoorboekjes blijft de mens ontoereikend n.a.v; Nachttrein naar Lissabon…

in de straat waar men koopt wordt het zien een anders-zijn vingers worden mooier in de magen van het hangbuikzwijn is hij zuigeling aan een taalweven of is de dichter echter dan het leven?…

Hij wist dat er een ander was Het lukte niet om hem te duiden Wie kon voor hem de klokken luiden Over dat blijkbaar groenere gras Zij was zo stil en teruggetrokken Ditmaal in plaats van uitgelaten Euforisch en in alle staten Omtrent dit zoveelste verlokken Volkomen anders dan voorheen Door wie liet zij zich nú verleiden Wie was het die…

Ook ik uit het donker Krijsend op een buik van leem Sappho, die de navelstreng doorknipt Zo fel het licht, zo hevig de honger Gaia’s borsten lekken inkt Verkrampt wacht ik op ontspanning Hoe angstaanjagend de ruimte Hoe nieuw mijn longen vol lucht En, hoe gaat het kind nu heten? Socrates’ moeder meent het oprecht Tuesdays with Morrie…

Schrijven gaat vaak over grote zaken, grote mensen De dood, de daad Grote liefdes, Groot verdriet Heilige vrouwen die plots verschijnen en verdwijnen Perfecte lentedagen, 24-25 graden en een fris briesje Zelfs perfecte herfstdagen die ideaal zijn om je eenzaam te voelen Alsof schrijvers in hemel of hel leven Maar nooit ertussen zoals jij…

Met lichamen van Ming En harten van China Paarden we ons aan scherven We probeerden elkaar en onszelf Te lijmen Er ontstond een vreemd mozaïek Een rozig herderinnetje Op een blauw VOC schip Een Rus in Worcester Een feniks op een bok Napoleon tussen fuchsia’s En een tafelbelvlinder Op een ruiterklok Aan een Hongaars asbakje kleefde…

DE BRAND DER KEEL En... hebt u het meegebracht? Het wezen kijkt mij vriendelijk aan Ik overhandig mijn bestaan In boekvorm en het neemt het zacht In handen, transparant als glas Om dan met bovenaardse pen Te glijden langs wie ik echt ben Buiten al wat ik schreef en las Ik liet een prachtig oeuvre na Nu worden al mijn woorden beelden…

De meerdaagse hooikoortsverwachting van Frederik van Eeden psychiater dromer auteur poëet tachtiger met roepnaam kees was hermeneutisch onder behandeling* Over zijn oeuvre gebogen op zoek naar de rol van zijn neus vanuit de vraag wat doet hem de geur daar hij jong zijn reuk verloor Kees stond minder alleen dan men tot dan veronderstelde…

als ik echt een dichter zou zijn als ik schreef voor echte mensen mensen las men kwatrijn kwatrijn kon ik mij geen betere herdenking wensen als ik een echte dichter vond de lezer gedichten ergens tussen Vasalis en Bloem leunend tegen Kopland en Kouwenaar verscholen achter Komrij een werk van mij mij daar…

ik voel het scheuren van de lucht in elke vezel van mijn lijf het lijkt alsof ik zinnen schrijf zonder lust naar pennenvrucht het broeit in fluisterend gezucht geen enkel woord staat buiten kijf slechts het allerlaatste bedrijf behoedt me voor een klucht want gedonder schudt me wakker en een lichtflits opent ogen ineens toont alles zoveel…

Het boekenbal is weer gestart Als ik toch het geld Voor honderd boeken had Bekende schrijvers kom ik tegen In de schappen om mij heen Kwantiteit maakt mij wat verlegen Woorden die mij over korte tijd Intiem zullen omarmen Nadat ik mij uit de rij voor de kassa heb bevrijd Mijn hart klopt voor de vele bladzijden Samengesteld door intellect…

met de wanhoop van een dichter bij het zoeken naar de woorden als een zanger naar accoorden woorden die hij heeft geweten hangen tot de draad versleten halfstok aan de vlaggenmast zoveel heeft z'n glans verloren inspiratie lijkt verbrast tot hij in het ochtendgloren iets verneemt dat hem verrast... maar door 't vinden van de woorden…

De mate waarin lezerspublieken door auteurs zwaar verzieken draagt zorg voor de finale cesuur tussen goede en slechte literatuur Men meet dat met verpleegsters af aan bedlegerigheid met leesboeken op staten in hospitalen te zoeken gevolgd door de ernstiger maatstaf van op schrijversnaam te stellen sterfgevallen waarbij je kunt zien wie…

zoals het water zoekt neemt en geeft vernielt en bouwt in ijs en land beeldhouwt onderweg is in gouden watervallen waar wonderlijk warm geisers gisten niet te luwen haast huilen en spuwen dansen waterzuilen naar de heldere lucht een weer oude spiegeling in gele en rode bergen zocht Jules Verne hier het middelpunt een…

Er voeren Indianen door de grachten En op de kade hield chief Witte Wolk Zijn paard in toom, ondanks het lage volk Dat joelend adoreerde en verachtte De squaws hadden een kleine rol; hun kleedjes Wonnen van die van menig burgeres Vlugzout stroomde steeds sneller uit de fles Door toename van flauwvallen en kreetjes Voor dertig cent gaf het…