Dit jaar gaat de wereld als een ziekenkamer open. Jouw februarizon houdt elders huis. Het straatgebeuren ligt volledig lam, slechts een enkele bouwvakker hoor je fluiten. Populieren en vogels verbazen zich: lege pleinen - waar blijven de mensen? De hemel is zo ver je kijkt ontdaan van elk vliegtuigje. Men ziet de ernst in van een lockdown…

I Zelfdruk, druk van de ziel. Ik hakte en hakte en hakte en ik had een vinger in de inkt, legde hem eruit, rolde met een vinger de druipende vinger over het papier, over de bleke vrede van het uitgeschepte vel. Verzwegen werd mij alsnog het geheim: de ring ontnam elk zicht daarop. Plaats, waar al het zwart belijnde eenvoud werd, en tijd…

Dichters gaan niet dood. Ze gaan heen en blijven. Het leven van Gerrit Achterberg werd door Wim Hazeu beschreven en voor de toekomst vastgelegd. Op Gerrit's graf rust een zware kei, met daarbij een stenen bankje, dat een steenhouwer hiew, en als trouwe lezer schonk. Achterberg is niet doodgegaan. Zijn innige gedachten leven nog. Lees…

Het meisje Vaak dwalen haar gedachten af naar hem Dan staat zij onder schaars lantarenlicht Deels vrouw al, deels nog een onnozel wicht Vadertje Tijd schrijft al een requiem Het is december, er heerst strenge vorst Zij staat wat eenzaam in een stille straat Hoort zij nu nog van schapen het geblaat Gebalk; de ezel die Maria torst?…

nu de toekomst verdwijnt in de kennis van morgen beleven wij pijn om wat zo zal zijn. nu het verleden begint in een jaar zonder zorgen dat nooit heeft bestaan weten wij stellig (helaas) hoe het zal gaan. de taal heeft geen woorden voor wat er gebeurt ravage en moorden en niets gaat voorbij. verletter het zuchten boekstaaf de luchten…

In dit absurde tijdperk te mogen ademen leven aan te raken met de ernst van een jad onder een hemel vol sterren een witte wolk die ons voorgaat verdrijft het masker van de dood ik heb in een tuin vol met papavers gezeten gekeken naar de gekleurde vogels en de papegaai horen krijsen en ik was bang, maar overal breekt…

Taal, als brug naar ware werkelijkheid. De brug die ons verbinden wil. Ver voorbij de letterkunde, die onze geest niet vindt. Woorden zijn onze ware waarden niet. Wel erhalen die we elkaar vertellen. Wonderen van werkelijkheid. Werken uit geliefde liefde. Dat is het ware draaipunt, waar taal om draait. Draaien doen alle ware schrijvers…

In The Waste Land verbeeldt Eliot het Grand échec, de Grote desillusie van The Great War, de Eerste Wereldoorlog, In de geseculariseerde stad heerst geestelijke leegte en verval in contrast met de heroïek van Rome Maar The Waste Land is meer dan dat: een bewust gewaarworden, gevoelen van een morele grandeur en tegelijk…

ze raapt ze naast de rivier op de stenen die traag in de zakken van haar jas verdwijnen ze geeft zich over aan de diepte van het water een bedding voor de dood ze reist uit haar eigen haven de stemmen zwijgen niemand meer tot last ze zei: na het dichtslaan ben je pas op de helft neem de tijd een andere ervaring…

Mijn peinzen drijft mij naar 't nachtelijk uur ik voel hoe donker en wit te voorschijn komen in een wisselkoor van klanken de wijnstok en de ranken gehurkt in ootmoed Zijn adem is levenskracht och levensgeest, liefde mild en puur witte zon in 't hart van de aarde onder de wolken de wensen van mensen Vurig klinkt het gestamp van paarden…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…

Er bestaan mensen die denken, dat ze bio-grafen of bio-logen zijn. Ze beschrijven levens en leven. Toch, zijn ze veel méér dan dat. Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

Denkbeelden en gedachten leggen schrijvers vast in letters en verhalen. Fotografen fotograferen. Biografen biograferen. Schilders schilderen. Tekenaars tekenen. Drukkers drukken. Dichters dichten. Uitgevers geven ons leven uit. Boekhandelaren delen dat. Ego's van mensen sterven. Boeken sterven niet. Boeken bieden mensen troost.…

Zelfs Sisyphus ging zitten op zijn steen Toen Orpheus met zijn liefelijke klanken De wezenloze schimmen bracht tot janken De Hellehond werd pup en wel meteen De dichter - zanger won en hij ging heen Met lopend achter hem die hij bevrijdde Mits hij niet omzag tot de zon hem wijdde Hij zwoer het, schraapte al zijn moed bijeen Toch werd hij…

jij kan als geen ander de woordbetekenis een geheel eigen inhoud geven door letters te laten leven ze kalligrafisch op te tuigen met de meest ludieke snuisterijen in vorm en kleur zodat ook zij qua inhoud een geheel zijn het is geen beeldspraak die jij voor ogen hebt maar wel de warme intrinsieke verbondenheid van exposure…

(voor Bernadette Gallis) Onder jouw lieftallige jurk van Laura Ashley verborg je een hunkerend lichaam, dat lief en zijdezacht langs de muren gleed, die van Boudewijn een muurklever maakte, een witte prins op een hobbelpaard. Tijdens zijn psychotische avonturen hield jij hem in het gareel, stal je zijn hart en temperde je zijn snobisme…

In boeken wonen schrijvers. Wanneer hun lichamen sterven blijven hun geesten leven. Blijven hun beste gedachten in boeken eeuwig voortbestaan. Blijven ze lezers ontmoeten zoals ze ooit bij leven deden. Zoals ze ook vandaag nog doen. Oude schrijvers wachten. Oude boeken slapen niet. Vraag hen om oplossingen voor onoplosbare problemen. Vraag…

De Middeleeuwse kerk verkondde De duível brengt het vuil in ´t vlees Het volk zat vol met angst en vrees En híeld zich ver van lust en zonde De Middeleeuwse kerk beweerde Geslachtsgemeenschap hebben; paren Dat heeft tot doel het kinderen baren Zo stelde menig Godgeleerde Hoe kon je het genot bedwingen Dat tóch kwam kijken bij de daad?…

In Frankfurt am Main zag Anne het levenslicht vier jaar voor de putsch * Toen zij dertien werd kreeg zij in het Achterhuis een roodwit cahier * Met Lieve Kitty gaf ze blijk van schrijftalent ...meer dan die twee jaar 12 juni 2020…

Wat geen der Humaniora - zoals de Antropologie - geen der Geesteswetenschappen - Psycho- en Sociologie - geen der wetenschappen van de Mens en Maatschappij met abstracte theorieën hypothesen en technieken, hun methoden van waarschijnlijkheidsleer statistieken, wat zij in concreto niet vermogen in de maat der dingen is kruipen…