Ik ben wachter wachter ben ik op het koninklijk goed Ik ben niet van koninklijk bloed maar draag wel de kleuren van de koning Voor het vrouwelijk schoon ben ik als honing voor een beer in mijn uniform ben ik een heer met de heilige ernst van het waken te kijk te staan... met een geweer dat is mijn beloning.…

Rollen golven aan huizenhoge golven Rollen wolken aan regenrijke wolken Wind gaat met water te keer hevig te keer een schuimen en een kolken Blijft het baken voor visser en stuurman voor ketelbinkie en bootsman blijft het waken met de cirkels van het licht.…

waarom zou een echte man niet mogen huilen? hij verbijt emoties als het kan maar op een schouder schuilen is dat verkeerd dan? waarom een kruis blijven dragen? geen smart te delen tot het einde van zijn dagen zullen nooit wonden helen is hij te beklagen oprechte tranen bevrijden diep geworteld verdriet verzachten emotioneel lijden echte…

…moet je goed bevredigd zijn, anders komt er niks van terecht in je drukke leven met alle spanning van dien en alle taken, verleiding en afzien, dus man – als je niet wilt vallen, spuit ze leeg die ballen.…

Ik rammel met een ketting om mijn benen. Ik rammel voor jou mijn lieve man mijn ketting om mijn benen. Vind je het een zalig geluid mijn baby? Of wil je dat ik dans nu onder de sterren met een heel kort rokje aan? Vandaag heb ik duizend telefoons moeten beantwoorden. Duizend namen van vreemde mensen moeten noteren in mijn agenda. Duizend mensen…

( voor Johan Ram, vriend van Louis Couperus ) In de schaduw van de meester wachtte je tot de les was afgelopen, zodat je wandelen kon met hem, op geheime plekken in de bossen, nabij Den Haag en in de warmte van Italië. Elkaar omarmend als man en vrouw, voorzichtig kuste je zijn natte mond en met de hand streelde je zijn zachte buik, waarna…

Hij ziet haar, zij hem Wat vindt hij van mij? denkt zij, terwijl hij zich afvraagt: Wat vind ik van haar? Best een gemis Als hij zou denken Wat vindt zij van mij? weet hij ook wat onzekerheid is…

terwijl zij slaapt ligt hij nog wakker bang dat zij hem verlaat als zij ontwaakt slaapt hij toch, de stakker en ziet niet dat zij gaat…

Echte mannen hebben het maar moeilijk Diep moeten zij bukken onder emancipatoire last Vrouwelijk zet de toon - gevraagd, gewild Zachte mannen rukken op - invoelend, huilend Vroeger waren zij ridders op witte paarden. Nu wil het maar niet lukken, omringd door mietjes Als Chippendales slijten zij hun dagen, weliswaar als stukken…

(voor Andre Gide) Hij droeg een paarse cape en verder niets, met in zijn rechterhand een gouden wandelstok, zijn rode ogen keken naar de donkere mannen, die roeiden met al hun krachten. Hij genoot van hun glimmende lichamen en eindelijk was de herinnering aan zijn geschriften verdwenen. Hij keek naar de Kongo als naar een beminde in de late…

‘k heb niet zoveel met mannen Maar soms moet ik me vermannen Om niet te mans over te komen…

Overal de pil met hormonen waardoor geen kindertjes komen vrouwen die ze weer uitplassen de man hem er steeds minder in krijgt te weinig vruchtbaar zaad uitstoot allemaal al roomse uitwassen De paus die plots licht zag riep Pater Medicijnman ik zie nood het wonder wordt dubbel bedreigd breng ze milieutechnisch tot elkaar link man komt…

een dorp is pas een dorp als in de dorpstraat een oude man loopt met pet, wandelstok en kromme benen (en het is helemaal goed als ie groet)…

Ik voel de stilte in mijn lijf al bijna ben ik koud en stijf de levensboom is uitgebloeid Het sap haast opgedroogd rimpels wijzen op mijn oude dag Ik drink nog snel een laatste teug Mijn glas dat ik nog heffen mag Het is nu bijna leeg…

Hij telt de messen in de lade geen twaalf maar dertien in een dozijn hij ijsbeert en zegt zeurend lieverd voor nog een mes is de la te klein Gelaten en zwijgzaam ziet ze toe hoe hij een mes uit het laatje haalt ze heeft er zich bij neergelegd en leest in zijn blik hoe ze heeft gefaald Hij zal het mes voor haar verstoppen trofee van roemloos…

hoe fris en vrolijk ook voelt de man zich onversierd hij zijgt ineen van wakker druipende oliebol tot vette uitgezakte flap op de grote hoop en plat gedrukt in de emmer van het oudejaar tot over de rand toe vol terwijl hij melig tiert samen geperst op hoge toon deze dag blijft alweer ongeplukt hoe draagt de man dit gans alleen zonder…

mijn ware Jakob wacht sindskort niet meer op mij hij weet wel beter waant zich gelukkig laat de vrouw voor wat zij is eeuwig op zoek naar hem…

Een schorre haan ritst de morgen open hij, uit eigen faam, en ik uit naderend noodweer, mijn eerste adem zing, niet voor beide tot verademing, zich in badinerend licht laat tonen, balancerend op z'n trotse hanenpoten, schiet hij verbale gaten in het heelal en mijn ochtendkrant, een en ander opgesloten ligt in z'n begrijpelijke taal ben…

hoe blijft de senior die zijn ogen graag stevig de kost geeft zijn blik laat dwalen zonder enig fixeren te innemend staren of inhalig gebaren naar schoonheid frivool en luchtig gekleed toch recht overeind het leek de juiste tijd mijn strategie terzake nader praktisch te bepalen door me te oriënteren want al sta ik stil ze tellen de…

Langzaam en niet meer te stoppen steeg zijn waardering verder naar goudkoorts toen haar zomersproeten als waren het sterren tevoorschijn spetterden uit de plooien van haar gezicht. Hij weet het .. het was niet alleen de magie van de zomeravond dat haar aanblik in gesmokkeld goud met hem verbond, maar doet berusten in deze schone schijn en…