ik stemde de spaanse gitaar maar die liet zich niet stemmen, laat staan bespelen ik ben geboren om vals te zingen dan maar, en mensen weg te jagen, dat zal ik wel bereiken. ik open m'n mond: heel benauwd en begin te piepen, als een zieke vogel te moe om te vliegen en weer te verdwijnen, een clown toch nog, die een lach loskrijgt…

de pianotoetsen wit en zwart de handen glijden eroverheen strelen bedenkelijk het oppervlak of beuken, hameren er geweld uit we zitten als bevroren in de grote zaal. Na afloop groot applaus, de pinguin staat op en buigt voor het publiek, we lopen verward het gebouw uit, ik weet even niet links of rechts. Wat hebben we nu eigenlijk…

je gouden klanken ruisen spetteren raken het snakkend hart vol kristallijnen tranen glazen druppels op gouden webben trillend en wenend onmetelijke schoonheid engelenstemmen ijlen door blauwe nachten oneindig jubelend hemels onsterfelijk…

verbazingwekkend is de aantrekkingskracht van de muziek die ons allen ter wereld verbind die ons ritme in de war schopt, ons aan huis kluistert, ons doet beperken tot het hoognodige ons van onze slaap beroofd om broederlijk te genieten van de muzikale schoonheden in grote getale en genres waarmee de top2000 ons heeft betoverd ~*~…

de klanken van het lied “Mary did you know” ze weten me te raken tot in het diepste van mijn ziel de stemmen van Kenny Rogers en Wyonna Judd ze bekoren me Maria wist dat je toen je het gezicht van jouw baby kuste je het gezicht van God hebt gekust ontroerd denk ik bij mezelve is niet elk kindje een kind van God omdat God liefde…

je laat je gitaar huilen je laat je snaren dansen je stem zingt emoties vanuit je hart klanken puur rauw wonder zacht jij gitarist jij en jouw fado en ik geniet met gesloten ogen…

genoeg geschreven over de reserve-tijd waarin het allemaal nog moet gebeuren alsof die voor de eeuwigheid de beste indruk achterlaat zo heb ik je nog niet verteld over de b-kant van mijn leven die soms veel mooier blijkt, het grijsgedraaide lied meer naar de achtergrond verdwenen misschien was er niet mee te scoren allesbehalve spectaculair…

een rijkelijk intens stukje over de werkelijkheid over de zwendel daarin over de liefde over drijfzand over leven over regen, tijd mogelijkheden, fantasie en wat ik daarin ronddraai en zing een wankel liedje, en half wankelend... over jou en over de liefde die ook heel belangrijk is, opgerold in een draaiorgel.-…

Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen terwijl gespannen snaren worden aangezet tot welluidendheid met fluit of klarinet om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen klinken schuchter de eerste zachte akkoorden van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit” klanken vanuit de oudheid Muzen geweid tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…

Breng tot leven deze onvergetelijke prestatie eerst, winterse vertelling zet neer wat tijd lang niet meer kan. Muziekdromen worden wakker, vertellen mij al die jaren wat passie nooit kon laten voelen, symfonie deze kerst. Zie eerder fascinerende ogen de kerstverlichting zetten, componeren als men de oude klassieke muziek beheerst. Het hart…

Vannacht kus ik de maan en doop mijn pen in room, schrijf een liefdeslied Ode aan muziek zo vurig als de rode roos Teder wit de orchidee tussen Brussels kant en zilver Blauwe seringen tortels zingen bruidsboeket op bed De tirannie buiten spel gezet…

(Jethro Tull - Bourée) Van zoiets weet je dat het ermee begon Ian Anderson, voet op knie op zijn toverfluit die toen al verbond met iets ouds, maar verrassend zodat je luistert en verstaat wat je ziet voor de eerste keer en blijft zien zoals voor het eerst.…

In haar strelende ogen verscheen lichte muziek een bestemd gevoel deed mijn gedachten trillen. Haar hoofd zacht gebogen, haar ogen zo dicht, verloren intens verdiept aan het spelen, klassiek. Verdroomd haar gezicht 'n vleug van eeuwigheid ? Een gecomposeerde omlijsting van vrije geluiden. Ongenaakbaar verspeeld, verloren, aangeslagen aan…

Jij wist beelden te verklanken en klanken te verbeelden Samen met jou waren we niet alleen Jij nam ons mee in wilde dansen Op hoge toon zong jij even goed als rauw met je stem en hart van goud Jij bracht muziek, beeld en beweging bij elkaar, vermengde ze tot een cocktail vol ritme en passie Jij bent koning van een rijk…

ze lieft de zee de golvende hartstocht de branding die haar hart doet kloppen haar bloed doet stromen ze voelt de horizon in onstuimig verlangen zo lieft ze ook de soulmuziek met tranen in haar ogen kan ze luisteren naar het timbre van diepe stemmen het lokken van klanken haar voeten dansen haar handen vangen de diepte het ritme…

blijf alsjeblief nog even bij me maak van mijn tranen een zucht van pijn voel ik bijna niks ‘k word zo rustig van je bij me en vrolijk, weet je nog hoe we dansten in de lucht? mijn lichaam weegt zowat niks maar mijn ogen zijn zo moe doe ze met je warme handen toe…

Gitaar bengelend aan z'n schouder verscheen daar plots de jonge god, bovenlip wat schuin omhoog in een uitdagend grimas, vetkuif glimmend in de spotlights. Wat wou'k toen graag dat ik hem was. Bij bosjes vielen meisjes flauw, 'one for the money, two for the show'. Hij greep naar de microfoon, het publiek wachtte ademloos. Heupwiegend en…

daar waar ik aard raken jouw woorden zij sporen ondergronds waar zinnen langzaam rijpen tot de mooiste zetels in afgestorven bodem…

zachte gitaarklanken klinken begeleidend de houten stem van Neil Diamond genietend luisteren naar zijn 12 Songs dwaal ik door emoties van muzikaliteit een levende legende in persoonlijk concert bij mij thuis afgezonderd van de rest van de wereld…

stofwolken benemen het zicht op zandgeschuurde bergen toch ziet hij de verte zingen van wilde bloemen in het land tussen bijbel en banjo klopt Doc zijn pijp en Sara wakkert het vuur aan, speelt de rimpels uit zijn lijf onvervalst klinkt daar als echo van een waterval een stem, white blues Jimmie klatert in het schrale dal hij verjaagt…