vertrouwd in vele handen rood op licht blank hout het achteloze spel van engelen in de dop verandert echter snel in strijk en zet vlamt explosief geweld de potentie is geveld het blanke hout brandt dansend fel de zwarte engel naar de hel…

vanaf het prille moment waarop de gevederde zijn lange hals om haar verlangen windt de snavel neervlijt in de welving van haar borsten haar naaktheid toedekt met zijn verentooi wéét zij zijn vermomming zij laat de vogel en wiegt het kind verjaagt de onrust uit zijn ziel haar buik wordt verlangen maar zij wacht tot de man in de…

de warmlauwe zon verdreef langzaam de laatste regenflarden dampend stond jij daar, een zijden huid glinsterde onder gouden lokken een hemelsblauw meisje stond trillend in de lucht ik strekte mijn armen voor een stralende ontvangst en ik verdronk in jouw ogen…

In het woord bedoelen, zit verborgen doel een doel dat je moet volgen, met of zonder gevoel, in het woord bedoelen zit verscholen bed, dat wordt bedoeld met verve, ik bedoel gewoon de slaap overvalt me net, in het woord bedoelen, zit zoveel interessants, dat kan ik heel niet uitleggen, dus ik ontspring bij deze, de dans!…

Er bloeide een nieuwe belofte in haar blozend hart en lichtstralen tekenden een jonge gloed op haar rozige koontjes Het beeld had iets vrooms door het stille ademen boven het onbeweeglijke meer Zo droomde zij haar Camelot, over de koningen van weleer over riddereer en de hoofse liefde - even ontwaakt zij, ziet zij de wereld om haar…

vertel niets nog te vergeten en verloren gaan in de cirkel die ons beweegt of juist soms stil te laten staan dit besef je vroeg maar meestal veel te laat donker je ogen donker dit huis donker bestaan zo verdwijnt blad na blad onderuit een instrument een straat iemand riep een naam…

je bent met geen pen te beschrijven niet te voorspellen stiekem glad doordacht dat ik niet bang ben is een feit het plaatst mij boven jou ik ontneem je de macht…

Tussen de rekken vol oude rommelpoppen stond jij te glanzen als een engel, in een jurk van pure zijde en lopend tot aan de grond onthulde je mij je troostende naaktheid via magische talenten. We zoefden door elkander heen als dorstige winden ineen. De draken en vijanden die aan ons kleefden lieten zich vallen van de bergen liefde en…

de storm eist de gedachte aan zachte stilte tussen hier en nergens het perspectief van een orkaan…

De zon zakt de nacht valt je moet alweer op pad De maan staat hoog de muziek roept je was al zolang je richting zoek Niemand weet waar wij heen gaan niemand weet waar wij zijn Maar wij behoren tot de stad Wij behoren tot de nacht lopen in het duister tot de zon weer naar ons lacht…

Uit jouw stilte plukt leegte grijze bloemen maar in ieder hoofdstuk van jouw armoedig bestaan bezingt een erudiete nachtegaal mysteriën van de duisternacht tot aan de laatste woorden van het verloren boek probeer je uit de waanzinnige droom te ontsnappen maar een onzichtbare hand brengt je terug naar de mystiek die in jouw ziel…

Omdat ik het leven graag doe ik dit graag De hemel is slechts een schouwspel Sinsdien ligt zij bij een behaarde zweetplek Wij maar gek zijn alles lost zichzelf vanzelf op Snij jij mij uit in hout Meer was ik nooit Een verbeelding in een beeld vastgelegd Zou ik nu nog een punt zetten houd je hout maar vast Dit…

ik zoek de tijd in kleine uren ver van gaan en komen in hetzelfde huis waar naast rust en stilte ook mijn dromen wonen en seconden eeuwigheden tikken als mijn blikken buiten de dimensies treden waar het aardse heden slechts als rode draad in het verleden zichtbaar wordt die ik moet grijpen bij mijn beladen terugkeer uit immense…

Er is een nieuwe dimensie ontstaan, die vriendschap in heel ander licht laat staan, want wanneer een vriendschap ophoudt te bestaan, komt er een boodschappen briefje achteraan, met dit heb ik allemaal, voor jou gedaan! Een nieuwe dimensie is opeens een opsomming geworden, van wat ik voor jou deed en wat jij voor mij gedaan hebt! Een…

Het was er weer, het diepste wezen Dat zij tijdens haar reis vergat Er kwam ook zoveel op haar pad Het wou haar vormen leren lezen Achter de dingen die verrezen Symbolen van een habitat In haar inmiddels postgevat Nadat uit haar Achillespezen De pijlen van de lessen staken Die de rabbijn haar had geleerd Het universum is een laken Waarop…

Als ik alles opgaf wat van waarde was in mijn leven, kwam het, na verloop van tijd, toch terug naar mijn leven, zoals na eb de vloed op komt afhankelijk van die mooie, mysterieuze maan.…

Wie toch wijken in de eiken, immer wijken als wij kijken? Wie verschuilen zich als uilen in hun zwarte bomenhart? Zou ik dromen dat mijn lome voetstap gladde schedelkap boven hoge wenkbrauwbogen nog geen tel te vroeg verjoeg? Ruisen koel door bomenhuizen hun gewaden? Nauw verraden blâren met trage gebaren een bewegen, zó verzwegen…

op die strand in sand soek ek die see ek hoor haar ek voel haar maar kan haar nie betas nie sy is weg vertrek in die aand sonder woorde ek nie verstaan nie soveel te sê sy hoor nimmermeer sy is weg vertrek in die aand sonder woorde…

Paarse linten doorweven zilveren haren in schuchtere wind de rilling nabij wacht een elfenkind op ongeboren woorden tussen bijeen geraapte gedachten van rozenblaadjes en maneschijn op ragfijne lijn balanceerd in onwerkelijkheid van dromen haar teder tenger lijf tot ochtend zal komen…

Het was in de laatste dag van die zomer waar stilte dwaalde tussen woorden hij naam kerfde in hout en zocht naar voetstappen van haar die hij droomde in lange nachten van samenzijn de herinnering aan rinkelend zilver ragfijn verstopt in heden van bestaan dwaalt hij nog eenmaal langs het maanmeer veegt zout van zijn ranke lijf streelt…