Oh, hoe schoon is de natuur met een eland aan de muur egels op het macadam het vosje van ‘n kakmadam een bladluis op een kunststofplant een eendagsvlieg met maandverband Oh, hoe schoon is de natuur…

Mijn neef Roland wist zoveel van vogels dat het zijn werk werd. Hij gidste langs blauwborst graspieper en brandgans. Eergister is hij in een cracker gestikt. (en dat is echt waar) Zijn moeder tante Ans krijste haar verdriet de kamer rond: waarom Heer, waarom? Hij was pas twee- en dertig.…

zij wist dat de verte haar wenkte met onderscheiden kleurenpracht alsof er al die tijd naar haar werd uitgekeken en gewacht vorm en compositie waren steeds duidelijker te zien in het naderbij komen nog spraken zij niet maar hun geuren bestreken het uitnodigingsgebied jij hebt de schoonheid van deze bloemenhulde aangenomen en…

toen het licht veranderde en tijd bijna onzichtbaar schreeuwde het verweesde dier zijn weeklacht naar het onbekende golven omarmden hoopvol nog zichzelf ebden weg en verdwenen in een zee van verlatenheid waar de angst stierf en vanuit een onmeetbare leegte naderde de monotone galm van vergeten…

vandaag neem ik een voorschot op dat wat gaat komen over het gewilde plaatje waarvan velen dromen het land gehuld in zuiver wit en zilver zie het niet als een vergrijp dit gehuld zijn in dun engelenhaar ben slechts de voorbode van wat gaat komen van dat wat verscholen ligt al lang verwacht en klaar de winter de kerst met hun…

op luwe plekjes langs muren met ramen die al decennialang in vage verten turen dwarrelen vleugjes geur mengen zich zonder kleur tot een database van alle liefde en leed dat in de wereld gebeurt pas als de grote schoonmaak komt in het seizoen van stormen worden de geuren geüpdatet door het blad dat in de herfst gevallen is en meegenomen…

ik heb ze zien bewegen de regen en het doek ook hoe jouw penselen de donkerzwarte bui langs het zwerk joeg als jij dan even rustte brak verderop de zon en glinsterden frisse druppels op een oude regenton jouw beelden zijn geen plaatjes maar stukjes natuur die met hart en ziel begiftigd zijn in de na- middagse zonneschijn…

Lief klein vogeltje jouw stem vult mij met vreugde op grauwe ochtend. Wanneer de dag ontwaakt, zullen vogels uit volle borst vrije geluiden produceren Het zijn allerlei meesterwerken op maat die voortborduren op de stijl van afgelopen zomerperiode aangevuld met nieuwe creaties. Een magische wereld vol klankkleur waarin hun muziek ook nog…

jij straalde als een opkomende zon op het groene gazon met in je hand de partituur van de natuur in de geur van pas gemaaid gras liep jij lichtvoetig door de eerst aanzet van de proloog onder een dubbele regenboog later walste jij in gepaste kledij de vierkanten in licht en donkere kleur afhankelijk van maaiers vleug in…

nog groent de herfst in krachtig blad en rode bessen omgeven met prikkels en stekel wordt leven maandenlang bewaard wij winterslapen niet maar vieren onze feesten vol verwachting en hoop met sneeuw en ijskoude regens blijft ons binnen veel ellende bespaard toch houdt de pandemie mensen kort omdat bij iedereen er aan de…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

nootkleurige nukkige novembermaand najaarsschoon natuurlijk nokvol nevels nimbuswolken natten nieuwbouwgevels nagloeiende namiddagzon nuwt neergaand nachtvorst naakt nu novembernadag niettemin neuzelen nietsvermoedend neerfladderende nijlblauwe Nehalennia noegend nabij natuurgetrouwe natte neerslag…

Hoe plots verscheidene schitteringen aandacht trekken om mijn lichaam in beroering en vervoering te brengen zowaar het breekbare-en-kwetsbare geraakt Waar komen ze allemaal vandaan daar ik hen nog niet eerder heb waargenomen. Het begint vroeg in de morgen wanneer deze kleine kostbare diamanten worden gestrooid in de natuur waar ze ook nog eens…

ik zag hoe jij zeeën kuste met de harde hand van graniet en basalten rots hoe jij in warm tropisch blauw op witte stranden rustte in naakte trots jij wond winden om je vinger in het oog van de orkaan waar jij je ongeremd liet gaan toch heb ik ook je tranen gezien over het verlies van synchronie door de natuur in de entropie…

Aan een geurig bloeiende wei door het grote bos bij Chaam omringd ligt een afgelegen jeugdherberg stralend vol opwekkend licht roze zuigt frisse adem van het morgenloof om de gasten na het ontwaken tot daad en wandeling te noden drinkt rossig glanzend laat avondrood op langs het grindpad naar de deur staan slanke berken in een lange rij hebben…

hoe wij -klimaatgevoelig als we zijn- onze kleine achtertuin ontdeden van de meeste ooit zelf gelegde plavuizen en tegels hoe zon en regen onze tuin stilaan een mooie groene aanblik gaven en wij ons weldra in een geurende oase waanden hoe planten en bloemen onstuimig hun plekje in het zonlicht bevochten en wij de oude tuin met nieuwe…

Schitterende boom geen voetstappen in de buurt alleen stille stem. Een dagelijks leven van rust en vrede waarmee je stad en land animeert, van dichtbij maak je geboorte van bos of woud mee, opgeluisterd door jouw sprekende stilte Het aantrekkelijk gezicht met bont gebladerte en krachtig takkengestel. Genieten van het moment wanneer morgenzon…

De beek buitelt speels over zichzelf heen de berg af -- en drassigt het dal.…

ik zag het pad voorbijgaan in passerende bomen en struiken het hoge buiten ving blauw met snelle wolken in een dunbevolkt firmament boven het ruisen van de wind hoorde ik de echo van jouw hakken in gelijkmatigheid de mantra van beweging had zijn eigen melodie in het kraken van takjes speelde genie in een magische verbondenheid…

stil groeiden de bloemen onder mijn penseel tot hun kleuren eindelijk zacht begonnen te spreken niet zomaar een contact maar in een vaas gezet na met de hand geplukt te zijn uit het zomerbed van wilde bloemen keurig opgezet geschikt naar lengte vorm en kleur een kunstwerkje als voorspel dat in verf een hoorspel door geur…