daar lig je roerloos al jouw dromen bruut ontnomen te wachten in het natte zand op hen die met jou zouden komen in paniek is jouw kleine hand uit die van hen gegleden toen golven jullie overspoelden zonk jij al snel naar beneden zo werd jullie zoektocht naar vrede er eentje geplaveid vol verdriet wat rest is de vraag of de wereld hier…

Op Raqqa vallen bommen maar wat kan mij dat verdommen Als in Bagdad een markt wordt opgeblazen en in Kongo een dorp uitgeroeid is het geen nieuws dat mij boeit Ik hoef het niet te weten en ben het toch zo vergeten Zolang ze lekker dáár krakelen kan het me geen ene moer schelen Nu ik m'n hart toch luchten moet Wat vindt u van Depay z'n…

Ik zie die jonge mensen Strijden voor de goede zaak, voor God of Allah, naar gelang. De goede zaak begrijp ik wel voor God of Allah echter niet maar dat is van geen belang. Ik zie de moordpartij en denk het is ons niet gelukt ze een ander ideaal te geven of minstens dan een andere manier om ‘t na te streven. Ze voelen zich miskend…

Op Place de la Republique dronk ik ooit een cappucino, terwijl ik nadacht over het gepeupel dat naar de Bastille trok om daar de gevangenen te bevrijden, terwijl ze de adellijken op de guillotine trakteerden. Parijs is niet altijd lief geweest. Er heeft heel wat onschuldig bloed gevloeid door die scheefhangende, rode mutsjes, hé Robespierre…

ontvluchtend haar dochters meesleurend uit kruitdamp gehulde ruine stad bedreigd onbeschermd zag een bloedbad haar grens was bereikt hartverscheurend velen vluchten richting route grens rennend door bossen over weiden probeerden geweld te vermijden zelden zichtbaar tsunami van mens andere staat ver weg van haar grens voelde zich machteloos…

Haat vergrijpt zich als een kind van God en doodt uit zijn naam maar wie één mens doodt heeft de gehele mensheid gedood de giftige slang kruipt ook waar hij gaan kan opzoek naar dezelfde intentie de dood is metgezel varen blind op onschuldige sporen naar adelaars van dood metaal die hun naam kunnen afspelen als vrije vogels van…

De dag dat ik moeder werd mijn zoon op de wereld zette zal ik nooit vergeten zo welkom, in liefde ontvangen toch begrijp ik iets niet De dag dat zij moeder werden hun zoon op de wereld zetten zullen ook zij nooit vergeten waren zij welkom, in liefde ontvangen wat deed hen zo ontsporen dat zij Op één dag iemands moeder vader dochter…

Je trekt ons aan en zuigt ons vast. Je kleeft zwaar aan onze botten. Loopgraven doorkruisen je als waterlopen. Niemand schouwt ze, niemand ruimt. Hier wonen we vier jaar te lang met tegenzin. We malen niet meer. Wat we moeizaam wonnen, ploegen we nu tot braakland om. Je schuurt en schurft ons lijf. We kunnen niet wennen. We willen niet…

Ik zit hier achter de geraniums, en zit me stierlijk te vervelen. Ik wou dat ik een radio vond, dan konden we samen spelen. Op Marktplaats vond ik hem terug, de Philips van mijn grootvader. In de oorlog speelde je in de kelder. Na de oorlog stond je naast mijn box. In de oorlog was je er al. Als peuter werd ik vanzelf een opa. Zo ging…

ik breng de avond door met een trein in mijn hoofd tijd is op dit moment geen beweging zwarte inkt aait mensen om me heen, er is zoveel pijn gebleven alsof ze nog wachten op iets dat er al is maar dat ze niet kunnen verstaan ooit zaten ze samen in een kamer in het nachtlicht zoals ik was de stilte genoeg om te huilen…

In slagorden buigen ze groot als treurbeelden. Hun voeten zijn geworteld : nimmer verlaten ze deze vruchtbare grond. Hier groeit in ontzag stilte. We komen er foto’s nemen in tegenlicht en betreden hun zoden niet. Hoogstens zullen klaroenen ’s morgens de dag afsluiten. Onze bloemen zijn dan al levenloos. Hun herinneringen zijn gevallen bladeren…

in de film was er een beeld van tranen die langs een trap naar beneden stuiterden als knikkers je ziet tranen langs wangen maar kijk je beter zijn het de parels van het verdriet en van het geluk natuurlijk hield hij van haar en zij net zo hard van hem maar.. en dan hoor je haar stem boven oorlog en ellende is zij…

hoe bang ben jij, wanneer kogels je om de oren vliegen, eerst nog ver weg dan nadert het gevaar, er wordt verkracht geroofd en gemoord, in tijden van oorlog geldt het recht van de sterkste vele mensen veranderen in zieke geesten en jij, jij bent nog banger waar moet je heen, hoe hou jij je kinderen veilig alles van waarde wordt gepakt en…

Zo zie ik hem weer voor me Doffe donkere ogen Een sombere stem Groot en licht gebogen Wat ouder dan ik ben Misschien al negentien. 'Het is nu tijd dat je je voorbereidt op wat gaat komen' 'Het kan zijn dat je moet doden' 'Dus oefen maar vast' In het donker die nacht Nam ik mijn mes en ging op pad Maar het dier is blijven leven…

(wereld op drift) BuSy, BuSy, BuSy; één van de oorzaken wereld op drift Arabische Lente, 5 jaar terug ontloken De oorzaken verschillen echter van land tot land Onderdrukking, corruptie, oneerlijk verlopen verkiezingen; 'mannen met paarden' zijn het zat Het gros van de landen is als voorheen gewoon nog niet vrij Slechts degeen die dát…

Kinderen vallen licht, zij weten niets van breuken van prikkeldraad, een haveloze mensenzee. De vuisten die verwoed op onze deuren beuken uit angst voor weer een oorlogswee. Kinderen vluchten niet, ze worden meegenomen. Belanden in een mallemolen, één van leven of de dood. Zijn zij het, die uit oorlogszaad zijn voortgekomen, is dat dan onze…

er hangt rond het ereveld een zweem van eeuwigheid zij die hier met alle eer zijn neergelegd zullen ons in tijd ver overleven laat dat een troost zijn zo ook mijn oom Theo hij was slechts 19 in '45 toen men hem het aardse leven afnam goddank vond ook hij hier een plek om te blijven…

Ik denk we moeten de veroorzakers van deze ellende aanpakken en daarvoor zijn er getrainde militairen die dat durven die dat kunnen die dat willen Ik denk dat die smeerlappen alleen maar door hen gestopt kunnen worden gekielhaald worden genekt worden gevierendeeld worden uitgeschakeld worden Ik denk niet dat dat prettig zal…

Titel: In zee de dood Als wereld zijn wij een stel idioten Die soms creëren, maar vaker verkloten Als globe doen wij schijnheilig; net als of 't ons echt iets zou schelen maar doe niet zo soft Als wereld zijn wij vaak echt compleet geschift Al dwingend en moordend de wereld op drift Het kind wordt geleefd weet dus echt niet…

nog altijd ontmoet ik mannen en vrouwen die iedere dag of nacht, soms in het zweet, rouwen als slachtoffer van toen; wie had dat in '45 nog verwacht "nooit meer" zeggen we op 4 mei en gedenken dat vaak ook in stilte ik ontmoet "de ver van mijn bed show" en kilte, zelfs vernederende woorden nu ik zoveel mensen zie op de vlucht voor…