De noodzaak die mensen voelen, om zich uit te kunnen spreken. Tot niemand en tot iedereen. Het verlangen van iedereen, om te worden begrepen en verstaan. De behoefte van bijna ieder mens, om eens zijn gevangenis te verlaten. Dat alles jaagt op het kloppend hart, van ons geheime, dichterlijke bestaan. Met godsdienst heeft dat niets te maken…

als er een storm over ons heenraast en je zit in een hutje onder donder en bliksem die alles wegvaagt net in de tijd dat je een beetje begint te denken is er nog een slimmer iemand misschien wel broer of zeker zus die roept dit is een straf ! een straf van ...de goden ! dus luister naar mij en zie en hoor wat ik doe ! met…

Praten met Vader die mijn leven doorademt, al voor ik er was van me hield, praten met Vader hoeft niet geknield. Hij is als vruchtwater rondom een foetus, luistert zodra ik me tot Hem wend, één en al oor mijn stem al herkent. Praten met Vader is mijn levenskader, of ik fiets, loop of strijk, Hij luistert gelijk, gewoon door er altijd…

Bij het fluisteren van de nacht zag ik een glimlach zo onverwacht van een engel die vertelde over een wonder in het oosten. Ik stond als genageld aan de grond, omdat ik ongewis was van het wonder dat zich onder de mensheid bevond. Bij het fluisteren van de nacht hoorde ik die konde zo onverwacht van die Davidster in het verre oosten. Ik…

Schoonbroek, het fraaie dorp van Job, een man van God. De voorspoed gepenseeld, in hout gebeiteld lijden. Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, ’t verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen. De wanhoop overwonnen. Want, Job, de God getrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen…

Wanneer ik druk blijf doorvragen, volgt er nooit een zinvol antwoord. Wanneer ik alleen maar luister, wordt de wereld wonderlijk stil. Alsof een stem, diep van binnen, woordeloos tot mij spreken wil. Het is een stem die me laat weten: Vraag nooit naar de weg naar huis! Stop met vragen naar het onbekende. Je was hier al voordat je vertrok…

Weg van het momentane geraas, toch in het hart van het dorp, verheft zich uit de Kolkkuil de oude pastorie. Was zij beschermend huis en warme thuis voor hen die eeuwenlang hier woonden? Werd binnen deze muren de kromstaf gehanteerd of overwon de taal van ’t kruis? Stond deze poort wijd open voor schapen die een herder zochten…

Alle porien van de wereld ademen bloed en verdriet het lijkt wel of je nergens blijdschap meer ziet. Ik woon in een wereld krankzinnig van haat in sommige steden durf je zelfs niet op straat. Maar ik wil blijven geloven in liefde en recht, want niet alle mensen zijn oeverloos slecht. Geef mij dus je hand om te bouwen…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen, wind wappert rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

Een kerk zonder gezicht of identiteit waar ik luidkeels mag zingen over liefde en licht maar waar angst is voor moderniteit hier zijn wij waar staan wij fijn dat u er bent bij ons wilt horen onze prediking is opgewekt natuurlijk en blij er is echter één probleem wat wordt onderkend we hebben ons gezicht verloren ze…

De duivel heeft zijn hart gevangen. De duivel heeft zijn hart verleid. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, als de duivel al zijn zonden kwijt. Sommige mensen geloven in wonderen. Zij tellen tot tien alvorens tot elf. Zij zetten zich in voor een betere wereld; meer voor de anderen dan voor zichzelf. Andere mensen geloven…

De middernachtelijke dromen over vagevuur en hemel naast eeuwig branden in het helse martelvuur Rust mijn ziel er zijn geen andere goden dan de stemmen in je eigen hoofd Dat stemmetje dat zegt: je zou beter moeten weten je hebt toch een geweten om gewoon te kiezen tussen goed en kwaad zonder schuld, boete, overgave, beschikking,…

Naast mij rest het hemelgewelf. Zielen om mij heen ter aarde gestort. Wie mag er dood, Er is ruimte tekort, En wie blijft leven, Veroordeelt u zelf.…

Ontmanteld was hij na zijn CVA, een warme mantel werd hem omgeslagen, zij gaf hem al haar liefde, voelde zich gedragen door wat ze op hun trouwdag aan Hem had beloofd. Hij zou haar bijstaan wist ze, al hun levensdagen, ze hield niet op Hem in hun nood te vragen. De mantel kleurde door de trouwtekstwoorden en werd zijn schuilplaats…

je ziet iets je zegt 'stoel' had ook anders kunnen zijn 'chaise' wat het ding dan is: stoel of chaise en nog zoveel andere woorden en je beseft dat je het ding eigenlijk niet bereikt zeg stoel of chaise maar dat is het niet op zich zeg God of het Oneindige je weet dat je het niet haalt met je woorden, zeg beter niks…

Ik ken de filosoof die zijn profeet liet afdalen uit de bergen naar beneden en hij riep 'God is dood' Nietzsche, Zarathustra zoiets heeft nu iets grappigs maar het trof me als de bliksem toen ik het las ik was zestien als de waarheid waar je lang over nadacht alles wat ik geloofde was opeens vernietigd omgekomen in de gedachtenstorm…

Getekend in heiligen en vervolgens in de hemel gekleurd discipelen, schrijvers en poëten; volgers en kunstenaars Aangenaam, kleurrijk, atmosferisch fijnmazig, gedetailleerd een mooie hemel op aarde vertegenwoordigt onschatbare waarde Immer moeten wij leren uit het verleden, die tijd voor eeuwig die niet verloren mag Roemenië, Boekarest…

Regenbogend kleurt de hemel over wie zich overgeeft aan onontkoombaar dood. De zuster schijnt in violet, haar fluistering vormt een gebed. Verbonden met de stervende, Zijn kind, Zijn ervende, neemt Hij de adem die Hij gaf en leidt vanuit de Hoge naar 't licht van Zonnebogen.…

Het water stroomde naar boven niemand wilde dat geloven geen tel maar dat Hij z'n graf uit liep dat dan weer wel.…

Als een steile rots kan de mensenziel zich tonen wanneer de milde regen Van Gods Woord erop neer valt het hemelse water glijdt langs het harde steen naar beneden en verdampt snel verdwijnt ogenschijnlijk maar ergens tussen twee blokken ligt een smalle strook aarde zuigt vele druppels op die een eenzaam zaadje treffen midden op de…