1.501 resultaten.
bach in orval
netgedicht
 2.3 met 3 stemmen 
 460 in dit groengouden dal
heerst een milde stilte
in bomen en gebouwen
de mens spreekt met ‘t hart
in gewijde momenten
voor het dagelijks brood
hier speelt bach klavicimbel
de stilte hemels verbreidend
in onze verwarde gedachten
de geruisloze dienende monnik
toont een muzikale glimlach
loopt even in de brandenburgse pas
de solist…
Wie de klokken hoort luiden weet nog niet hoe laat het is
netgedicht
 4.3 met 7 stemmen 
 682 Als hanen van torens kukelen
Klokken nergens op slaan
Als de priester zijn heilige hang
Naar jonge billetjes laat gaan
Misschien wel nooit
Begrijpt men alle boeken
Leest men wit op zwart
Dan wordt uit alle hoeken
Een wereldhoop gestart
Misschien wel nooit
De tempel in je hart 
De gedachten in je hoofd
Zijn eerlijker dan dit alles…
Eenzame Kerk
netgedicht
 3.1 met 7 stemmen 
 598 Het schip zucht op haar bogen
Een laatste gelovige legt zich biddend neer
Het binnenste niet langer opgetogen
Want God is dood en herrijst niet meer
Een laatste kiek wordt nog genomen
Door een toerist die het heilige niet raakt
Geen pelgrimstochten zijn er langsgekomen
De kerk is oud en zwartgeblaakt
En de dominee schuifelt voorzichtig…
Eerst braken wij
netgedicht
 3.7 met 7 stemmen 
 537 toen de noordpool nog bedekt was
zure regen slechts een optie
heksen paarden in het maanlicht
vloekten wij en dronken
bloed uit kleine cupjes
maar eerst braken wij brood…
Als  gebedsrollen draaien
netgedicht
 3.3 met 9 stemmen 
 626 Jaren gaven mij vertrouwen
en geloof in hoge macht
die als ik bid de woorden voegt
bij een universele kracht
welke over de aarde waakt 
als liefde in de mensheid daalt
verweven tot onbreekbaar lint
alle volkeren samenbindt
dus draai ik hoopvol elke rol 
nauwgezet een aantal keren
geef mijn gebed mee aan de wind
verlangend dat het vrede…
godswonder..?
netgedicht
 4.6 met 5 stemmen 
 635 vermoeid leunend
tegen het houten kruis
een paar hoog
bejaarde krukken
een wonderbaarlijke
genezing
uit vervlogen tijd
misschien..?
Lejo van Kuijeren…
HEMEL-HOOG
netgedicht
 5.0 met 1 stemmen 
 537 Hemel-hoog werd Gij geheven,
Geheiligd door 'n éénzaam leven.
Dank U wel o God en Vader,
door dit offer zijn wij nader.
 
Nader tot het eeuwig leven,
door Uw dood aan ons gegeven.
Na dit sterven rees g' uit het graf,
verlost' ons daarmee van de straf.
 
Een straf afkomstig uit  't begin,
toen Adam viel voor zijn vriendin.
God strafte…
Adem en stilte
netgedicht
 3.7 met 14 stemmen 
 731 Adem en stilte,
geheimenis.
Geest die alles doorgloeit en vernieuwt,
die mensen en dingen herschept en hertekent;
dauw van een nieuwe morgen,
een nieuwe dag;
Gloed en hartstocht,
verlangen en vervulling,
woestijnwind en tedere bries,
rust in de avond.
Adem en stilte,
geheimenis.
Geest die voortdrijft en stil maakt,
die alles wat leeft…
eindeloos
netgedicht
 4.3 met 3 stemmen 
 613 ‘t kind mijmerend over vage verten
daar achter de rode zonsondergang
het einde van zijn eigen wereld
die draait in een beperkt heelal
kennis maakt de einder onbereikbaar
lichtjaren reizen door ’t universum
door sterrenstelsels zwarte gaten
oneindigheid door ons geschapen
ik droomde over mijn geliefde doden
visioenen in hemels licht en…
Herder
netgedicht
 3.6 met 5 stemmen 
 598 Kijkend naar de overkant
van de zilver groene rivier
zie ik een bewegende hand
ik geniet van de stilte hier
toch wil ik het water over
want de hand fascineert mij
maar het is nog niet zover
die hand maakt mij blij.
In gedachten loop ik verder
kijk naar grazende schapen
mijn ogen zoek de herder
die zit verder op te slapen
maar als ik hem…
Tot ver boven de sterren
netgedicht
 3.8 met 6 stemmen 
 580 zou je opklimmen, zei je.
Jij, die tussen de brandende
stenen liep, beladen met goud,
zilver en edelstenen.
Jij, die muziekinstrumenten
in je eigen lichaam droeg,
zou voor altijd koning zijn.
Mij zou je meevoeren naar je
paleis en kronen. We zouden
alle grenzen overschrijden,
zei je. Maar zolang ik niet 
eigenhandig driehonderd vossen…
Surrealisme - proëzie - Voor jou
netgedicht
 2.0 met 2 stemmen 
 508 't bijzondere is dat je kunt vliegen 
als je dat wilt 
gewoon 
of eigenlijk niet gewoon 
er is die wind als een adem 
die adem als een wind 
uit een ver en warm land 
hij tilt je op, neemt je mee 
en je vaart door hemelen 
de bergen kunnen niet blijven staan 
ze worden verplaatst 
sommige verdwijnen in de zee 
onder je 
je vliegt…
Verlaten
netgedicht
 2.7 met 6 stemmen 
 566 Ik wil het niet tegen U zeggen
eigenlijk wil ik er niet over praten
want hoe moet ik dat gaan uitleggen
dat ik denk dat U mij heeft verlaten.
U kent al mijn angsten in mijn leven
weet ook dat ik heel diep in mijn hart
alleen mijn liefde aan U zal geven
en toch voel ik mij vandaag zo verward.
Nu hoor ik mijn hart opeens weer kloppen 
komt…
interim
netgedicht
 3.2 met 11 stemmen 
 753 ik vouw mijn handen in mijn schoot
ten hemel richten
zou teveel druk geven op de aangesprokene
hij zou dan God moeten zijn
zover kan ik niet gaan
een tussenstop, een stand- in 
is voldoende voor mijn bescheiden vraag…
stilte
netgedicht
 3.3 met 6 stemmen 
 653 in de stilte van mijn wezen
in de stilte van de tijd
komt tot diepe zuiverheid
't wonder van niets meer te vrezen
met mijn ogen stil gesloten
deinend op mijn ademstroom
lijkt het net alsof ik droom
als een lied met open noten
in de diepte van dees stilte
is geen angst en geen paniek
is geen enkel mens meer ziek
is geen plaats meer voor…
Heet de dood God
netgedicht
 4.3 met 21 stemmen 
 1.075 als ik mijn tred steeds meer
in tijd en ruimte vertraag
en mijn gang langs rododendrons
ten einde beperk tot een van hen
 
dan denk ik steeds minder meer
is mijn omgeving nog maar
een haast gedachteloze haag
benader ik nu een goddelijke sfeer?
 
als mijn adem wenst te stoppen
overeenkomstig het aardse lot
word ik dan opgenomen 
in zulke…
Verloren paradijs
netgedicht
 3.0 met 2 stemmen 
 519 Twee silhouetten drijven
een brug te ver
de zon legt het vast
in tweehonderd asa
en alles ziet groen
bosachtig groen
 
Even komt het paradijs
iets dichterbij
toch is het verder
zoveel verder dan hier
slechts één stap opzij
is alles voorbij 
*gedicht bij de coverfoto van mijn op handen zijnde bundeltje Eva, waarom?*…
Ontluisterende luister
netgedicht
 4.7 met 3 stemmen 
 456 Haar sieraden beschermen niet
wanneer ze door hoog water waadt
in karmozijnen rokken
naar heuphoogte getrokken
 
Wat ginds op Golgotha geschiedt
wanneer goed bloed de aarde raakt
is aan haar blik onttrokken
maar ooit zal het haar schokken
 
Dan roept zij hem die alles ziet
voor haar beladen werd met smaad
en vraagt dan onverschrokken
haar…
Gij die vuur en liefde zijt
netgedicht
 3.7 met 9 stemmen 
 667 Gij die vuur en liefde zijt,
doe de harten branden;
mensen van hun vrees bevrijdt,
open hart en handen.
Gij die als een stille gloed
in de ziel wilt vonken,
waar de hoop ons zingen doet
want door U geschonken.
Adem Gods die suist heel zacht,
teder mededogen
als een moeder die ons wacht,
over leed gebogen.
Adem Gods die krachtig blaast…
De hemel op aarde
netgedicht
 3.0 met 7 stemmen 
 522 Ik kom omhoog
uit het levende water
en klim op de kant
De zon der gerechtigheid
warmt met zijn stralen
mijn nieuwe hart
En hij die mij trekt
schenkt 't zuiverste bloed
op de offerschaal
De heavenly hound
brengt mij dichterbij
ons bruidsmaal staat klaar…