441 resultaten.
Druïde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
191 En dan
ben je druïde;
Je schrijft verzen
en vertelt de oude verhalen,
weet de Keltische traditie
naar nu te vertalen;
Je verbindt jezelf
met het ritme van de Aarde
en met al het leven
dat zij baarde;
Je leert de wijsheid
van planten en dieren,
leest de bomentaal
der oude Ieren;
De Awen schenkt je
geïnspireerde dromen,
en je…
binnengaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
525 boven de velden
en rondom de cypressen
hangt nu de innerlijke stilte
van hen die weten
dat zij weldra zullen sterven:
binnengaan in een ander land,
met minder gezichten,
maar meer
en ruimere vergezichten.…
Over vannacht
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
230 Vannacht was ik drijfnat,
als een vos in een drijfjacht
uitgeput op het smalle bospad
terwijl een jager dreigend naar me lacht.
Toen ik ging drinken bij de waterkraan
keken fletse ogen me als een ander aan.
Maar misschien was het de tandpasta
op de spiegel die iemand had gespuwd.
In ieder geval de hitte diep vanbinnen
leek enigszins geluwd…
Een uitgestoken hand
netgedicht
5.0 met 7 stemmen
234 Eigenheid leek monddood
alle klankkleur verdwenen
deed stilte eerst zwaar wegen
zelfs een bronzen geluksbrenger
warm en karaktervol in beeld
had veelzeggend gezwegen,
maar eenmaal “je eigen” voelen
en “met elkaar verbonden zijn”
is een geruststellend weten.…
Alchemie Haiku
netgedicht
5.0 met 24 stemmen
287 Isis, Osiris
Na lange tijd gevonden
Helende magie
We helen elkaar
Zoals de goden deden
Wat stuk was, wordt heel
Donker wordt weer licht
Tranen kristalliseren
Puur goud alchemie
Veilig en vertrouwd
Magnetisch en verwarmend
Zon die de Maan kust
Maanlicht, Zonneschijn
Onoverwonnen krachten
Jij, mij, wij, samen…
Dwaze vlinders
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
203 Een vlinder is tot op zekere hoogte
symbool van een rusteloze ziel
de mens wordt dolend voortgedreven
soms zwevend in ether
der zevende hemel
Aether is de oude god van de bovenste laag der atmosfeer
waar goden ademen
wij stervelingen doen het met aër
de aardgebonden levenslucht
de aloude Grieken zeiden
dat Aether de substantie…
Duistergast
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
223 A mystery man
een duistere gast
die zat ongenood in de zaal
Prevelt amen gezegend
onbewogen bewegend
de spijs van zijn avondmaal
Een guru met zen
die in onschuld wast
zijn hand in de lucht verticaal
In zijn rechter wegend
met zijn linker etend
de kippen als kersen zo kaal
Ik kan hier oneindig
veel meer nog, niet weinig
aan toevoegen…
Kruidwis Haiku
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
260 Met liefde geplukt
In dankbaarheid ontvangen
Uit de Aarde schoot
Met zorg gezegend
Door alle elementen
Bij Zon, Ster en Maan
Vuur, Water, Aarde
Lucht en Heilige Geestkracht
Bescherm huis en haard…
troost (2)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
450 troost is het mededogen
waarmee jij kijkt
naar mijn diep verdriet
troost is het zachte
wonderlijke licht
dat in het broek schijnt
voorbij een rij populieren
troost is mijn onlangs
overleden zus
die op een zwaar moment
ineens achter me staat
en haar handen
op mijn schouders legt
troost is de wind
die op een milde
winteravond…
Geen woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
234 De stilte heeft
geen woorden nodig.
De stilte maakt
woorden overbodig.…
Granum salis
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
214 Hemelloos
ligt hij nu
op de bodem
van het meer
der vergetelheid
zonder gevreesde
stem van 't water
grondeloos en diep
Wij
de zeevaart
scheepswrak
kundige
papyrologen
piramide
maritieme
oudheidkundologen
zien
deze relikwie
uit tijden
lang vervlogen
na jaren
ploeteren en graven
met heel andere ogen…
Polderluchtkastelen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
202 Wij denken dus wij zijn maar wie zijn wij
Vergaan wij niet in horen en in zien
Het land van Rembrandt was nog niet geboren
Descartes had makkelijk praten bovendien
De stilte sliep nog op haar rechterzij
Wij denken niet maar zien wel duizend dingen
De kolderbolder rolt van oor tot oor
Wij horen wel maar luisteren niet meer
Versterkt in schedel…
Europapa Zeus
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
175 Vanaf Olympus' hoogten kan hij dromen
Als hij zich neerwaarts spoedt in verenkleed
Of dierenvel voelt hij zich nooit ontheemd
Dan zijn fata morgana's nimmer vreemd
En kan hij bij de verste schonen komen
Zo viel zijn lustig oog op
de godin
Der jacht of maan in verre weidse oorden
Vaak ongezien, dat geen hen zag
of hoorde
En heimelijk…
Pantheon
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
210 Gaea
ik ben moeder, Almoeder Aarde; ik geef
leven, dood en wedergeboorte; ik geef
gul uit overvloed van mezelf; ik geef,
maar soms dan neem ik.
Pan
luister: spring en dans mijn kind, groeiend, volg mij
lach en zing en speel mijn kind, stoeiend, volg mij
leef en drink en lief mijn kind, bloeiend, wees vrij
vrij mijn kind, met mij.
Aphrodite…
Spotless mind
netgedicht
2.7 met 7 stemmen
191 Ogen schieten achter blinde luiken op en neer
er gaat een wereld voor me open, ongekender dan A.I.
zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been
niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer
ongebonden aan een plek
spreek ik zelfs oude talen
Grieks met Plato en met Bonifatius
Latijn
speel ik mazurka's van Chopin als…
Ritambhara
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
227 Neem ik Elim ooit als soulmate
op m'n reis mee door het leven
als m'n scheepsmaat in de storm
langs wilde cataracten
hoge rotsen en in luwte van windstilte op de zeeën?
het kan ons ticket uit
haar uitzicht-bodemloze
diepe dal zijn
Als we voor de nacht
de luwte niet achter
ons kunnen laten
vrees ik dat onze zielen
altijd…
Deus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
157 ik ben de god
verdomme
ik ben de god
van mijn bestaan
lees mijn woorden
vloek mijn naam
ik leef
en draag die ballast
wars van zin
zover ik dragen kan
van mijn daden
enige erfgenaam
van mijn gedachten
unieke apostel
geen profeten
ik ben vanzelf gekomen
en zal vanzelf wel gaan
terug keer ik niet meer
er zijn hier teveel…
maandagmiddag
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
409 ik zit in m’n stoel
en trek nog ‘n kleedje
over m’n knie.
ik schrijf m’n regels.
ik eet m’n brood.
ik drink m’n thee.
ik kijk naar buiten.
naar de bomen.
naar ‘t daglicht.
‘t bezielde ….
‘t is de tijd en de tevredenheid
die me koestert en geleidt.…
Oneindig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
183 Oneindig is het universum
waarin de horizon verloren gaat
oneindig summa summarum.
Gevuld met sterren en manen
met duizenden geheimen overal
een schauwspel op zwart fluweel.
Daar in dat oneindig heelal
moet ergens de vrede bloeien.
Daar heerst eeuwigheid bovenal
daar alleen kan de liefde groeien.
Daar heerst geen ziekte of pijn
daar zal…
Verlos me
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
154 Terug naar de grond
Keer ik elke keer weer tot
verlossing komt. Heer…