Tijdens zijn tocht van Nederweert naar Weert Werd door een visioen zijn geest beheerd Voor één tel leek hij uitgemanoevreerd Van d'aardbodem te zijn afgeserveerd Nooit eerder had hij zich uitwaarts gekeerd Te ingetogen, geïntroverteerd Nu lacht hij, ietwat te geëxalteerd Dankzij dat voorval terug naar Nederweert Doch tranen laat hij niet…

Lijnen wikkelen zich rondom mijn woorden. De kinderlijn ontbreekt tussen de werken van de maan – jij, mijn kind, loopt door een woud van zinnen, onzichtbaar tussen de bomen blootsvoets, onbedekt (maar: ik voel je voetzolen, vochtige wind op je huid); wie ben je geweest of zal je er wel zijn als ik de weg vind naar onze tijd…

Zijn amoureuze goden èxtra heren Die voor genietingen in 't liefdesspel Op aard voor straf belanden in de hel? Zeus niet, o nee, hem hoef je niets te leren! Ook Pluto deed het, met Proserpina Niet zomaar vrouw of nimf, maar een godin Zij was slechts elk half jaar zijn gemalin Die in de lente terug mocht naar haar ma Of zij…

Als het daglicht gaat slapen, waar ligt dan de grens? Zal ik gewoon dromen, zolang de beek blijft stromen? Een berk gloeit na in de sleetse dag, een eik hult zich al in het donker van de nieuw geboren nacht, terwijl laag boven me een maansikkel wolken oogst – liminal eng in de hoek wacht de grens: hoe zal die vallen, uit of…

Omdat niet alles te bevatten is, raast de ontdekkingsreiziger voort, al ontdekt hij ieder geheimenis, bij hem ontbreekt het toverwoord. En uit het verzonnen dodenrijk is een Rozenkruiser opgestaan, hij plant een nieuwe, heilige eik, vertakt met een Hoger Bestaan, zoals in Egypte en Atlantis, de versmelting van mensen en goden, want de…

Nog staat het middenschip nog strekken zich de bogen Buigen moet de rots om tot het dak te komen Oude steen staat hypostiel in nieuwe wand verzonken, komen Kwelling en Kwansuis-dat alles was hier altijd al Verstomd vermomd is nu van alles van Godsmoeders tot de kaarsvlamschaduwen op palen nog Fluiten gespolieerde zuilen Hera’s hymnen uit Het…

Uw stralend gezicht heeft veel te geven: warmte, licht, lust en leven; Uw gouden zegen laat 1000 bloemen bloeien en, samen met aarde en regen, alle gewassen groeien; Ik eer U gekleed in lucht, onbeducht; Ik offer U graan en vrucht en alle zelfzucht.…

Mijn vader is weer godenkind, hij heeft zijn graf verlaten, nu ik hem hier niet meer vind, kan ik overal met hem praten. Ik krabde aan het verse mos om zijn geboortedatum te lezen, gekerfd in een weelderig bos, uit de hunnebedden verrezen. eens geestesmoe geweest, nu voor eeuwig verlicht, zij merken niets, de hoeven van de herten op het…

Verborgen stromen gevoel en verlangen, onrustige dromen over spinnen en slangen. Mysterieus licht in de nacht, een cryptisch gedicht met magische kracht. Meesteres over eb en vloed, verraderlijk veranderlijk van vorm als de kleur van het gemoed voor de stilte na de storm. Ze zal een wijze gids blijken àls we in het duister durven…

Eèn voet stevig op het land, aan de hemel Ursus Minor; vertrouw op je verstand als je supervisor. Eèn voet in het water, je intuïtie als Polaris; geen gids is adequater dan Stella Maris. Elke man en elke vrouw is een ster, trouw aan de eigen bron die stroomt, tussen mij en jou, vanaf de Helikon; liefdevolle Aeon.…

De eerste keer verliefd Het gebroken hart Rijden zonder zijwieltjes De zilte kus Het uitzicht vanaf de Gellért-hegy Jouw hand in mijn haar Het beste bier met de liefste vrienden Je zwaarste tranen Het vuurtorenlicht van Texel De laatste treinreis De koudste koffie De pen die het papier verslaat Het boek dat sluit Het waaien…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

alleen wij kennen die vergulden momenten waarin de waarheid spreekt in alle eenvoud het lijkt op een uitzondering, tijdens een eeuwige lente waarin liefde haar verbindend licht ontvouwt en jij spreekt de woorden, die nimmer vergaan die door de hemel blijken te worden verzegeld maar wel, precies op tijd, op aardse wijze geregeld zo mag er voor…

En als dan danst het licht, en als dan afgelegd het wachten is, en als dan tonen hun gezicht de bloemen, spreken zacht en hun gemis al evenzeer het goud laat stromen, en als dan toch de wolken komen, de schaduw en de duisternis, en als, als dan dieper dan mijn stoutste dromen jij huist in zijn zowel als in het niet-zijn blijkt te wonen, en…

Besef van 't eindeloze op onze planeet is hemelwaarts gericht in het zenit, niet in oneindigheid Niet in het grenzeloze van het tijdloos eeuwig niets der onzichtbare fatamorganisch oplossende uitgestrektheid zonder horizonten Noch in brahman's altoze eeuwige sereniteit der atmosferisch- stratosferisch peilloos diepe ijlten…

Een veilige, vertrouwde omgeving waar je thuis bent, jezelf zijn kunt, je eigen dingen doet, zonder vrees voor de boze buitenwereld, het woud vol wolven; geborgen. Een gouden kooi binnen dikke muren met kantelen en schietgaten; de opgehaalde ophaalbrug sluit de slotgracht vol verdriet en pijn buiten, eenzaam opgeborgen. Kladderadatsch, boem…

Met om mijn huid en haar een Pinksterbries Is er geen witte postduif te bekennen Te horen of te zien en dat is wennen Vandaar dat ik maar zelf het luchtruim kies Enkel wat kauwen in het hemelruim Ach en een stuk of wat verdwaalde meeuwen Gaat nu de tijdgeest alles ondersneeuwen Wordt metafysisch brood vermaald tot kruim? Ik land weer op…

Zo licht de klanken van het carillon Maria vol genade spreidt haar mantel Over de aarde uit waardoor ik kantel Vanuit het donker reik ik naar de zon Kitesurfers stoeien wild met zee en wind Zo dierbaar is het brede autostrand Ik duik door golven, blij en bruinverbrand Ben weer een speels, onwetend mensenkind Het is de tijd van 's Heren…

Hotel plus duif anachronistisch denkraam neverland is hier bewustzijnsveranderend wat ik doe is vreemde stemgeluiden echoën ijlend na zijn de oude wilgen ware monsterbomen sarcastisch redeneren sneeuw op mijn lippen tijd van de nacht en elke duizend keer het gewaar worden doet :)…

Dit is de wijd open wereld ik ben de geluidloze man ik doe wat ik niet laten kan drugs is de crux het hemelspansel opent zich en Broeder Kraai zegt hallo hij spreekt... kràsse taal: 'van de god in onszelf dat is Entheogeen daar waar het licht is daar gaan we heen' en de wereld draait verder roepend, zoekend, schreeuwend: er zal…